"Ece ne yaptığını zannediyorsun?"
"Ona aşkım dedin. Ben benimle konuşmana razıyken sen ona aşkım dedin. Vare ona dedin bana değil, ona!"
"Ece kendine gel artık"
Gelemiyorum! Ona dedin ya. Daha yeni tanıştığın sıradan bir kız o sadece"
Ece'nin kolundan tuttum ve bana odaklanmasını sağladım.
"Bana bak Ece, Afra'yla bir daha konuşmayacaksın"
Sinirle sıranın birini devirdi.
"Hala Afra diyorsun! Beni delirtmek mi istiyorsun?"
"Anlamıyorsun o benim arkadaşım ve bir sorun çıkartıp onun buradan gitmesine sebep olmanı istemiyorum"
"Gitse ne olur ki Vare? Hala anlamıyorum neden bu kadar benimsedin bu kızı?"
"Ben her arkadaşımı benimserim"
"Vare seni, senden daha iyi tanıyorum. Her arkadaşına böyle değilsin işin kötü yanı da daha yeni tanışmanıza rağmen böyle oluşunuz"
"Kıskançlığından doğru düşünemiyorsun"
"Evet kıskanıyorum ne olmuş"
"Bak seni anlamaya çalışıyorum ama seninle arkadaştan ileriye gidemem öyle bir yönelimim yok. Eğer böyle gereksiz yükselip beni ve arkadaşlarımı rahatsız edeceksen arkadaşlığımız da biter"
"Beni anlamayacaksın...Seni tamamen kaybetmemek için kendimi kontrol etmeye çalışıcam ama senden tek ricam ben varken çok yakınlaşma lütfen"
"Söz veremem ama dikkat etmeye özen göstericem"
"Bir şey isteyebilir miyim?"
"Evet"
"Sarılabilir miyim?"
"Tabiki gel"
İçine katmak ister gibi sıkıca sarıldı bana, ben ise onu arkadaşım olarak sardım.
"Teşekkür ederim"
"Arkadaşın olarak her zaman yanındayım"
"Zaten hep öyleydin"
"Daha fazlası olamam"
"Biliyorum. Çıkalım mı?"
"Olur. Görüşürüz"
"Görüşürüz
...
Sevgilim"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hiç kimsem yok.~herşeyin var
Novela Juvenil"Sonra bir kız çıktı karşıma;hiç kimsem yokken herşeyim oldu."
