Baby,please don't cut(voltooid)

my hero

SANNE POV.

wwoow wow wowww wat zei hij nu? ik hou van je? Wat zou ik doen? Ik ken hem niet... Zou ik het negeren? Ja vast wel. Waarschijnlijk zei hy het perongluk. "En heum? Hoe kom je hier?"vroeg ik. "Heum, ik heb je gered" zei hij. Hij wist dat ik van onderwep wou veranderen. Dus oke wat wist ik? Hij was mijn redder. Mijn held. Zonder hem zou ik het niet hebben gered.

=waarom heb je me gered?

-omdat heum... Je moest blijven leven?

=Neen, je moest me gewoon laten gaan.

-Waarom?

=omdat zelfmoord ondankbaar klinkt

-en waarom zou je dat doen?

= omdat ik het beu ben

-dat ben je niet

= oh jawel.. geloof me

 -denk er niet aan

=probeer ik

Oppeens kreeg ik een enorme pijnscheut in mijn buik. Ik bukte mij en riep het uit.  " auw!" Ik voelde handen op mij afkomen en dat was het laatste dat ik zag..

CALUM POV.

en hier gingen we weer. daar was ik naast haar bed, haar leeg bed. ze hadden Sanne meegenomen voor een controle. Naar het schijnt was die pijnscheut nog een late reactie van het ongeluk, dat haar lichaam er nu pas op reageerde. Even moest ik denken aan wat ze daarjuist, deed en zei. Ik zei dat ik van haar hield maar ze veranderde gewoon van onderwerp en ze zei dat ze dood wou. Dat is toch het laatste wat iemand wilt? of niet?  Ik weet het niet maar wat ik wel wist is dat ik , als ze hier uit was, ik met haar er over ging praten en dat ik haar nooit zal verlaten.  Ik wil er voor haar zijn,haar beste vriend kunnen zijn. Als ik de kans zou krijgen.. de minuten kropen voorbij..

EINDELIJK werd ze weer in haar bed gezet. ze zag er rustig uit. rustiger dan er juist. Ik wou iets zeggen maar hield toch mijn mond. Misschien heeft ze liever dat we niet praten maar gewoon tv kijken? ik deed de tv aan en zette de stoel volledig naar Sanne en keek even naar Sanne maar toen ze ook naar mij wou kjken draaide ik me vlug om naar de tv en keek.

Uren vlogen voorbij met Sanne, we hebben wat gebabbeld en ik denk dat we elkaar nu wel degelijk beter kennen. Ik viel net n sliep toen Sanne zei: = "Je mag je naast me op het bed zetten?" ik keek haar ongelovig aan. ="of je doet het niet, maar zie niet dat je een stijve nek krijgt" ik legde mezelf naast Sanne. Het bed was nog redelijk groot. Juist groot genoeg voor ons beide. Ik legde mijn arm rond Sanne, ik was wel een beetje bang wat haar reacte van dt zou zijn, maar verbaasd deed ze niets en legde ze haar hoofd op mijn borstkast en viel als een blok in slaap. Ik lachte , gaf een kus op haar hoofd en viel ook in slaap.

volgende morgend

SANNE POV.

Ik werd wakker mijn met hoofd op Calums borstkas. Ik denk wel dat hij te vertrouwen valt."Goodmorning sunshine" "heej" zei ik.

-lekker geslapen?

=ja, je borstkast is een goed kussen.

-dat heb ik nog al is gehoord

wat? wat whuuutt? wat zei hij? meende hij da? ik verplaatste mijn hoofd terug op mijn kussen en keek emotieloos voor me.

-dat was een grapje hoor

=okay dan is het goed.

- Eerlijk? jij bent het eerste meisje die hier op heeft geslapen.

-Echt?

=jep

wat is hij lief. Toen we daarstraks aan het babbelen waren vertelde hij me dat zjn beste vrienden Ashton,Luke en Michael waren. Ashton kende ik, die zat bij ons op school maar de andere twee kende ik niet. Ik was verschoten dat het niemand van de 'it' groep was.Maar ja.. De rest van de de middag keken we tv tot als mijn ouders en broer binnen kwamen. "Ik ga maar naar huis, ik bel je later wel" zei Calum "Ok" zei ik. zou hij me bellen? of zou hij me toch aan de kant schuiven?