ଯTAEKOOK...

Ⅸ|Real love...

perdenin arkasından gözüken iki gölgeyi seyrederek eve yaklaştım kapıya vardığımda derin bir nefes verdim ve alacaklı gibi sertçe kapıyı yumrukladım her açılmadığında daha sert yumrukladım bir kaç yumruktan sonra yumruğum havada kalmıştı jin sinirli bir şekilde bana bakıyordu

"kapıyı kırsaydın!!"

Yüzümdeki net sert ifadeyi bozmadan konuştum

"Açılmasa onuda yapardım"

Jini ittirip içeri girdim salona gittiğimde kimse yoktu -ama bu imkansızdı tae burada biliyorum- sinirle arkamda duran jine döndüm

"O nerede!"
"Kim?"
"Anlamamazlıktan gelme TAE NEREDE?!!"

Sinir sayım kat ve kat artıyordu jin olumsuzca kafasını salladı

"O daha gelmedi"
"Yalan söylüyorsun"

Kısık sele konuşup tae in odasına gitmiştim jin beni tutmaya çalışsada becerememişti hızla kapıyı açtım

"KİM TAEHYUNG SAKLANDIĞIN DELİKTEN çık!"

İçeride tanımadığım gözlüklü bir adam vardı doktora benziyordu beyaz önlüklüydü yutkundum elindeki evrak çantasına benzeyen siyah çantasını sıkıca tuttu

"Kimden bahsediyorsunuz bayım?"

dedi Daha deminki çıkışımama karşı daha sakin bir tonla konuştum

"Birisini arıyorum kim taehyung burası onun odası"

Adam bakışlarını odada dolaştırmıştı sonra tokalaşmak amaçlı bana elini uzattı

"Ben kim namjoon aradığın adam değilim ama evet burası onun odası"

Havadaki elini sıktım Fazla zekilik
zararlı mıydı ne ben zaten demiştim burasının taein odası olduğunu

"Onu tanıyor musunuz"

Evet anlamında kafasını salladı ve odadan çıkmamı ister gibi üstüme yürüdü

"Evet jin in arkadaşı ama kendisiyle pek fazla görüşmedim"

odadan çıkmıştık eliyle yavaşça kapıyı kapattı aklım odadaydı -o buradaydı adım gibi eminim buradaydı onun varlığı onun nefesi onun kokusu kalbimi çılgına çevirirken onun burada olmaması imkansızdı-
Onaylar gibi kafamı salladım

"Bana tae i çağırın onunla konuşmam lazım"

Jin kolumdan çekti

"O burada değil!"

Pisçe ona baktım

"Ben çocuk değilim o burada siktiğim odasında saklanıyor"

Namjoon kapının önünde duruyordu tae içerdeyse beni duyacaktı jin ve namjoona doğru bağrdım

"O BURADA BİLİYORUM"

Burnumu çeker gibi yapıp kolumla burnumu silmiştim
Kapıya döndüm ve tekrar bağırdım

"SENİ KORKAK AHMAK ALTI ÜSTÜ KÜÇÜK BİR ÖPÜCÜKTÜ KAÇMAK YERİNE BENİMLE YÜZLEŞ LÜTFEN BU SAÇMALIĞA BİR SON VER VE O ODADAN ÇIK"

Namjoon sakin olmamı ister gibi ellerini omuzlarıma koydu

"O burada değil gidin lütfen"

Omzumdaki ellerinden sertçe kurtuldum o bu hareketimle kapının önünden çekilmişti kapıyı açmaya çalıştım ama içerden kilitlenmişti sert bir yumruk attım -bu acıtmıştı ellerimi değil kalbimi- Kızaran gözlerime ıslaklıklar eşlik ediyordu
Kafamı kapıya dayadım

"Beni bir kerecik bile sevdiysen lütfen kapıyı aç ve benimle yüzleş kim taehyung lütfen"

Kapıya sertçe bir yumruk daha attım
Çıkmayacaktı -bu kadar zormuydu sevmek bu kadar zormuydu yüzleşmek- kalbimin parçalandığı o an ümidimi yitirdim ona olan sevgim birer birer rafa kalkarken kapıdan uzaklaştım

"Peki, nasıl istersen tae nasıl istersen ama şunu bil fikrini değiştirdiğinde çok geç olabilir"

Aklıma ona anlattığım film gelmişti

"O adamın kadına döndüğü zamanki kadın gibi karşılarım seni!"

Göz yaşlarım ilk defa bu kadar hüzünlüydü hüzünün kattığı ağırlıkla akıyordu yanaklarımdan jin elini omzuma koydu

"Gitsen artık iyi olucak"

Elimin tersiyle yanaklarımı sildim kafamla onayladım özleyecektim o turuncu ve mavinin en güzel tonuna sahip saçlarını o koyu bakışlarını kare gülüşünü kulaklarımın bir daha bulamayacağı o dolgunluktaki sesini ciğerlerimin kısa sürede bağımlısı olduğu kokusunu özleyecektim saniyeler içinde alıştığım varlığını özleyecektim
Kapıya baktım son kez -çıkmayacaktı- ve o an aklıma söylediği şarkı geldi şarkıyı mırıldandım beni duyduğuna emindim

"Keşke aşk kendisi gibiyken mükemmel olsaydı Keşke bütün zayıflıklarım saklanabilseydi Hiç gerçekleşmeyecek bir rüyada,Hiç açmayacak bir çiçek yetiştirdim"

Yutkundum gözlerimden akan tuzlu su dudaklarımdan içeri girmişti

"Çok üzgünüm ama bu gerçek aşk gerçek"

Şarkıdaki bir kaç sözü değiştirerek söyledim zihnim gitmek istiyordu ama yapamıyordum yerden bir sarmaşık beni ayaklarımdan sıkıca sarmıştı yıllarca burada dikilebilirdim