Human Mate - Kaisoo / Vampire Mate - Chanbaek

3. Bölüm - Ayrılık

" Liseyi bitirdik artık Kai. İki gün içinde üniversiteye gidiyorum. Rol yapmaktan yoruldum. " Kyungsoo devam etmeden önce derin bir nefes aldı. " Aramızdaki bu şey... Cinsel çekim. " dedi yumuşak bir şekilde.

Kai ona karşılık verme olasılığından bahsettiğinin farkındaydı ama eşcinsel olamazdı. Kai bir değişkendi, bir erkeğe çekilemezdi. Türleri için böyle bir şey mümkün değildi. " Gitmeliyim. " Kai ayağa fırladı, gözleri kafesteki bir hayvanmış gibi odanın içinde dolandıktan sonra hızla kapıdan çıkıp kaçtı.

////****////

Genç değişkeni tüketen bir diğer detay, hayatı boyunca Kyungsoo dışında hiç kimseye çekimlememiş olduğunu fark etmekti. Mantıklı değildi.

Bir değişkenin sadece bir kişiyle sınırlı olan cinsel arzuları sadece- Kurdu toprak zemin üzerinde aniden durdu. Bütün vücudundan bir titreme geçmişti. Duyduğu kadarıyla bir değişkenin sadece bir kişiye çekildiği tek zaman, gerçek bir eşe sahip olduğu zamandı. Ve bu durumda, değişken asla gerçek eşinden başka kimseyi istemezdi, çünkü değişkenin ruhu zaten eşininkine bağlıydı ve asla başka biriyle bağlanamazdı.

Kyungsoo, onun gerçek eşiydi.

********************************************

Kai daha ne olduğunu anlayamadan yaşıtlarının iki katı büyüklüğündeki kurdu ağaçların arasında son hız koşmaya başlamıştı. Eşiyle birlikte olmak zorundaydı, şimdi ve her zaman. Sonunda Kyungsoo'nun evini görünce donup kaldı. İnsanlar tarafından görülme riskinin olduğunu biliyordu, bu yüzden açıklığın kenarından daha ileri gitmedi. Ama gecenin ortasıydı, bu yüzden arkadaşı dışarıda değildi ve eve yaklaşmadıkça onu göremezdi. Kai'nin eşine ihtiyacı vardı. Bu aşırı istek onu harekete geçirmişti, tedirgin adımlarla eve doğru yaklaşırken birden Kyungsoo'nun yatak odası penceresi açıldı.

" Kai? Sen misin? " diye mırıldandı uykulu ses.

Mümkün olan en lezzetli kemiği alan bir köpek yavrusu gibi, kurdu Kyungsoo'ya doğru koştu ve büyük pençelerini pencere pervazına yasladı. Genç adam gülerek elini uzatıp Kai'nin kalın kürkünü okşamıştı. " Sen miydin köpekçik? Arkadaşımı duyduğumu sandım bir an." Kai başını yana eğdi ve Kyungsoo'ya baktı, gerçekten ona baktı. Genç adam hiçbir şey duyamazdı. Pencere kapalıydı ve Kai neredeyse hiç ses çıkarmadığından emindi. Bir değişken bile yaklaştığını duyamazdı. Tanıştıkları andan itibaren Kyungsoo'yu ziyaret ettiği zamanları düşündü. Dışarıda buluşup oynadıkları zamanlar da vardı ama genelde Kai gelip ağaç sınırına oturur, birkaç dakika sonra Kyungsoo dışarı çıkar ve onu gördüğü her zaman çok mutlu olurdu.

Acaba insan dışarıya çekildiğinin farkında mıydı? Hayır, büyük ihtimalle değildi. Hatta bir değişken olan Kai bile şimdi farkına varmıştı. Kyungsoo'nun onu duymaktan çok hissettiğinden emindi. Kyungsoo da çağrıyı hissedebiliyordu. Eş çağrısı nasıl Kai'yi ona çekiyorsa, Kyungsoo'yu da Kai'ye çekiyordu. Kurdu burnunu eşinin avucuna doğru iterek sızlanırken kehribar rengi gözler kara kürelere odaklandı.