Jimin bana üzgün üzgün bakarken konuştum.
'tamam tamam bakma öyle. '
hafiften gülümseyip bana dogru yaklaştı. Kollarını boynuma sarıp konuştu.
'inşallah sana saçma sapan şeyler söylememişimdir. Hiç bişe hatırlamıyorum.'
Biraz bekledikten sonra kon...
Sabah hemen olmuştu. Lanet olsun ki bugun yine dersim vardı. Hızlıca giyinip evden çıktım. Otobüsle on dakikada varmıştım. Su kızı görmemek için çaba sarf ediyordum. Çünkü hala tam bi karar verememiştim.
Içeri girip lavaboya gittim. Kesin şimdi beni arıyordur her yerde. Ders bir an once başlasa da görmesem onu. kabine girip klozetin üstüne oturdum. Dersin başlamasına henüz on üç dakika vardı.
Bir kaç dakika daha burda bekledikten sonra kapı sesi duydum. Biri gelmişti. Sessizlik sürerken bir anda kabin kapıma vurulmasıyla sıçramıştım. 'Heyy jungkook benden saklandığını biliyorum.' Off bulmuştu beni! 'Aç kapıyı boyle bir yere varamazsın.' Ayağa kalkıp kilidi açtım. Beni görünce kazanmış gibi gülümsemişti. 'Sen bu erkekler tuvaletine girmeyi alışkanlık haline getirdin.' 'Sende benden kaçmak icin burayı seçme.' 'Sıkılmadın mı?' 'Neyden?' 'Seni sevmicem boş yere uğraşıyorsun.' 'Haa gelelim bu konuya. Kararını vermişsindir umarım. Senin için ayırdığım sürenin sonuna geldik.'
Kabinden çıkıp karşısına geçtim. 'Istemiyorum.' 'Hmm pekala.' Cebinden telefonu çıkarıp birini aramaya başladı. 'Kimi arıyorsun.' 'Arkadaşımı.' 'Ne için?' 'Birazdan anlayacaksın.' Ne yapmaya çalışıyor anlamamıştım. 'Alo Yuna başlayabilirsin. Evet evet bütün okula.' Bir saniye bütün okula mi dedi o? Okula benim gay olduğumu mu yayacaktı. 'Dur...' 'tamam kanki se-' 'dur dedim!' 'Bir dakika bekle Yuna. efendim canım bir şey mi dedin.' 'Dur bunu yapma.' 'Nedenmiş.' 'Istemiyorum.' 'Hahaha umrumda değil.'
Geri telefona dönecekti ki konuştum. 'tamam dur yeterki dur tamam.' Pes etmiştim. Gulumseyerek telefona döndü. 'Yunacım gerek kalmadı. Lazım olduğunda ben sana dönerim.' Kapatıp bana döndü. 'Aferin sevgilim. Doğru karar.' 'Bana sevgilim deme!' 'Üzgünüm sevgilim burda benim kurallarım geçerli.'
Bitmiştim ben artık. Elimden başka bir şey gelmiyor. Kapana kısılmıştım Dediklerine uyumak zorundaydım. Aksi takdirde ailem her şeyi öğrenirdi. Yavaşça bana doğru yaklaştı. Kollarını boynuma dolayıp yanağıma öpücük kondurdu. Tiksinerek yanağımı sildim. 'Bir daha bunu yapma!' 'Nedenmiş! Biz sevgiliyiz canım.' ' Değiliz hiçbir şey değiliz. Bunlara zorlamanla katılıyorum. Hiçbir şey çıkartma.' Geri çekilip sinirli bir şekilde bana baktı. 'Jungkook! Beni iyi dinle! Hayatın iki dudak aramda. Bunu bilerek davran. Ben ne istiyorsam onu yapmak zorundasın. Daha fazla konuşmak istemiyorum. Dersin bitince bana mesaj at.' Hiçbir şey demeden dışarı çıktı. Ben de ayağımı yere sürte sürte derse girdim.
...
Ders çıkışı Eunji'ye mesaj attım. Birkaç dakika bahçede bekledikten sonra ileriden bana el sallayarak oraya gelmemi işaret etti. Elimi tutup kız arkadaşlarına beni gösterdi. 'Bakın kızlar sevgilim bu.' Görmezden gelerek O tarafa hiç bakmadım. Onları dinlemeden öylece bekledim. Eunji sohbeti bitirdikten sonra elimi sıkıca tutup çıkışa doğru beni yürütmeye başladı. 'Ee ne yapalım sevgilim?' 'sana bana sevgilim deme dedim! Anlamıyor musun?'
'Jungkook yine başladın. Biz sevgiliyiz bundan sonra bunu kabul etsen iyi olur. Şimdi bir kafeye gidip yemek yiyelim çok acıktım.' ' Benim eve gitmem lazım.' 'Nedenmiş?hiçbir yere gitmiyorsun? Dışarıda gezeceğiz.' ' Hayır ya eve gitmem lazım.' 'Gitmeyeceksin dedim.'
Yaklaşık 5 dakika Yürüdükten sonra kafeye geldik. Boş bir masaya geçip oturduk. 'Ne yemek istersin?' 'Hiçbir şey çabuk ye sen de ne istiyorsan.' Beni takmayarak kendine sipariş verdi.
Yarım saat kadar kafede oyalandıktan sonra zorla beni sahile götürdü. 'Of Jungkook az hareket et' ' Istemiyorum.' Bir banka geçip oturduk. O sırada Telefonumun çalma sesini duyduğumda cebimden çıkardım. Eyvah jimin arıyordu! 'Az ben telefonla konuşacağım.' 'Kim o?' 'Sanane?' Birkaç adım uzaklaşarak telefonu açtım.
-alo aşkım neredesin?
-Eee sey sa-sahildeyim eve geliyorum.
-sesin neden öyle senin.
-nasıl?
-kekeledin bir sorun mu var?
-y-yoo
-peki.Çabuk gel seni cok özledim.
-ne kadar çok.
-eve gelince göreceksin ne kadar cok özlemişim.
-hmm diyorsun?
'Jungkook hadi ama bitmedi mi?' Eunji'nin arkadan bağırarak konuşmasıyla gerilimistim.
-jungkook kim o?
-ki-kim olcak sı-sınıftan bir kac arkadas.
-sen sahilde değilmiydin.
-ordayım e-evet
-Jungkook yalan soyleme bana kız sesi o?
-Aa ne kızı?
'Kookie hadisene üşüdüm burda.' Lanet olsun sana bilerek yaptığını biliyordum.
-Jungkook kim bu kız? Bana doğruyu söyle.
-aşkım bak kız falan yok.
-yalan konuşuyorsun.
-jimin bir da....
Kapatmıştı suratıma. Al işte bitmiştim ben. Sinirli bir şekilde Eunji'ey doğru ilerledim. 'Ne yaptığını sanıyorsun ha!' Bildiğiniz gürlemiştim. Bir iki adım geri giderek konuştu. 'Sakin ol. Ve ses tonuna dikkat et.' 'Sendende tehditlerinden de bıktım anlıyor musun bıktım.' 'Ne oldu şimdi bir anda?' 'Ben eve gidiyorum. Ne halin varsa gör.' Hiçbir şey demeden yürümeye başladım. Arkamdan bağırsada duymadım. Ne yaparsa yapsın umrumda değildi artik Jimini kaybedemezdim. Hızımı arttırarak eve doğru gittim.
. . .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
