The News (Thomara fanfiction)

Chapter 2

Chapter 2

Ilang lingo din iyak ng iyak si Ara kasi miss niya na si Thomas. Binasa na ulit yung sulat ni Thomas habang hawak ang necklace na nakalagay dun sa loob.

Ara’s POV

Best tumawag ka naman sana or magreply sa mga text ko. Anu ba ang ginagawa mo diyan sa Manila.

Di ko mapigil ang iyak.

Dear Best Vic,

Siguro nakaalis na ako pagnabasa mo to. Sorry if I didn’t really say goodbye before we left.

I will miss you so much. Ikaw lang ang nag iisa kong best friend. Promise me you won’t forget me. You will always in my heart. I will visit you. I want to tell you something. Crush kita haha.. Huwag kang magalit sa akin.. Alam mo bang iyak ng iyak kagabi si Kat. Ayaw niya umalis.. sabi ko magkikita pa nman kayo.. We will you again soon.

BTW hve you seen the necklace. Yan ang alala mo sa akin best.

I love you best friend.

 

Love,

Thomas “cute” Torres

Miss na miss na kita bestfriend, I love you to.. Hope magkita na tayo at bumisita ka na agad ditto. Ilang araw na din.

End of POV

Thomas: Mom, do we really need to go to the states? I don’t want to leave, please mom ayaw ko. Malalayo ako kay Vic. Nawala ko pa ang cp ko.

Mommy ni Thomas: No Thomas, sasamahan natin yung Daddy mo dun. At isa pa ayaw mo ba makasama Kuya mo.

Thomas: Mom doon na lang ako kina Lola. Ang Layo nun,

Mommy ni Thomas: No Thomas we will leave next week and that’s final.

Wala ng nagawa si Thomas kundi sumunod.

.

.

.

.

.

.

Fast forward tayo.

Nakalipas na ang ilang taon. Nawalan ng communication si Ara at Thomas. College na din sila. Nakabalik na din si Thomas galing states at malaki ang pinagbago nilang dalawa.

Nakapasok si Ara sa WVT at si Thomas naman sa MBT.

Thomas POV

Buti na lang at umuwi na kami.. Iba pa rin ang Pilipinas. Kamusta na kaya si Vic. Naalala pa kaya niya ako? Ako kasi di ko siya nakalimutan. Malaki na din ang pinagbago niya simula nung umalis kami. Galit daw siya sa akin sabi ni Lola. Kasi parang kinalimutan ko daw siya. My Lola keep me updated ng nangyari kay Ara nung highschool. Siya lang nag iisa kong best friend. Walang makakapantay sa kanya. San kaya nag college yun sa AUF pa kaya.

Booogggsssshhh

...? Araaay. Hala malakas ata yung pagkabangga ko sa kanya.

Ako: Miss, I’m sorry here let me help you. Abot ng kamay sa girl.

Girl: Thank you nalang. Habang pinapag pa ang damit..

AAARRRRRAAAAA!!!