B I T E (Completed)

28

Dag 9:
Ik werd wakker van Stacie, die het uitschreeuwde van de pijn. Dave en Steven stonden in de kamer. Steven haalde de spijkers uit Stacie's handen en voeten. Dave gaf me wat water, en een stukje brood, en zei "goed bezig Stephanie". Met een schuldgevoel, keek ik hoe Stacie het uit krees van de pijn. Ik had nog steeds moeite met drinken en eten, maar het ging wel beter dan de vorige keer. Dave aaide me als het ware over mijn hoofd, terwijl ik langzaam mijn laatste beetje water op dronk. Bij de laatste slok, proefde ik bloed. Ik dacht dat het niet veel voorstelde, maar ik moest telkens slikken, om het bloed weg te krijgen. Dave had het door, en pakte een emmer. Terwijl ik het bloed uitspuugde in de emmer, pakte Dave weer zijn aansteker. Gelijk toen ik de aansteker zag, schoot mijn hart in mijn keel. Dave verhitte een mes, en liep naar me toe. Inmiddels waren de spijkers uit Stacie handen en voeten, en kwam Steven ook naar me toe. Steven hield me vast, terwijl Dave zei "kom op doe je mond eens open.". Uiteindelijk gaf ik toe, en deed ik mijn mond open. Dave drukte het verhitte mesje tegen mijn "tong" aan. Mijn ogen liepen vol van de tranen, en doordat mijn keel erg schor was, kwam daar ook niet veel geluid uit. Het bloeden was wel gestopt, maar de pijn was nog verre weg van gestopt. Steven liet me los, en snel kroop ik weer in mijn hoekje. Dave gooide het bebloede mesje in de gootsteen, en aaide me over me hoofd. Daarna liepen ze weer weg, en deden de deur op slot. Na een tijdje in mezelf te hebben denken, keek ik voorzichtig naar Stacie, die wat in het bloed aan het tekenen was. Ook al wou ik het niet, begon ik excuses te verzinnen, om Stacie te vermoorden. Ik wou en wil niet meer hier zijn, ik wil naar huis! De tranen liepen me al in de ogen, als ik alleen al dacht, aan hoe het zal zijn als ik hier weg was. Ik bedacht me wat er gebeurd zou zijn, als ik nee had gezegd, toen ze vroegen of we mee gingen naar de loods. Ik wist dat Dave een vampier was, en ik wist dat, dat nooit goed zou aflopen. Ik keek weer naar het hoekje waar Stacie lag, alleen lag ze daar niet meer. Snel stond ik op, en keek om me heen. Net toen ik me omdraaide, voelde ik dat mijn shirt nat werd van bloed, Stacie haalde het scalpel uit mijn zij. Het bloed bleef maar stromen, en ik dreigde bewusteloos te vallen op de grond. Wankelend liep ik naar achteren, naar de tafel. Ik pakte de hamer stevig vast, en hield hem achter me. Toen stacie dichterbij kwam, deed ik iets wat ik nooit wou doen. Ik sloeg met een enorme klap, haar recht op haar hoofd. Ze spuugde wat bloed uit, en haar adem stokte. Ik sloeg nog een keer keihard op haar hoofd, de bloedspetters spatte weg, en ik zat onder het bloed. Het laatste wat ze deed was bloed uitspugen. Ik deed haar ogen dicht, en liet de hamer uit mijn handen vallen. Met een hard kabaal viel de hamer op de grond. Gedesoriënteerd liet ik me naast haar, op de grond vallen. Mijn kleren werden nat van het bloed op de grond. Van het ene naar het andere, kreeg ik een enorme huilbui. Voor urenlang heb ik zitten te huilen, en geprobeerd haar wakker te maken, terwijl ik wist dat het te laat was. Ik begon huilend in een hoekje weg te kruipen, en ben huilend in slaap gevallen.