Amnesia

κεφάλαιο 13

Απομάκρινα τον Zayn από δίπλα μου και κοίταξα την μισάνοιχτη πόρτα που η παγωμένη μορφή του Max στεκόταν και μας κοιτούσε.
"Μου είπαν να σας φωνάξω. Φεύγουμε" είπε και εξαφανίστηκε
Η ματιά του είχε καρφωθεί στα μάτια μου. Φαινόταν και μόνο από την έκφρασή του πόσο πληγώθηκε από την εικόνα που είδε μπροστά του. Έφυγα από το πλάι του Zayn και κατευθήνθηκα προς τη πόρτα. Έριξα μια τελευταία ματιά στον Zayn που με κοιτούσε με αυτά τα γνωστά καφέ του μάτια που έκαναν την καρδιά μου να λιγίζει.
"Θα πας σε αυτόν;" με ρώτησε ενώ η φωνή του έτρεμε.
Κούνησα το κεφάλι και έφυγα. Προσπάθησα να τον βρω. Δεν ήταν πουθενά. Που να πήγε;

Zayn's Pov
Πάλι με παράτησε. Πάλι με παράτησε για αυτόν! Κάθε φορά λέω πως δεν θα κάνω το ίδιο λάθος. Πως θα πάψω να νοιάζομαι για αυτήν αλλά όποτε με κοιτάει ο θυμός μου και το μίσος που υπάρχει στην καρδιά μου εξαφανίζονται και το μόνο που θέλω είναι να την αρπάξω στην αγκαλιά μου και να μην την αφήσω να φύγει ποτέ. Τη στιγμή που όλα είναι υπέροχα, τη στιγμή που όλα μοιάζουν πως ξαναέγιναν όπως πριν εμφανίζεται αυτός ο μαλάκας και την παίρνει μακριά μου! Δεν θα τον αφήσω να την πάρει μακριά μου! Όχι ξανά!

Τέλος Zayn's Pov

Τον βρήκα στην πίσω έξοδο του ξενοδοχείου. Η πλάτη του είχε ακουμπήσει στον τοίχο και μάτια του ήταν υγρά. Έκλαιγε...
"Max;" είπα αλλά δεν μου έδωσε σημασία. Λες και δεν υπάρχω. Τον πλησίασα και τον κοίταξα στα μάτια σκουπίζοντας ένα δάκρυ που έτρεχε

"Γιατί το κάνεις αυτό;" με ρώτησε

"Ποιο;" αναρωτήθηκα

"Γιατί είσαι μαζί του; Σε έκανε να πας στο νοσοκομείο, σε άφησε στο δρόμο και εσύ τον φιλάς!"

"Δεν είναι έτσι όπως φαίνεται Max..." του είπα

"Ε τότε πως είναι;" μου είπε και πήγε να φύγει

"Είμαι έγκυος!" του φώναξα και κοκάλωσε. Γύρισε και με κοίταξε

"ΤΙ;" μου είπε και κοίταξα κάτω