"Afra bir şey sorabilir miyim?"
"Tabi sor"
"Geçen gün Mert'le konuşurken duydum da homofobikmişsin"
"Evet öyle"
"Neden? Yanlış anlama ama senin gibi birinin böyle olmasını beklemezdim. Yani saygı duyacağını tahmin ederdim. Bir şey mi oldu?"
"Bu konu hakkında konuşmak istemiyorum"
"Hadi ama Afra yine aynı şeyleri yapıyorsun. Bir kere de düşünme, anlat."
"Ben dışarı çıkıyorum geliyor musun?"
"Kaç bakalım illa öğrenicem Afra hanım"
Kaçmak...Evet kaçıyorum çünkü ben onun gibi değilim. Eğer unutmaya çalıştıklarımla yüzleşirsem yine onlara aynı şeyleri yaşatacağım. Sizi tekrar üzmemek için kaçıyorum Vare üzgünüm.
"Afedersiniz"
Alt sınıflardan olduğunu tahmin ettiğim bir kız bana doğru geliyordu.
"Bana mı seslendin?"
"Evet. Şey bu sana"
Elime bir kağıt tutuşturup koşarak uzaklaştı. Tahmin etmesi artık zor değildi. Bakalım bu sefer ne zırvalamış.
Yeni okul yeni başlangıçlar demek değil mi yeni kız? Ama bakıyorum da sekizinci sınıfa yeni geçmiş ve arkadaş arayışı içinde olan bu kız için anlaşılan işler tahmin ettiği gibi gitmemiş. Yazık ne kadar acınası bir durum
Sinirle kağıdı buruştururken elime bir fotoğraf geçti. Arkasını çevirdim.
Bu daha başlangıç.
Olduğum yere çöktüm. Ağlıyordum. Başka yaptığım hiçbir şey yok sadece ağlıyordum; her zaman olduğu gibi.
Yine aynı şeyleri yaşamak istemiyorum. Hızla ayağa kalktım. Bir şey düşün Afra. Sana kim yardım edebilir? Kim?
"Afra iyi misin?"
"Ayça. S-sen napıyorsun burda?"
"Sınıfa gidiyordum seni gördüm. Etrafında dönüp konuşuyordun. İyi olup olmadığını merak ettim."
Ayça olabilir miydi? İyi ama neden olsun ki? Saçma.
"O elindeki ne?"
O an ki boşluğumla kağıdı ve fotoğrafı almasını engelleyemedim.
"Hiç bişey değil verir misin?"
"Afra çekil üzerimden."
"Ayça..."
Yine ağlıyorum işte. Acınası biriyim nefret ediyorum kendimden. Zaten okuyacak ve görecekti fakat ben soracağı sorularla yüzleşmeye hazır değildim.
Koşar adımlarla tuvalete girdim ve kendimi kilitledim. Kaçıyordum. Şimdi ve her zaman olacağı gibi.
"Afra. Açar mısın kapıyı? Konuşalım hadi."
"Git Ayça konuşmak istemiyorum."
"Tamam bak seni hiçbir şeye zorlamıcam. Konuşmak istemiyor musun? Tamam konuşma o zaman."
"Yine aynı şeyler olacak"
"Hiçbir şey olmayacak Afra"
"Yine aynı şeyler olacak"
"Afra iyi değilsin aç artık şu kapıyı!"
"Yine aynı şeyler olacak"
"Afra! Afra kendine gel. Hadi aç şu kapıyı"
"Yine aynı şey-"
"Afra aç kapıyı yoksa Aysu hocayı çağırırım"
Aysu.
Kendine gel Afra. Toparlan. Aynı şeyleri yaşamayacaksın. Şimdi aç kapıyı. Derin nefes al. Derin nefes al.
Kapıyı açmamla Ayça'nın bana sarılması bir oldu.
"Yine aynı şeyleri yaşamayacaksın tamam mı? Ben yanındayım. Fakat..."
Geri çekildi ve omuzlarımdan tuttu.
"Diğerlerinin de bilmesi gerekiyor."
"Hayır hayır onlara anlatamam."
"Afra anlatmalısın. Hiçbir şey olmayacak güven bana."
"Bu konu başka Ayça anlatamam anla beni. Kolay bir şey mi sence? Beni kendi yerine koy"
"Tamam anlatma ama en azından Aysu hoca bilsin. Eğer o bilirse başına hiçbir şey gelmez."
"Bilmiyorum."
"Ben konuşurum eğer izin verirsen."
Haklı aslında Aysu bilirse o kişinin tehditleri sonuçsuz kalırdı. Olur anlamında başımı salladım.
"Tamam. Konuşucam ve diğerlerine söylememesini de rica edicem senin için."
"Teşekkür ederim."
"Hadi sen sınıfa git. Ben de bunları göstereyim. Başka not var mı?"
"Evet ama yanımda değil."
"Tamam anladım."
•••
"Aysu hocam müsait misiniz sizinle bir şey konuşmak istiyorum"
"Tabi canım konuşalım"
"Afra ile ilgili"
"Müzik sınıfına gidelim daha rahat konuşuruz"
...
"İşte böyle hocam"
"Ayça sen benim üç senelik öğrencimsin kızım gibi seviyorum seni biliyorsun"
"Evet hocam biliyorum da bunun konumuzla ne ilgisi var"
"Afra'yla daha yakın olmanı istiyorum. Bunun için bazı şeyleri bilmen gerekiyor."
"Hocam endişelenmem mi gerekiyor?"
"Gel otur canım. En başından anlatmam daha doğru olacak sanırım."
Afra ne bitmek tükenmek bilmeyen derdin var bi sevgili olamadınız
umarım beğenirsiniz
öpüldünüzzzzzzz
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hiç kimsem yok.~herşeyin var
Roman pour Adolescents"Sonra bir kız çıktı karşıma;hiç kimsem yokken herşeyim oldu."
