B I T E (Completed)

24

Dave pakte het spijkerpistool en laadde hem vol, vervolgens plaatste hij het spijkerpistool tegen mijn heup aan. Waar de nietjes ook zaten. Ik kneep mijn handen samen en deed mijn ogen dicht. Ik hoorde de trigger overgaan, na 6 spijkers gebaarde ik dat ik niet meer kon. Dave gaf het spijkerpistool aan Steven. Ik voelde mijn handen nat worden van het bloed, het kleine gootje naast me zat vol met bloed en stroomde over. Ik keek naar mijn heup en probeerde mijn huilbui te verstoppen. Ik kon de spijkers niet eens zien, omdat alles onder het bloed zat. Ondertussen hoorde ik 10 schoten, ik keek naar Stacie. Stacie kon haar huilbui niet inhouden, en barstte in huilen uit. Ook bij haar zag je de spijkers niet door al het bloed. Steven begon Stacie te sussen, terwijl hij zei “diegene die niet huilt, terwijl zijn been wordt gebroken wint.”. Dave keek me aan en zei “dat is niet zo moeilijk voor jou.”. Hij pakte mijn been, die half genezen was. Alleen al het oppakken van mijn been deed vreselijke pijn. Ik zette me schrap, maar voelde toch een huilbui sterk opkomen. Dave brak mijn been opnieuw, en krakte gelijk het bot weer terug in mijn been. Het boeide me niet of ik verloor of niet. Door de vreselijke pijn moest ik toch huilen. Dave spalkte mijn been, wat nog pijnlijker was. En begon me te troosten. Steven deed hetzelfde bij Stacie, de hele onderkant van de tafel begon rood te worden. Ook stacie hield haar huilbuien niet in. Ik zag door mijn tranen heen, dat Dave en Steven naar elkaar grijnsden. Dave zei weer “diegene die stopt met huilen, terwijl de spijkers eruit worden gehaald wint. Plus voor elke keer dat je huilt, heb je 1 vinger minder.”. Ik begon naar Stacie te kijken en daarna snel weer voor me uit. Ik begon op mijn lip te bijten, zodat ik niet in huilen kon uitbarsten. Dave pakte een spijker-verwijderraar, en zette het op èèn van de spijkers. Met een snelle beweging werd de spijker verwijderd. Na de vijfde spijker hield ik het niet meer, en begon zachtjes te huilen. Steven hield mijn hand plat op de tafel, en Dave pakte een kniptang. Hij propte een hamer met een doek eromheen in mijn mond, en zei “zodat je je eigen tanden niet kapot bijt.”, en zette de kniptang op mijn pink. Ik zette mijn tanden in het rubberen gedeelte van de hamer, en wachtte af op de vreselijke pijn. Steven telde 1...2...3... Ik kneep mijn ogen dicht, en Dave kneep de kniptang dicht. De goot liep weer vol met bloed, ik wou het uitschreeuwen van de pijn maar dat kon ik niet. Ik voelde het middelste tot het bovenste stuk van mijn pink niet meer. Dave hield er een ander doekje tegen aan, en pakte zijn aansteker weer. Ik begon te schudden met mijn hoofd. Hij deed de aansteker aan, en haalde het doekje weg.