15.02.20

1.5K 96 14
                                    

"Afracım sınıfı geçebilecek misin hayatım?"

O malum olayın üstünde bir hafta geçmişti ve artık rahat bırakılmıştım. Şimdiyse Vare, Mert, Ayça ve Ece ile kantinde oturmuş yaklaşan ikinci sınavları konuşuyorduk.

"Geçecek kadar not alıyorum Ayça merak etme."

"Afra Mert'ten bile kötü ilk notların ve tek başına düzeltebileceğin bir şey olmadığı için Aysu hocayla konuştum"

"Ne konuda?"

"Sınav süreci boyunca benimle kalacaksın ve seni çalıştıracağım"

"Ne? Benim bundan neden haberim yok Vare?"

"Ya aslında söyleyecektim de belli olmasını bekledim"

"Anladım. Ben bi Aysu'nun yanına gideceğim"

"Biri şu kıza hocalarına adıyla hitap etmemesi gerektiğini öğretmeli"

derken Ayça, Ece benimle beraber ayaklandı. Onu beklemeden hızlı adımlarla uzaklaştım ve Aysu'yu aramaya başladım. Gözlerim dolarken adımlarım yavaşladı ve elimde hissettiğim elle yanıma döndüm ve Ece'ye sarıldım.

"Endişelenme"

ayrıldım ve aramaya devam ettik beraber. Bulduğumuzda ağlamam dinmişti fakat öfkem dinmemişti ve sesime yansıdığı için titremişti.

"Bana sormadan neden Vare'nin dediğini kabul ettin? Hem de durumumu bilirken"

"Ders notlarının düzelmesi gerekiyordu Afracım"

"Yeri gelince ne kadar inatçı olduğumu biliyorsunuz"

"Biliyorum canım ama Vare'ye karşı çıkmayacağını da biliyorum"

Tekrar gözlerim dolmaya başlarken konuşmaya devam ettim.

"Aile ortamına girmek istemiyorum"

"Ece canım bizi yalnız bırakır mısın?"

"Gitmesine gerek yok. Ben de çok uzatma taraftarı değilim fark etmemiş olabilirsiniz sevgili hocam ama değişiyorum ve bunda Varegilin olduğu kadar Ece'nin de etkisi var şimdi izninizle gidelim biz"

Şaşkın bakışlarını arkamda bırakıp ayrıldık oradan ve sınıfa çıktık.

Ece kendi ben kendi yerime otururken Mert her zamanki gibi başımda belirmişti.

"Hala anlam veremiyorum Afra. Ece'yle birden hem de şu kaçırılma ve ondan önceki saçma olaydan sonra bu kadar yakınlaşmanız...hiç mantıklı değil"

"Fazla abartıyorsun Mert. Unuttuysan hatırlatayım seninle de birden arkadaş olmuştuk"

Vare araya girdi bu sefer.

"İkisi aynı şey değil ve ben de Mert'e katılıyorum."

"Seni sevmesi benden nefret etmesi gerektiği anlamına gelmiyor Vare"

Şaşırmıştı fakat bozuntuya vermedi.

"Aşırı kıskanç biri Ece onu senden iyi tanıyorum Afra"

"Her neyse artık kapatalım konuyu"

Hocanın da gelmesiyle ayrıldı yanımızdan ve böylece son dersimize de girmiş olduk.

•••

"Anlamıyorum Vare işte olmuyor"

"Bak hayatım"

"Bence bu kadar yeterli"

"Afra sınavımız yarın ve sen hiçbir şey bilmiyorsun"

"İşte böylece umutsuz vaka olduğumu bildiği halde burada kalmama izin veren sevgili Aysu'ya bir kanıt olur"

"Onunla inatlaştığını anlamadım değil Afra ama ben de Vare'ysem o sınavlardan geçerli not alacaksın. Şimdi baştan anlatıyorum bu sefer ciddiye alarak dinle lütfen benim için"

"Off tamam"

...

"Anladııım"

diye bağırdım gözlerimin parladığına emin olarak ve kafamı Vare'ye çevirince o an yüzlerimizin gereğinden yakın olduğunu fark ettim. E nolmuş yakınsa yine saçma saçma triplere girme Afra.

Vare ise elini yüzümde gezdirdi ve bir tutam saçı kulağımın arkasına sıkıştırdı ve yaklaştı.

"Anlayacağını biliyordum"

Konuşurken dudakları yanağıma değimişti ve yanmıştı. Kızardığıma emindim ve hızla geri çekildim.

"Y-yani senin sayende sonuçta bana inanan ve çalıştırmak isteyen aynı zamanda çabalayan sendin anlayacağın senin sayende benim pek bir şey yaptığım yok"

Hızlı konuşmuş ve uzun cümleler kurmuştum. Kendine gel Afra.

Vare de ayaklanmış ve yanıma gelmişti. Gülüyordu.

"Afra canım sakin"

Bana yaklaşıyordu. Bu da normal Afra neden geri geri gidiyorsun? Sırtımı çarpmamla durdum.

"Afra yüzün kızarmış"

Elim hızlıca yüzüme gitti

"Şey sıcak ondan"

"Hmm öyle mi?"

"E-evet"

Bir neden kekelemiştim iki neden Vare'nin yüzünde hiç dost canlısı olmayan bir gülümseme vardı.İyice yüzüme yaklaşmıştı bir iki santim anca vardı aramızda.

Yanağıma bir öpücük kondurdu ve gülerek aşağı indi.

"Akşam yemeği yicez yüzünün kızarıklığı geçince gelirsin"

Arkasına döndü ve bana göz kırpıp odadan çıktı.

Karşımdaki aynadan kendime baktım ve tam anlamıyla domatesin beden bulmuş haliydim. Elimi yanağıma koyup soğutmayı denedim. Sonra bir an durdum ve düşündüm.

Az önce ne yaşandı öyle?





Az da olsa giriş yaptım ucundan, sonunda

umarım beğenirsiniz

seviyorum sizi

hiç kimsem yok.~herşeyin varHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin