Undiscovered love

Κεφάλαιο 11ο

ΜΕΡΙΑ ΟΔΥΣΣΕΑ

Όλα έχουν μπει σε μια τάξη. Εδώ και αρκετό καιρό βρίσκομαι σε καθημερινή βάση με την Βασιλική και είμαι πλέον πεπεισμένος πως είναι εκείνη. Απόψε κάνει πάρτι ο Νίκος και θα την καλέσω για να την ρωτήσω και επίσημα. Θέλω να το ακούσω επιτέλους από τα χείλη της. Τα λόγια της θα είναι κατά κάποιον τρόπο η λύτρωση μου. Το μόνο πρόβλημα είναι η Αλίκη... Παρ' όλο που όλα είναι καλά με την Βασιλική, για την ακρίβεια είναι πάρα πολύ καλά, δεν μπορώ να σταματήσω να την σκέφτομαι. Μου ξεκαθάρισε πως δεν είναι εκείνη και την πιστεύω, απλώς ο τρόπος που με κάνει να νιώθω όταν είμαι κοντά της, δεν περιγράφεται. Όταν είμαι μαζί της νιώθω να επαναλαμβάνετε εκείνη η βραδιά ξανά και ξανά. Νιώθω ακριβώς εκείνο το συναίσθημα, που ένιωσα και τότε, να πολλαπλασιάζεται και να μεγεθύνεται σε τεράστιο βαθμό. Δεν ξέρω τι ακριβώς πρέπει να κάνω. Από την μια έχω βρει εκείνη... Αλλά από την άλλη η Αλίκη με κάνει να νιώθω... Περίεργα; Κρατάω σκοπίμως μια απόσταση από αυτήν αλλά όταν περνάνε αρκετές μέρες χωρίς να επικοινωνήσω μαζί της, τρελαίνομαι και γκρεμίζω την ασπίδα που προσπαθώ τόσο απρόθυμα να χτίσω. Πρέπει επιτέλους να αποφασίσω τι σκατά θέλω.

ΤΕΛΟΣ ΜΕΡΙΑΣ ΟΔΥΣΣΕΑ

Τις τελευταίες εβδομάδες, ο Οδυσσέας κρατάει μια απόσταση από εμένα. Βρισκόμαστε τακτικά για να ολοκληρώσουμε την εργασία και συχνά - πυκνά μιλάμε, αλλά πέρα από αυτό είναι συνεχώς με την Βασιλική. Δεν θα έπρεπε να ζηλεύω γιατί εγώ το προκάλεσα αυτό στον εαυτό μου αλλά το κάνω. Το χειρότερο της ιστορίας είναι ότι μου δίνει μπερδεμένα μηνύματα. Με κοιτάει συνέχεια περίεργα και όταν έχουμε πολύ καιρό να μιλήσουμε, πετάγεται από το πουθενά και με ρωτάει τι κάνω με ενδιαφέρον. Δεν ξέρω αν το κάνει από υποχρέωση διότι τον βοήθησα να βρει εκείνη που έψαχνε, την οποία παρεμπιπτόντως δεν έχει βρει ακόμα, αλλά με μπερδεύει και θα προτιμούσα να μου μιλήσει ξεκάθαρα. Είμαι ακόμα για τα καλά ερωτευμένη μαζί του και εκείνος την μια είναι απόμακρος και την άλλη κάτι παραπάνω από ενδιαφερόμενος. Ας πούμε έχει να μου μιλήσει από την προηγούμενη Παρασκευή και όμως έρχεται σήμερα, μετά από 7 ημέρες που έχει να μου μιλήσει και με προσκαλεί στο πάρτι που διοργανώνει ο φίλος του. Θα πάρω την Βανέσσα και θα πάμε μόνο και μόνο γιατί δεν έχουμε κάτι καλύτερο να κάνουμε... Ποιον κοροϊδεύω θα πάμε για να τον παρακολουθήσω. Είμαι εγωίστρια που θέλω να είναι μόνος του; Ξέρω πως αν ήταν μαζί μου θα καταστρεφόταν η εικόνα του και δεν θέλω να του προκαλέσω τίποτα λιγότερο παρά χαρά αλλά αν συνέβαινε κάτι τέτοιο δεν νομίζω πως θα χαιρόταν και πάρα πολύ. Οπότε ναι το παραδέχομαι, από την στιγμή που δεν μπορεί να είναι μαζί μου θέλω να είναι μόνος του. Είναι άρρωστο να σκέφτομαι έτσι το ξέρω αλλά θα ήταν βλακεία από μέρους μου να το αρνιόμουν.