B I T E (Completed)

11

Langzaam gaf ik mezelf toe, de gedachten die ik deze 5 dagen lang opgekropt heb in het ziekenhuis, thuis en in de loods kwamen allemaal vrij. Ik begon me af te vragen of iemand me miste en waaraan ik dit te danken had. Door de zoveelste tranen kwam de lijm wat los, langzaam kon ik mijn lippen van elkaar afhalen. Vragen wat ik wou vragen kon ik nog niet, daar was de pijn te hevig voor. Nadat ze hun flesje drinken op hadden kwam Steven naar me toe. En vroeg "Wat is er wil je wat vragen?". Ik keek hem gemeen aan en vroeg met een schrale stem "Ja ik wil wat vragen", Dave keek op en zei op een sadistische toon "En wat wil je dan vragen?". Ik antwoordde met "waaraan heb ik dit te danken?". Ik had al zo me vermoedens, maar ik wou bevestiging. Dave zei "waaraan denk je?" en ze keken me beide vragend aan. Ik begon zonder dat ik het door had op mijn lip te bijten die al open waren. En antwoordde "is het omdat ik het weet, weet dat jullie vampiers zijn? Is het om wat er in het ziekenhuis is gebeurd?" en ik keek Dave vragend aan. Dave knikte en gooide de andere helft van de paarse fles over me heen. Net toen ik het wou uit schreeuwen van de pijn. Drukte Steven een doek in mijn mond zodat ik niet kon schreeuwen. Jenny werd ondertussen ook weer wakker, en keek nogal geschrokken (ook al was ze blind ik herkend haar blik gewoon). Dave pakte een pistool en Steven draaide mijn hoofd richting Jenny. Dave liep richting Jenny en hield het pistool tegen haar hoofd aan. Ik deed mijn ogen dicht en kneep mijn handen samen. Ik hoorde Dave zeggen "Stephanie kijk eens". Uit automatische reflectie deed ik mijn ogen open. En Dave trok de trigger van het pistool. Ik wou huilen maar ik kon niet, ik wou ademen maar dat lukte niet, ik wou dood zijn maar dat kon niet. Dave gooide het pistool neer en Jenny viel dood met haar hoofd neer. Steven liet mijn hoofd los, maar ondanks dat bleef ik naar Jenny kijken. Ik hoorde hoe Dave en Steven uit de deur liepen en hem op slot deden. En ik hoorde ook nog hoe ze de grote loods deuren dicht deden. Toen werd het zwart voor mijn ogen.