Konservatuar mezunu olan Lâl Kadoğlu, okuduğu bölümün aksine gündüzleri nezih bir kafe, geceleri ise ortalığı yıkan içkili bir mekan işletmektedir.
Her daim soğuk bakan gözleri yıllardır aşık olduğu adama karşı bile yumuşamazken, başındaki dertler a...
Bölüm şarkısı; Sezen Aksu • Yetinmeyi Bilir Misin?
Merhaba!✨
Sarılmak neden güzeldir bilir misin? Çünkü sağ tarafta kalp yoktur ve orası hep boştur... Sarılınca sağ yanını onun kalbi doldurur... Aziz Nesin •
*** 7.Bölüm; MEFTUN 01.09.2020
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Acıların yaldızlara gizlendiği defterden;
Oda kayan bir yıldız gibi çekip gitmez değil mi?
17.08.2017 Veda
***
"Lâl! Sahne ışıklarını kontrol ettiniz mi?"
"Evet," dedikten sonra sahneye son kez göz gezdirerek sahne merdivenlerinden aşağı indim.
Etrafta büyük bir karmaşa vardı ve başımı döndürmeye yetiyordu.
Her yer, her yerdeydi!
Üzerime doğru atılan Çağla'yı son anda gördükten sonra bileğimi tutup çekiştirmesine izin verdim.
"Kulise bir göz atalım, oyunun başlamasına on beş dakika kaldı. Elis ve Arda gelmek üzeredir. Acele etmeliyiz."
Aksi bir sesle, "Sakin ol," diye homurdansam da dinlemedi, peşinde beni de sürükleyerek kulise girdi.
'Zeynep'in saçını düzeltin!', 'Bu Elis'in tarzı değil, kıyafeti değiştirin!', 'O elbisenin altına o ayakkabı uymuş mu hiç?' diye sağa sola verdiği direktifleri duvara yaslanarak dinledim.
"Oh! Oldu galiba he?"
"Daha ne olsun?" diye homurdandım.
"Haklısın, hadi salona geçelim. Elis bizi burada görürse şüphelenir."
Dakikalar sonra Elis ve Arda dışındakiler olarak, kuzu kuzu dizilmiş orta koltuklarda oturuyorduk. Bilerek önlere geçmemiştik. Normal bir tiyatro olsaydı son anda aldığımız biletler ön sıralardan olmazdı. İnandırıcı ve mantıklı olmalıydık. Koltuğum koridor tarafındaydı. Hemen yanımda Kılıç oturuyordu. Onun yan tarafında ise diğerleri vardı.
Sessizce tiyatronun başlamasını beklerken gözüm kapıdan giren sarışın kadına kaydı. Kadının gözleri etrafta gezindi, ardından hemen yan tarafımda bulunan Kılıç'ta durdu. Yüzünde güzel bir gülümseme oluşurken elini dudaklarına doğru götürüp öpücük attı. Kılıç'ın yerinde dikleştiğini göz ucuyla görebiliyordum. Cebindeki anahtarı çıkarıp artistik bir hareketle kadına fırlattı. Ablası olmalıydı. Neydi adı? Karsu? Kadının arkasından giren adam, kadının omzuna kolunu attı ve yürümeye başladılar. Salonun diğer tarafında kalan koltuklara oturmuşlardı.
