Konservatuar mezunu olan Lâl Kadoğlu, okuduğu bölümün aksine gündüzleri nezih bir kafe, geceleri ise ortalığı yıkan içkili bir mekan işletmektedir.
Her daim soğuk bakan gözleri yıllardır aşık olduğu adama karşı bile yumuşamazken, başındaki dertler a...
Bir insan bir insanı bir şey görür, bu hayattır. Bir insan bir insanı birçok şey görür, bu sevgidir. Bir insan bir insanı her şey görür, bu aşktır. Özdemir Asaf•
*** 2.Bölüm; GİRİFTAR 26.01.2020
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Acıların yaldızlara gizlendiği defterden;
Sevgilim yeniden merhaba, Bugün aylardan Ekim, günlerden ise hüzün. Güz vakti geldi yine. Bir güz yağmuru gibi yağıyor aşkın üzerime. Bilirsin güz demek, hüzün demektir. Bugün ayın yirmi üçü. Bugün seni yıllar sonra gördüğüm ilk gün. Bugün dizlerimin küçük bir kız çocuğu gibi titrediği gün. Bugün bir başka hüzün var üzerimde. Sanki Özdemir Asaf'ın tüm şiirlerini okumuşum gibi bir his kapladı benliğimi. Ben ben olmaktan çıkalı çok oldu da, bir sen olamadın ya bana, o çok koyuyor işte. Güz rüzgarı yalayıp geçerken yüzünü, saçların bir başka el tarafından okşanıyor. İşte her şeyi anlatırım da sana, bunu anlatamam. Bu o kadar kötü bir his ki... Kendimi kırk yaşında hissediyorum, Atilla İlhan da ölmüşken üstelik... Sevgilim, dedim ya bugün bir başka. Bugün seni, başka bir kadını severken gördüğüm ilk gün... Bugün titreyen dizlerimin üzerine düşüp parçaladığım ilk gün.
23.10.2014 Veda
***
Kılıç Karakan.
Ruhum ve bedenim arasındaki bağlantıyı sağlayan insan.
Adını duyunca bile kontrolüm elden gidiyor, dizlerim yeniden titremeye başlıyordu. Tıpkı küçük bir kız çocuğu gibi.
Dünyamı tersine döndürüyordu ama o bunun farkında bile değildi. Bilmiyorum, belki ismimi bile bilmiyordu.
Onun adını duyunca sanki sokaklarıma hüzün vurmuştu. Aşağı yukarı savrulan bir yaprak gibiydi.
Dışarıdan o kadar sakin gözüküyordum ki, babasının göğsünde huzurla uyuyan bir çocuk gibiydim ama içimde fırtınalar kopuyordu. O yaprak oradan oraya savruluyordu. Dedim ya, dünyamı tersine döndürüyordu. Sanki yağmurlar yere gömülüyor, toprak başıma yağıyordu. Persephone'nin yeryüzüne çıktığı dönem bahar ve yaz aylarını, ölüler ülkesine döndüğü dönem ise kış mevsimini simgelerdi ya hani, sanki artık Persephone yeryüzüne çıkmıyordu.
