ଯTAEKOOK...

Ⅸ| I killed someone

alnını alnıma dayadım sıcak yorgun nefesi bir fırtına sonrası esen ılık meltem gibi yüzüme çarpıyordu nefeslerimiz birbirine karışırken elimi onun göğüsüne koydum
yorgun kalbi ritmik bir şekilde atıyordu

"Özür dileme Kaçışın olmadığını söyledim ve artık kaçamazsında sen benimsin ben seninim biz birbirimizin kaderiyiz"

Yüzünü yüzüme daha çok yaklaştırdı hüzünün bulaştığı dudaklarımız birbirine değiyordu bu bir öpüşme değildi yada
öpmek için bir eğilim

bu bizi bütünlüyordu kollarımla onu sıkıca sardım saf sevgisi tüm bedenimi kaplarken bir kez daha ciğerlerimi onunla doldurdum yavaşça ayrıldım elini tutup jimindeyken kaldığım odaya doğru çekiştirdim

"Madem uyuyamıyoruz bizde konuşuruz"

Gülümsemeye çalıştım o ise göz yaşlarının ıslattığı kirpiklerini silerek kaşlarını çatmıştı

"Uyuyamıyorum (beni işaret etti) uyuyorsun hemde şimdi!"

Beni gösterdiği parmağını yatağa çevirmişti kesin ve net çıkan ses tonuyla bir adım geriledim

"Ben çok özür dilerim tae lütfen beni affet"
"N neden jungk- JEON JUNGKOOK!!!!"

Onu dinlemeden hızla odadan çıktım ve kapıyı üstüne kitledim deli gibi bağırıp kapıya vuruyordu

"AMACIN NE SENİN AÇ ŞU KAPIYI!!"
"Üzgünüm ama bir şey bakıp gelmeliyim beni uyutmana izin veremem"
"JUNGKOOK AÇ ŞU KAPIYI!!"
"Sessiz ol"
"JUNGKOOOOK!!!!!"

Son bağırışıyla oradan uzaklaştım ve jimin in çalışma odasına gittim kapıyı kitlemeseydim benimle gelir beni rahat bırakmaz ve zorla uyuturdu yapar mıydı yapardı çünkü o ateşli kim taehyung du iç Sesime karşı istemsizce güldüm ve çalışma masasına oturarak laptopu açtım

"Bakalıım neymiş tedavisi sorunu"

Arama motoruna tıkladım ve 'insomnia hastalığı tedavisi' yazdım -biraz bilgi edinip onunla öyle konuşmalıydım-bu hastalığın bir çok nedeni vardı stres üzüntü kaygı yada bir travma ve benzeri bir çok şey tae neyden dolayı uyuyamıyor bilmiyorum ama tedavisi nasıl oluyorsa onu öğrenip diğer sebebinide taeden öğreneceğim derin bir nefes verip omuzlarımı kıpırdattım -uzun bir gece olucak- bir makale bulup onu okumaya başladım ilk paragrafı bitirdiğimde zihnimden özet geçtim'Öncelikle uykusuzluğa neden olan sağlık sorunu bulunmalıymış eğer uykusuzluk devam ederse bu psikolojik süreç başlatılmalı'-bunu birazdan öğrenicem zaten- diğer paragrafta uyku ilaçlarından bahsetiyordu sonra iyileşme sürecini desteklemek amaçlı esneme gevşeme hareketleri falan filan ve bir kaç şeyden daha -tedavisi bu kadar basit miymiş! neden tedavi olmak istemiyor bu adam!-

Yerimden kalkıp tae i kilitlediğim odaya gittim kulağımı kapıya dayadım ses gelmiyordu -sakinleşmiş olmalı-
Anahtarı kilde sokup bir kaç kez çevirdikten sonra içeri girdim tae yatakta uzanıyordu onu benimden öptüğüm günkü gibi yavaşça yaklaştım uyumuyordu uyuyamazdıda
Yatağın üstünde ilerledim tepki vermemişti

"Bir tilkiden daha kurnazsın tae ama ben bir çekirge değilim tavşanım tek sıçrayışta anlayabiliyorum"

O eşsiz gülüşünü sunmuştu sessizce gülümsedim onu seyretmeye devam ederken anlık hareketle sırtımı yatakla buluşturmuş üstümdeki yerini almıştı kollarımı kafamın üstünde tutarak bileklerimden kavramış ve ağırlığını bacaklarıma vermişti

"Demek üstüme kapı kitlemek ha! Tavşancık dikkat et bu tilki seni yemesin"

"Beni uyutmanı istemiyorum çünkü uykum yok çocuk değilim ben!"

"Bebek"

Diyerek üstümden kalkmış yatakta bağdaş kurmuştu onun gibi bende bağdaş kurdum nasıl başlayacaktım cümleye hiç istemiyordum bu konuyu açmak hastalığını gündemde tutmak çünkü bu onu üzüyordu çok rahatsız ediyordu

"gerçekler acıdır kook hadi istediğini söyle dinliyorum"

Kaşlarımı anlık çatıp ona baktım haklı olmasıyla bu saçma bakışımı şaşkınlıkla değiştirdi

"Neden bunu dedin"

Kucağımda oynadığım ellerimi tuttu

"Hastalığım hakkında çok fazla soru sormak istediğini biliyorum çekinmeden sor lütfen ve beni bir daha odaya kilitleme!"

Yüzüne bakıp dudaklarımı ince bir çizgi haline getirdim -kendini buna hazırlamıştı-

"pekii"

Kafamla onaylayıp biraz etrafa bakındıktan sonra hazır hissettiğim bir an ona baktım

"sebebi ne neden uyuyamıyorsun stres mi yada başka bir hastalık sonucumu psikolojik mi ne!?"
"Stres ve psikolojik"
"Neden peki"
"Bunu s söyleyemem"

Bakışlarını benden kaçırdı Kaşlarımı çattım

"Beni delirtme tae söyler misin şunu!"

Elimle çenesini tutup bana bakmasını sağladım çok kaçamak bakıyordu

"Geçmişimin bizi etlikilemesini istemiyorum jungkook seni kaybetmek istemiyorum"

Çenesindeki elim kucağıma düştü -neyden bahsetiyordu daha açık konuşmalı-

"Tae geçmişin bizi neden etkilesin biz geleceğimize bakalım"

Ellerini tuttum

"Artık şunu anlatır mısın"

Söyleyeceği kelimeler boğazında sıkışmıştı çok kararsızdı -korkuyordu-kafasını eğerek bakışlarını kaçırdı

"B ben birini ö öldürdüm"