Amnesia

κεφάλαιο 6

Τον έβλεπα να φεύγει...μέχρι που εξαφανίστηκε.
Τα αγόρια κοιτούσαν έκπληκτοι το όλο σκηνικό. Ο Maxδίπλα μου με κοιτούσε, όχι και τόσο ξαφνιασμένος. Περισσότερο χαρούμενος θα μπορούσα να πω...
Άκουσα καλά; Μου είπε να  φύγω;
Πήγα στο δωμάτιο. Δεν ήταν εκεί. Μάζεψα τα πράγματα μου και έφυγα. Έτσι απλά...
Ο Maxδεν ήρθε ούτε καν αντίο να μου πει. Είμαι μόνη....
Αρχίζει να βραδιάζει και η βροχή δεν βοηθάει και πολύ. Δεν έχω λεφτά, δεν ξέρω ποια είμαι. Τι θα κάνω;
Δεν έπρεπε να νευριάσω τον Zaynαλλά δεν μπορεί να μου λέει τι να κάνω. Ο Maxείναι τόσο καλός και καθόλου ξεροκέφαλος σε αντίθεση με τον Zayn…
Μα καλά πως μπόρεσε να μου πει να φύγω;
Η βροχή άρχισε να δυναμώνει. Μακάρι να ήταν ο Maxεδώ... Να με έκανε να χαμογελάσω όπως χτες. Να με κάνει να ξεχάσω την απαίσια ζωή μου. Να με κάνει να ξεχάσω τον Zaynπου με παράτησε έτσι απλά.
Τη νύχτα τη πέρασα σε ένα παγκάκι δίπλα από έναν γεράκο που είχε κουκουλώσει το σώμα του με εφημερίδες...
Τι κακό έκανα;
Τι έκανα και αξίζω αυτή τη ζωή; Αν δεν είχα χάσει τη μνήμη μου όλα θα ήταν διαφορετικά. Αν ο Zaynδεν ήταν τόσο ξεροκέφαλος όλα θα ήταν διαφορετικά.

Το σώμα μου είναι πιασμένο. Η  μέση μου πονάει και νιώθω τη κοιλιά μου να γουργουρίζει.
Δεν αντέχω άλλο! Όλοι με έχουν εγκαταλείψει. Ακόμα και ο ίδιος μου ο εαυτός δεν πιστεύει πως θα τα καταφέρω.
Περπάτησα πολλά τετράγωνα μέχρι που έφτασα στο ξενοδοχείο. Πήγα να βρω τον Max. Μήπως τουλάχιστον αυτός μπορεί να με βοηθήσει...

Zayn’sPov
Το βράδυ το πέρασα σε μια αποθήκη κάπου στο ξενοδοχείο. Κανείς δεν με ενόχλησε εκεί, στην απομόνωση. Ούτε καν εγώ δεν ξέρω πόσα τσιγάρα έκανα εκείνο το βράδυ. Έχω χάσει τον λογαριασμό.
Το κορίτσι που άλλοτε ήταν η ζωή μου, ο λόγος που υπήρχα τώρα είναι ο λόγος που θέλω η ζωή μου να τερματίσει ώστε να ξεφύγω από αυτή τη κόλαση. Πως γίνεται εγώ να της δίνω όλη μου την καρδιά και αυτή με ένα απλό της βλέμμα να την κόβει σε δισεκατομμύρια κομμάτια;
Αυτόν τον Maxθέλω να τον σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια και ύστερα να τον πετάξω από τον ογδοηκοστό όροφο ενός ουρανοξύστη!
Βαθιά μέσα μου την αγαπώ ακόμη...
Αλλά ο εγωισμός μου δεν με αφήνει να το παραδεχτώ... Δεν έχω αγαπήσει καμία όπως έχω αγαπήσει αυτήν αλλά δεν την αφήσω να με ξαναπληγώσει!

Τέλος Zayn’s Pov

Ο Maxστεκόταν λίγα μέτρα πιο πέρα από την είσοδο. Έτρεξα κοντά του και τον αγκάλιασα.
“Max” ψέλλισα μέσα από τα δάκρυα μου

“Perrie; Που ήσουν;” με ρώτησε και με αγκάλιασε πιο σφιχτά

“Έφυγα...όπως μου είπε ο Zayn”

“Γιατί ακούς αυτόν τον μαλάκα;”

Τον κοίταξα. Το χέρι μου ακούμπησε το μάγουλό του και το χτύπησε με όση δύναμη μου είχε απομείνει. Πραγματικά δεν ξέρω γιατί το έκανα αυτό... Ήταν ασυναίσθητο....

“Τι έκανες;” με ρώτησε

“Συγνώμη δεν...”

“ΤΙ ΔΕΝ;;”

“Μην ξαναμιλήσεις έτσι για τον Zayn” του είπα
Είναι κάπως περίεργο... Μου είπε να φύγω...αλλά μέσα μου νιώθω ακόμα κάτι για αυτόν... Λες πριν την αμνησία να...τον αγαπούσα;

“Συγνώμη που είπα τον μαλάκα, μαλάκα!”

“Σταμάτα! Σε παρακαλώ Max…”

Τα χείλι του ακούμπησαν τα δικά μου. Γιατί το έκανε αυτό;

“PERRIE;” η φωνή του Zayn ακούστηκε

Τα μάτια μου συνάντησαν τα κόκκινα από το κλάμα μάτια του.

 Μπήκε καινούργιο κεφάλαιο! Πως σας φαίνετε; 
Θέλω να ακούσω σχόλια <3
Επόμενο κεφάλαιο που θα βάλω τετάρτη ή πέμπτη... 
Και μην ξεχνάτε...
Love ya <3