Amnesia

κεφάλαιο 1

Έβλεπα έναν φοβερό εφιάλτη... Έπεσα από το κρεβάτι και χτύπησα το κεφάλι μου στο κομοδίνο. Πονούσα. Για λίγο έχασα τις αισθήσεις μου...

Άνοιξα τα μάτια μου και παρατήρησα πως βρίσκομαι σε ένα άγνωστο κρεβάτι. Κι άλλο όνειρο;

Δεν νομίζω...Γύρισα πλευρό και τότε έπαθα σοκ!

Δίπλα μου κοιμάται ένα αγόρι. Ένα πολύ όμορφο αγόρι. Έχει σκούρα επιδερμίδα και πολλά, πολλά τατουάζ. Έχει λίγα γένια αλλά αυτά είναι που του δίνουν την ομορφιά του.

Πετάχτηκα αμέσως από το κρεβάτι και ούρλιαξα. Άνοιξε τα μάτια του και με κοίταξε με τα νυσταγμένα μάτια του.

"Perrie, τι έπαθες;" με ρώτησε αφού σηκώθηκε και αυτός και ήρθε κοντά μου

"Ποιος είσαι; Τι κάνω εδώ;" τον ρώτησα τρομαγμένα

"Perrieτι λες; Τι έχεις;"

"Τι κάνω εδώ και ποια είναι η Perrie τέλος πάντων;" φάνηκε τρομαγμένος

"Πες μου πως με πειράζεις..."

"Δεν σε ξέρω καν!" του φώναξα και κοιτούσα γύρω μου τον χώρο. Σε ξενοδοχείο πρέπει να είμαι...

"Perrie πες μου πως κάνεις πλάκα!" με πλησίασε και με κοίταξε με τα φοβισμένα μάτια του

"Λυπάμαι..." του είπα...Ποιος είναι; Και το ποιο σημαντικό...ποια είμαι εγώ;

"Περίμενε ένα λεπτό!" μου είπε και έφυγε τρέχοντας από το δωμάτιο. Από ότι κατάλαβα με λένε Perrie. Αλλά τι κάνω εδώ. Κάθισα στο κρεβάτι και περίμενα τον νεαρό να έρθει...

Μετά από λίγο μπήκε μέσα με άλλα τεσσερα αγόρια...

"Perrie...είσαι καλά;" με ρώτησε ένας καστανομάλλης με μπλε μάτια και πολλά τατουάζ επίσης.

"Ποιοι είστε; Και το κυριότερο...ποια είμαι εγώ..." είπα και είδα το αγόρι που πριν κοιμόταν δίπλα μου να κλαίει.

Τους κοιτούσα περίεργα... Από πού με ξέρουν;

"Τι θα κάνω αγόρια;" είπε με δυσκολία μέσα από τα εκατομμύρια δάκρυα που εχίνε.

"Πρέπει να την πάμε στο νοσοκομείο..." του είπε ένα άλλο αγόρι με κοντά καστανά μαλλιά και τατουάζ στα χέρια.

"Θα σας πάω εγώ..." είπε ένας με μπούκλες και ένας άλλος ξανθός αγκάλιαζε το αγόρι που κοιμόταν μαζί μου.

Αφού ντύθηκαν πήγαμε στο νοσοκομείο. Τι συμβαίνει;

Γιατί το σκουρόχρωμο αγόρι κλαίει και γιατί όλοι φαίνονται τόσο αναστατωμένοι;

Αφού φτάσαμε πήγαμε στα επείγοντα και εκεί κάποιοι γιατροί με εξέτασαν. Πηγαινοέρχονταν σαν τρελοί μέσα στο δωμάτιο.

Zayn's Pov

Δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που έγινε. Η αγάπη της ζωής ούτε καν με θυμάται. Δεν ξέρει ποια είναι.

Καθόμαστε έξω από το δωμάτιο που είναι οι γιατροί και την εξετάζουν και τα αγόρια προσπαθούν να με παρηγορήσουν. Τα δάκρυά μου κυλάνε χωρίς σταματημό από τα μάτια μου...

Άμα πάθει κάτι η Perrieθα πεθάνω!

Πως θα ζήσω χωρίς αυτή;

Τέλος Zayn's Pov

Δεν νομίζω να διαβάσουν πολύ την ιστορία μου αλλά μ'αρεσε πολύ και ήθελα να την μοιραστώ μαζί σας <3

Πείτε μου πως σας φάνηκε και πλζ σχολιάστε <3<3