Amnesia

κεφάλαιο 8

Zayn’s Pov
Την έβλεπα που έτρεχε…
Μόλις την είδαν οι φαν, που είχαν μαζευτεί έξω από το ξενοδοχείο τις ημέρες που ήμαστε εδώ για το τουρ, άρχισαν να ουρλιάζουν.
Την κοιτούσα να τρέχει. Να τρέχει μακριά μου…
Μέχρι που…
Ένα αυτοκίνητο την χτύπησε και εκείνη έπεσε στην κρύα άσφαλτο.
Όλοι είχαν μείνει με το στόμα ανοιχτό. Έτρεξα κοντά της και την αγκάλιασα σφικτά ενώ τα δάκρυά μου έτρεχα σαν ποτάμι πάνω στο ανέκφραστο πρόσωπό της.
Ο οδηγός του αυτοκινήτου βγήκε έξω.
“ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ! ΠΑΤΗΣΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟ! ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΩ ΡΕ!” του φώναξα και πήγα να του επιτεθώ αλλά ο Max με κράτησε.
“Θα συνεχίσεις να κάνεις το νταή ή θα καλέσεις ασθενοφόρο;” μου είπε.
Σε άλλη περίπτωση θα τον έβριζα αλλά είχε δίκιο. Προείχε η Perrie.
Όλοι γύρω μας ήταν συγκλονισμένοι. Ακόμα και ο Paul που σαν σωματοφύλακας μας θα έπρεπε να είναι πιο ψύχραιμος. Οι φαν δεν μπορούσαν να μιλήσουν. Όλα είχαν παγώσει. Ακόμα και ο χρόνος μου φαινόταν πως δεν περνούσε. Λες και ήταν στάσιμος.
Το ασθενοφόρο ήρθε και την πήγε στο νοσοκομείο. Για άλλη μια φορά περιμένω έξω από το κρύο και αφιλόξενο διάδρομο του νοσοκομείου.

Αν πεθάνει θα πάω κι εγώ μαζί της. Τουλάχιστον θα είμαστε μαζί στον παράδεισο ή σε ότι τέλος πάντων υπάρχει μετά το θάνατο…

Ο Paul και ο Paddy πλησιάζουν. Από πίσω τους είναι τα αγόρια.
“Zayn!” άκουσα τον Liam να φωνάζει

“Μας είπε ο Paul τι έγινε…” είπε ο Niall και έκατσαν δίπλα μου…

Βγήκα έφω για να κάνω ένα τσιγάρο. Το είχα ανάγκη.
Μόλις μπήκα μέσα κάθισα πάλι στην ίδια κρύα θέση μου και ήπια μια γουλιά από το καφέ μου ώστε να με κρατήσει.