• Beloved Rival • [L.S]

•Five•

سراسیمه خودش رو به حمام رسوند
و بدون هیچ حرفی بدنش رو توی وان خالی انداخت

نفس های عمیق و سنگینش لحظه ای اروم نمیشدن...
حالا با کفش ها و لباساش توی وان لم داده بود.
وان رو به حالت اتومات گذاشت و
به خودش زمان داد تا بتونه یکم افکار و حافظه ی گمشدشو
پیدا کنه...

هری: لعنت بهم چرا چیزی از رفتنمون به اون خونه ی کوفتی یادم نیس.؟!
‌
با کلافگی تمام جیب های کتش رو گشت

هری: فاک گوشیم کجاست؟؟؟؟؟

اما باصدا زدن گوگل بیاد اورد  که گوشیش توی خونه مونده بود، دستش رو روی سینش گذاشت و نفس عمیقی کشید

هری: هووووف...نزدیک بود از ترس-

با لمس قفسه ی سینش به عمق فاجعه پی برد

هری: هری استااااااایلز فاک بهتتتتت لباست کجااااااستتتت!!!!

چشم های گرد شده ی کلافه و در عین حال خنده ای که نمیتونست کنترلش کنه به سینش نگاه کرد

هری: یادم باشه یبار اینطوری توی مجله ی مصاحبه ها فتوشوت-...!

با ندیدن صلیب براقی که همیشه به سینش چسبیده بود ، برای ثانیه ای ابروهاشو توی هم کشید
اون قشنگ ترین و زیباترین یادگاری ای بود که داشت...

هری: خدایاااااا دست از سرم بردار...شت!

با امید به اینکه گردن بندش توی کلاب یا ماشین کندال یا خودش افتاده باشه، بدنش رو بیشتر توی اب فرو کرد و بعد تصمیم گرفت
که یه دوش اب گرم داشته باشه...

بعد از نیم ساعت حالا با حوله ی تن پوشش جلوی آینه های قدی اتاق لباسش ایستاده بود

هری: گوگل، شماره ی Monkey رو‌بگیر!

بعد از چند ثانیه صدای خوابالو و تیز کندال توی اسپیکر ها پیچید

کندال: تو کدوم ابلهی هستی سر صبح؟!

هری: صبح تو هم بخیر دوس دختر ! کی از اون جهنم دوس داری بیای بیرون هوم؟!تاملی-

کندال با کلافگی پوووفی کشید

کندال: ساعت ده صبح یه شب پر از الکل من زنگ زدی که من کی از تختم میام پایین؟! لعنت بهت استایلز من همینجا اون رابطه ی فاکی فِیک رو باهات بهم میزنم....

خنده های ریزش پشت تلفن پخش شد و لبخند کوچیکی روی لب هری شکل گرفت
اما چند لحظه بعد ، با شنیدن صبح بخیر ارومی نزدیک گوشی ،
متعجب به گوشی خیره شد

هری: کندال؟؟؟؟ اون صدای تاملینسون بود؟؟؟؟؟

کندال که تقریبا هوشیاریشو بدست اورده بود
زد زیر خنده

کندال: واااااتتتتتتتت؟؟عمرأ نه !دیشب انگار با پیتر اومدم خونم ...
و خب حالا که میبینم باهم خوابیدیم ! چی بهتر از یه صبحه -