6.10.20

942 54 6
                                    

"Afra uyanık mısın?"

"Uyanığım"

"Kahvaltıya gelmedin"

"Canım hala bir şey yemek istemiyorum"

"Vare başta olmak üzere bizimle de vakit geçirmiyorsun, konuşmuyorsun."

Yatakta oturur pozisyona geçtim.

"Bilmiyorum Ayça. Olmuyor. İçimde bir şeyin eksikliğini hissediyorum."

Saçlarımı okşarken konuşmaya başladı.

"Kendini böyle bizden uzak tutmaya devam edersen o his gitmeyecek sen de biliyorsun. Hadi artık bırak bunu. Sana iyi geleceğini biliyorsun."

Haklıydı. Ben de bunu biliyorum peki niye böyle davranıyorum? Kendi kendine konuşma zihnine odaklanma.

Ayça'ya sarıldım ve odadan çıktı.

Pekala toparlanma vakti. Bu kaçıncı diyişim?

Bugün denize girecektik iptal etmişler midir ki? Saçmalama aşırı mantıksız olurdu bu.

Üzerimi değiştirip odadan çıktım.

"Yamuk saçın yüzünü sonunda görebildik"

"Abartma Mert sadece bir gün oldu"

"Ve sen gönlümü almak yerine kendini yine odaya kapattın"

"Mert kankamın sonuna kadar arkasındayım. Sen o odadayken aramızdaki soğukluğu bile erittik ve ortak bir karar aldık"

Hepsi üzerime doğru gelmeye başladı ben ne olduğunu anlamaya çalışırken

"Seni artık o odaya göndermicee"

"Çocuklaşmayın, ciddi değilsiniz."

"Gayette ciddiler Afra hanım"

Gözlerimi devirdim

"Denize girmeyecek miydik bugün?"

"Evet ya. Buraya evde oturmaya mı geldik."

"E hadi o zaman"

•••

"Afra biraz konuşalım mı?"

"Olur"

Vare'nin odasına geçtik ve oturduk

"Geçen gün aşırı duygusaldın yani tam nasıl anlatılır bilmiyorum ama biz şimdi neyiz?"

"Her şeyiz, birbirimizin. Buna göre davranıcam bundan sonra söz veriyorum."

"Afraa Varee siz ikiniz aynı odada kalacaksınız. Odanın anahtarı kayıp"

İkimiz de amaçlarını bildiğimiz için birbirimize çaktırmadan gülüyorduk.

"Şanssızlık işte"

"Pijama vereyim sana"

"Alışığım nasıl olsa senden giyinmeye"

"Al bakalım"

İstemsizce gülmeye başladım

"Neye gülüyorsun?"

"Arkanı dön"

"Efendim?"

"Sen bakarken üzerimi değiştiremem arkanı dön"

"Afra şapşak mısın?"

"Yaa hadi"

"Tamam tamam. Gözlerimi de kapatayım mı?"

"Olur"

Dedim gülerek.

"Tamam giyindim."

"Uykun var mı?"

"Her zaman"

"Yoruldum bugün ben de hadi uyuyalım."

İkimiz de yatağa girdik. Bunda tuhaf bir şey yoktu. En yakın arkadaşım sevdiğim kızdı artık bunun huzuruyla devam etmeliydim. Daha çok ona yaklaştım ve sımsıkı sarıldım.

"İyi geceler sevgilim"








hiç kimsem yok.~herşeyin varHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin