Stockholm Syndrome || l.j.p

4.

Ik word de volgende ochtend wakker, en het eerste wat ik doe is automatiseren. Ik moet even met mijn ogen knipperen, voordat ik weer weet dat ik in een hotel in London ben voor school. Ik kijk naar de witte dekens van het bed, en ik geniet nog even van de warmte van het bed, voordat ik eruit ga. Ik rek me nog even uit, en dan doe ik de pantoffels aan van het hotel die naast mijn bed liggen. Ik slof in mijn pyjama de kamer uit, en ik loop naar Niall's kamer toe, gewoon omdat ik zin heb om hem te irriteren. Ik ga voorzichtig op zijn bed zitten, en ik kijk even naar hem. Hij ziet er best wel schattig uit als hij slaapt bedenk ik me, en ik blijf nog even staren naar hem. Dan opent hij zijn ogen, en kijkt hij met zijn blauwe ogen naar de mijne, en ik zie aan hem dat hij iets aan het bedenken is om te zeggen, omdat hij een grijns op zijn gezicht heeft. Hij opent zijn mond, en zegt: 'Boe!' Ik schiet in de lach, en als ik uitgelachen ben, zeg ik: 'Ook goedemorgen Niall.' en begint hij ook met lachen. 'Die zag je zeker niet aankomen Loïs?' vraagt hij, en ik knik. 'Heel stiekem niet nee.' zeg ik glimlachend, en ik ga van zijn bed af. 'Ik ga me even aankleden. Ik zie je beneden wel aan tafel met de anderen van school.' zeg ik tegen hem, en ik loop zijn kamer uit. Ik ga weer terug naar mijn eigen hotelkamer, en ik pak een willekeurig shirt en de broek die ik gisteren aan had, en ik doe ze snel aan. Ik pak nog even een paar sokken, die ik vervolgens ook aan doe. Ik doe nog even mijn haar in een rommelige knot, en ik pak mijn mascara uit mijn toillettas, waarmee ik naar het badkamertje loop.

Ik ga beneden aan een tafeltje zitten waar een jaargenoot zit, en ik besluit een gesprekje te beginnen om elkaar beter te leren kennen. 'Welke vakken doen jullie allemaal?' vraag ik op een volgens mij wel een vriendelijke toon, en het meisje met lang bruin haar zegt: 'Volgens mij zit ik bij jou in de filosofieles. Jij bent Loïs toch?' Ik knik, en ik zeg tegen haar: 'Jij bent Eleanor toch?' zij knikt ook op haar beurt, en ik kijk om, om te zien of Niall al komt. Op dat moment voel ik mijn telefoon trillen, en zie ik dat ik een whatsappberichtje van hem heb. Er staat in dat hij een afspraak heeft bij iemand, en dat hij daarom niet kan komen ontbijten. Ik vind het berichtje maar vreemd, en ik leg dan weer mijn telefoon weg, omdat ik het toch wel ongezellig vind als ik met mijn telefoon zit. Net als ik mijn telefoon heb weggelegd, komt er een medewerker van het hotel naar onze tafel toe, en geeft ons de menu-kaarten. Ik pak er 1 glimlachend aan, en ik sla hem open. Op de eerste pagina staan een aantal ontbijtgerechten, en ik besluit voor groentesoep met stokbrood te gaan. Ik bestel ook nog water als drinken, omdat ik geen behoefte heb aan thee, koffie of wat anders. Eleanor bestelt hetzelfde, en we gaan onderuit zitten, terwijl we aan het wachten zijn op ons eten. 'Waar is Niall eigenlijk?' vraagt ze opeens 'Hij zou hier al lang moeten zijn.' In gedachten facepalm ik mezelf als ze dat vraagt, en ik schud nee. 'Ik weet het. Niall had me net gewhatsappt, en daarin vertelde hij dat hij er niet bij kon zijn omdat hij een afspraak heeft met joost-mag-weten-met-wie. Echt heel vaag.' zeg ik tegen haar, en ik bijt op mijn lip. 'Tja...' zegt ze bedenkelijk, en dan komt godzijdank de ober aangelopen met een dienblad, waarop ons eten en drinken staan. Hij zet voor mijn neus een kom met soep, een bord met schijfjes stokbrood, en een glas water. Ik blaas even op mijn lepel soep, en ik stop hem dan in mijn mond. Ik laat het warme water door mijn keel glijden, en ik pak een schijfje stokbrood. Ik bijt er een stukje vanaf, en ik stop daarna het hele schijfje in mijn mond.

Wanneer ik aan het genieten ben van het ontbijt, zie ik dat Niall gehaast de eetzaal binnen komt gerend. Hij zegt tegen de teamleider dat hij een afspraak met iemand had als hij bij Eleanor en mij aanschuift. 'Had je me gemist?' vraagt hij aan me, en ik knik. 'Loïs en ik vroegen ons of waar je was.' zegt Eleanor, en ze neemt een hap van haar soep. 'Ik was bij een vriend van vroeger die ik nog ken van voordat ik naar Nederland kwam.' zegt Niall, en ik zeg glimlachend tegen hem: 'Dat kon je toch gewoon zeggen net voordat je weg ging.' Eleanor knikt, en zegt: 'Ik had werkelijk geen idee waar je was, dus dacht ik dat Loïs dat wel zou weten. Blijkbaar niet.' 'Mag ik een schijfje stokbrood van jou Lo?' vraagt Niall aan me, om van onderwerp te veranderen, en ik knik: 'Tuurlijk mag dat.' Hij glimlacht naar me, en pakt een schijfje van mijn bord. 'Dankjewel Loïs.' zegt hij tegen me, waarna hij het schrijfje in zijn mond stopt. Ik neem nog een hap van mijn soep, en ik drink dan de kom op, omdat de soep toch bijna op was. Ik eet nog even een paar schijfjes stokbrood, en ik zeg tegen Niall dat hij de rest mag. 'Eleanor, zullen we straks in onze vrije tijd gaan shoppen in de stad?' vraag ik aan haar, en ze klaart gelijk op. 'Ja natuurlijk, het is London.' zegt ze glimlachend, en ik knik: 'Daarom juist.' Niall zegt gelijk: 'Kijk uit dat je niet gegijz-' Hij breekt zijn zin af, en zegt snel: 'Nee laat maar.' Eleanor kijkt vragend naar mij en Niall, en ik schud mijn hoofd. 'Nee er is niets, ik had paar weken terug thuis op het nieuws gezien dat er kidnappers in London bezig zijn, maar de kans is vrij klein dat uitgerekend wij worden ontvoerd, dus maak je maar geen zorgen. Maar Niall, hoe weet jij dat ze bezig zijn hier? Ik had het je niet verteld gister, zoals ik had beloofd' zeg ik tegen haar, en ik stel die laatste vraag aan Niall. Ze antwoordt: 'Oh oké, maar ik blijf wel op mijn hoede voor het geval dat het wel gebeurt.' Ik knik, en ik zeg: 'Ja zou ik ook doen inderdaad.' Niall zegt als Eleanor is uitgesproken: 'Ik zag het op het internet eergisteren.' Ik zucht, en ik stapel alvast de kommen en de borden op elkaar. Er komt een ober langs die ze ophaalt, en we blijven nog even zitten.