κεφάλαιο 18

383 51 2
                                    

"Πριγκίπισσα, ξύπνα" άκουσα μια φων. Τη φωνή του Zayn.

"Τι έγινε;" τον ρώτησα

"Σου έφερα να φας" μου είπε χαμογελαστός και τότε είδα ένα δίσκο με φαγητό

Σηκώθηκα και εκείνος τοποθέτησε το δίσκο πάνω μου

"Πως και μου έφερες φαγητό;" τον ρώτησα

"Κοιμόσουνα και δεν ήθελα να σε ξυπνήσω για να έρθεις στην τραπεζαρία του ξενοδοχείου ώστε να φάμε όλοι μαζί" μου είπε και του χαμογέλασα

"Άλλωστε είσαι και έγκυος και πρέπει να τρως" συμπληρωσε

"Ναι...είναι και αυτό"¨είπα μέσα από τα δόντια μου

Ενώ εγώ έτρωγα το φαγητό που μου είχε φέρει, εκείνος έβλεπε τηλεόραση. Φαινόταν τόσο χαρούμενος...

"Γιατί γελάς συνέχεια;" τον ρώτησα και με κοίταξε. Με πήρε στην αγκαλιά του, αφού πρώτα πήρε από πάνω μου το δίσκο, και μου ξυθίρισε στο αφτί.

"Εφόσον έχω εσένα και το παιδί μας δεν με νοιάζει τίποτα άλλο στο κόσμο"

Τον κοίταξα στα μάτια. Εκείνος πλήσιασε για να με φιλήσει αλλά απομακρίνθηκα. Σηκώθηκα από το κρεβάτι και κατευθύνθηκα προς μια καρέκλα

"Ο οδηγός είναι καλά;" τον ρώτησα προσπαθώντας να αλλάξω θέμα

"Ναι! Πάλι καλά! Δεν φαντάζεσαι πόσο ανακουφίστηκα όταν έμαθα πως δεν διατρέχει πλέον κάποιο κίνδυνο" μου είπε. Έκλεισε και ήρθε κοντά μου
.

"Ξερεις Perrie...στο νοσοκομίο που πήγαν τον John είδα έναν άντρα..."

"Και;" τον ρώτησα ενώ δεν μπορούσα να καταλάβω που το πήγαινε

"Είχε χάσει την γυναίκα του...Όση ώρα ήμουν εκεί τον παρατηρούσα. Φαινόταν κενός. Λες και ήταν και αυτός νεκρός...Αν πέθαινες εσύ δε ξέρω πως θα αντιδρούσα. Το πιθανότερο είναι να πέθαινα από το πόνο που θα ένοιωθα λόγω του θανάτου σου. Σ' ευχαριστώ" μου είπε

"Για ποιο πράγμα;"

"Που είσαι μαζί μου" μου λέει ενώ εκείνη τη στιγμή νιώθω ένα κόμπο να με σφίγκει στο λαιμό.

Σηκώθηκα και άνοιξα το παράθυρο ώστε να πάρω λίγο αέρα. Γιατί μου το είπε αυτό;
Γιατί τώρα;

Καθόμουν εκεί χωρίς να βγάλω άχνα για περισσότερο από μία ώρα. Μόλις τώρα κατάλαβα πως ο Zayn δεν ήταν πια στο δωμάτιο. Σηκώθηκα και πήγα μέχρι το μπάνιο.
Ένας από τους συνηθισμένους εμετούς της εγκυμοσίνης....
Ο Zayn είχε πλέον γυρίσει και μάζευε τα πράγματα.

"Βοηθησέ με να μαζέψω" μου είπε

"Γιατί, που πάμε;" ρώτησα και άρχισα να μαζεύω

"Συνεχίζουμε το τουρ. Έστειλαν ένα καινούργιο οδηγό"

"Και ο John;"

"Θα μείνει στο νοσοκομείο για λίγο ακόμα διάστημα και ύστερα θα γυρίσει στην οικογένειά του."

Αφού όλα ήταν τακτοποιημένα κατευήκαμε και μόλις όλοι ήταν έτοιμη ξεκινήσαμε.

Μπήκα στο τουρ bus και έκατσα σε ένα από τους καναπέδες. Μετά από λίγα λεπτά η Leigh-Anne έκατσε δίπλα μου

"Τι κάνεις Perrie;"

"Καλά είμαι..."

"Αλήθεια είσαι καλά;"

"Ναι!"

"Δεν το βλέπω.."

"Πως καταλαβένεται όλες αν λέω ψέματα;"

"Ποτέ δεν θα μάθεις.." μου είπε και έφυγε χαμογελώντας

Ουαου! Καινούργιο παρτ. Σορρι αν δεν σας άρεσε. Θα βάλω επόμενο σύντομα! Πέιτε μου τη γνώμη σας <3

AmnesiaWhere stories live. Discover now