9

404 27 0
                                    

Ik vroeg me nog steeds af of ze dood was of niet. De deur van de kamer ging open en Dave en Steven liepen naar binnen. Ik hoorde Jenny heel zachtjes en voorzichtig vragen of ze wat drinken en eten mocht. En eerlijk gezegd ik wou ook wel graag wat drinken en eten. Steven liep naar haar toe en zei “misschien als je hier ooit uit komt dat je kan drinken en eten, maar voorlopig niet”. Ik probeerde geen aandacht te trekken met mijn hand, maar ik probeerde hem wel wat uit het bloed te krijgen. Alleen door dat te doen bewoog ik niet alleen mijn hand maar ook het mes. Ik schreeuwde niet eens zo hard maar hard genoeg om te horen dat ik “AU” zei. Dave keek gelijk naar me, en liep naar me toe. Hij haalde langzaam het mes uit mijn hand en weer begon mijn hand te bloedden. Dave pakte een aansteker. En gelijk wist ik wat hij ging doen, Steven begon mijn armen vast te pakken terwijl ik schreeuwend en huilend smeekte “ plzz plzz NEE niet doen plzz, het doet niet eens pijn!”. Dat laatste loog ik want het deed heel veel pijn. Maar de wond dichtbranden deed vast nog meer pijn! Dave deed zijn aansteker aan, en kwam dichter bij. Ik voelde de hitte van de aansteker bij mijn hand, en een paar seconden later een extreem hevige pijn. Ik probeerde te schreeuwen maar door de hevige pijn raakte ik in een soort shock. Na een paar minuten deed Dave de aansteker uit. Nu was mijn gezicht niet alleen nat van het bloed maar ook van mijn tranen, en niet alleen was mijn gezicht nat van de tranen ook mijn haar werd nat. Ik probeerde mijn gedachte weg te stoppen. Ooit gehad dat je iets wou zeggen, maar het niet deed, en dat je er dan de rest van de dag mee opgescheept zit. Nou dat had ik dus, ik wou zeggen nou eigenlijk vragen of hij me plz niet kon vermoorden. En door de pijn en druk deed ik dat ook. En het leek alsof hij er op zat te wachten dat ik het vroeg. Alsof hij het al wist. Dave begon te grijnzen en keek Steven aan. Vervolgens begon ik ze beide vragend aan te kijken. En hoe langer ik wachtte op een antwoord, des te meer ik spijt had van de vraag. Uiteindelijk zei Dave “dus je wilt dat we je vermoorden?” op een toon alsof hij eigenlijk het antwoord al wist. 

B I T E   (Completed)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu