ଯTAEKOOK...

Ⅸ|End...

bacağımı sallıyordum tae bana uzandı ve sarstığım dizimin üstündeki elimi tuttu anlık durdum ve ona baktım kaşlarını santim farkıyla havaya kaldırdı

"Jungkook neden bu kadar streslisin?"
"B bilmiyorum"

Dudaklarını kıvırarak hımm dedi sonra elimi iyice kavradı

"Bence biliyorsun"

Soru sorarcasına tek kaşını kaldırdı ve benden yanıt bekliyordu
Anlık yere baktım sonra tekrar tae

"Aslında o bu durumlarda beni hep rezil ediyor"

Tae tuttuğu elimi diğer eliylede sıkıca tuttu

"Benim yanımda yaptığın hiç bir şeden rezil olmazsın benden utanma"

Yüzü bana biraz daha yakınlaşmıştı burnundan çıkardığı sıcak nefesi hissedebiliyordum saç köklerim yanıyor vücudumu garip bir ısı sarıyordu sadece onun derin bakışlarına odaklanmıştım biz fazla yakınız ve onun bu yaklaşımı beni heyecanlandırıyor ben gey değilim!
-içimde bir rahatlık vardı ona karşı sanırım buna güven deniliyor- jiminden sonra ilk defa başka birinde bu duyguyu hissetmiştim ama bu daha yoğundu -sun hee ona güvenmiyorum bu yüzden ona bağlı değilim-
Tae e sadece

"Peki"

Dedim acizce gülümsedim tuttuğu ellerimi bırakıp omuzlarıma yerleştirdi gözlerini kıstı

"Hımmm bizde ilerleyen zamanlarda arkadaş kardeşi olabiliriz belki"

Dedi ve yerine oturdu bardağımdaki son yudumu kafama diktim
Asi bir gülümsemeyle

"O günü heyecanla bekleyeceğim"

Büyük bir kahkaha atmıştık ve o sinirle yaklaşan ince ses -sun hee-

"JUNGKOOK!!!!"

İnce sesiyle bağırışı her zaman kulaklarımı tırmalamıştır
Tae in arkasındaki taraftan hızlı adımlarla geliyordu ayağa kalktım taede benimle birlikte kalkıp o yöne dönmüştü sun hee tae i görünce biraz yumuşasada öfkesi hala üstündeydi
Yanımıza ulaştığında kollarını göğüsünde topladı baştan aşağı yavaşça tae i süzdü
-başlıyoruuz- bana döndü belli olmasada derin bir nefes almıştı -sinirini azaltmak için değil bana söyleyeceği laflara nefesi yetsin diye-

"JEON JUNGKOOK!! Dünyanın en yalancı insanı sen nasıl bir SEVGİLİSİN!!"

Son cümlesindeki vurguyla herkes bize bakmıştı oda bundan gaza gelerek beni ekstra rezil etmenin yolunu bulmuştu

"Bakın BAKIN BU ADAMA BAKIN SEVGİLİSİNE BANA DEĞER VERMEYEN YALANCIYA BAKIN"

Etrafta bize dönük olan herkese sesleniyordu beni işaret ederek her geçen saniye artan öfkesiyle bana döndü

"Kızlar nerede nereye gönderdiniz onları!!"

tae şaşkınca bir tepki çıkardı

"Kız??"

Sun hee tae e döndü

"Evet KIZ"

Sun hee nin Kolundan tuttum en sakin mütevazi tonunla konuştum

"Bunu nereden çıkardın hayatım"

Tekrar bana dönmüştü baştan aşağı eliyle tae i gösterdi

"Böyle bir tiple birliktesin ve kız olmayacak ha! BANA YALAN SÖYLEME PARDON SEN ZATEN YALANCISIN 3 SAAT ÖNCE YANIMA GELMEN GEREKİYORDU AMA SEN NE YAPTIN BURADA BENİ ALDATIP KIZLARLA BULUŞTUN"

Sun hee nin dolan gözleri en son dayanamayıp yaşlarını akıtmıştı tae ise kaşlarını çatmış ona bakıyordu
Sun hee işaret parmağıyla göğüsümden hafifçe ittirdi

"Jeon jungkook sen şerefsizsin"

Etraftaki her kafadan bir yorum yada bana karşı aşalayıcı sun hee yi destekleyen sesler çıkıyordu sıkı bir yumruk yapıp etrafa göz attım tae kendini tutuyordu -benim bir şeyler dememi bekliyor gibiydi- en son bakışlarım gözü yaşlı sun hee yi bulmuştu gözlerindeki öfkeyi görebiliyordum ve o öfkenin ardında sevgi yoktu hiç bir şey yoktu o an anladım ne kadar salak mışım -hodri meydan!-

"Şerefsiz ha beni bunca zaman herkese rezil ettin şimdi yine yapıyorsun ve sana hep doğruları söylemem yüzünden ŞİNDİ GELMİŞ BANA ŞEREFSİZ DİYOR VE ARKADAŞIMA LAF EDİYORSUN KENDİNE GEL SUN HEE"

Bağırışımla irkilmiş bir adım gerilemişti

"Sen beni hiç sevmedin sun hee ve şunu anladım ki bende seni hiç sevmemişim"

O an saniyeler içinde duygularımı yokladım sun hee ye karşı hiç bir duygu yoktu

"Bitti sun hee git artık"

Göz yaşları kesilmişti üzgün yüzünü tekrardan öfke bürümüştü elinin tersiyle göz yaşlarını sildi burun çekerek konuştu

"Jungkook şunu bil ki kaybeden sensin!!"
.
.
.
.