"Günaydın Vare"
"Günaydın aşkım"
"Aşkım mı?"
"Rahatsız olduysan özür dilerim artık samimiyiz diye öyle demiştim"
"Rahatsız olmadım da alışkın değilim"
"Benimle alışırsın aşkım"
Vare gülerek sınıfa girerken gerginliğimden gözlerimi sınıfta gezdirirken bir şey fark ettim. Kızın biri öfkeyle bize bakıyordu. Anlam veremesem de çokta takmadım.
"Bu arada ders beden ve bu sefer geliyorsun benimle"
"Gelmeyeceğim Vare"
"Hadi ama boş yere yok yazılıyorsun"
"Sence umrumda mı?"
"Of iyi tamam ben gidiyorum o zaman"
"Tamam görüşürüz"
Kulaklığımı taktım ve camdan dışarıyı izlemeye başladım. Sıramda hissettiğim hareketle kafamı o tarafa çevirdim. Sabahki kız vardı. Kulaklıklarımı çıkardım ve ona döndüm.
"Selam ben Ece"
"Selam"
"Alışabildin mi okula yoksa çaktırmadan gitme planları yapıyor musun?"
"Sanırım bu sefer alıştım"
"Vare sayesinde"
"Efendim?"
"Diyorum ki geldiğinden beri Vare'den başka kimseyle konuşmuyorsun. Vare de zaten hayat dolu mükemmel biri alışman gayet doğal"
"Bu durum neden seni rahatsız ediyor?"
"Rahatsız olduğumu nerden çıkardın!?"
"Şu an boğazıma sarılmamak için kendiniz zor tutuyorsun"
"Evet öyle!!"
Ayağa kalkmasıyla beraber kapı da açıldı ve içeri Vare girdi.
"Ece?"
"Efendim Vare"
"Napıyorsunuz ikiniz?"
"Hiiç artık yeni olmayan arkadaşımla konuşuyordum"
"Ece yine ne saçmalayacaksın inan umrumda değil. Afra'yı rahat bırak ve git"
"Afra'yı rahat bırakayım öyle mi? Sadece konuştuğumuzu söyledim Vare neden bu korumacı tavrın söylesene!? Yoksa bunu yapmamdan mı korkuyorsun?"
Elini saçlarıma doğru getirirken Vare tuttu ve sınıftan çıkardı. Az önce yaşanan saçma sapan olay neydi, Ece denen bu kız neden bu kadar öfkeli ya da bana mı böyle hiçbir şey anlamadım. Ama garip bir durum olduğu o kadar belliydi ki. Neyse dedi bir tarafım diğer tarafım Vare sana anlatır merak etme dedi.
Geçen sefer başka bölüm yazmamıştım fakat bugün fazlaca bölüm atacağım sanırım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hiç kimsem yok.~herşeyin var
Teen Fiction"Sonra bir kız çıktı karşıma;hiç kimsem yokken herşeyim oldu."
