chapter 20

60 4 0
                                    

this chapter is dedicated to @RominaPobleteSanJose di ka nagpaparamdam sa comment box pero sa fb ka naman nagsabi.. haha.. thank you for reading :)

chapter 20

kanina pa ako naghihilamos ng naghihilamos.. sinasampal sampal ko pa ang sarili ko..

"urgh! ano ba?! April wake up.. wag kang magpadala sa mga ipinapakita at sinasabi sayo ng lalaking yon.. it's just his God d*mn way to beat you!" sinampal sampal ko pa ang sarili ko..

nababaliw na ako.. kinakausap ko ang sarili ko sa harap ng salamin.. kasi naman eh!! argh! that effin asdfghjk jerk!!

lub dub.. lub dub..

stupid heart! i wanna rip it off my chest! d*mn! hindi nakikisama ang pusong to.. l*che! kung pwede ko lang talaga tong tangglin ginawa ko na.. i hate feeling something inside me!

bumalik ako sa kama ko at nahiga.. ipinikit ko ang mata ko.. si Jayvee ang nakita ko.. iminulat ko ulit ang mata ko.. argh! at ng ipinikit ko ulit ang mata ko.. ghad! si Bryan naman! WTF! what's happening to me?!!! i wanna stop this now! as in now! a d*mn idea hit my mind.. i'll try it.. tomorrow..

-------------------

kinabukasan pumasok ako sa school.. malamang! and perfect! i saw Bryan walking on the hall.. lumapit ako sa kanya..

"h-hon" ghad! why am i doin this?!

"oh April ikaw pala.. may kailangan ka ba?"

"ahmm.. i just wanna talk to you.. if it's okay?"

"sure.. doon tayo sa kabilang side.." sumunod naman ako sakanya

"ano nga pala ang gusto mong pag-usapan natin?"

"yung t-tungkol sa ating dalawa.."

"April.. di ba napagusapan na natin to.."

"yes.. pero kasi.. Bryan kahit anong gawin ko kahit anong pilit ko sa sarili ko na wala na.. na hindi na babalik pa.. hindi ko magawa kasi mahal pa rin kita.." naiiyak na ako sa katangahang ginagawa ko.. yhup.. this is my idea last night..ang makipagbalikan sa kanya.. tanga di ba?

"April tama na .. "

"bigyan mo ako ng isa pang pagkakataon para mapatunayan ko sayo kung gaano kita kamahal.." this time i'm really crying

"April.."

"Bryan.. magbabago na ako.. lahat ng mali kong nagawa babaguhin ko kung naging masama ako dati babaguhin ko.. lahat ng ayaw mo.. but please d-don't leave me.. hayaan mo akonh mahalin ka.. please.. stay.."

"April wag namang ganito oh.. walang mali sayo.. ako ang may mali.. ako ang nagloko.. you did everything for me.. and look.. look what i got you in return i just hurt you.. and i'm sorry.. hindi ko na kayang makita ka pang nasasaktan"

"Bryan.. magsimula tayo ulit. "

"April listen to me.. wala ng aayusin pa at wala a ring sisimulang muli dahil tapos na.."

"B-Bryan.."

"i'm sorry"

napaupo ako sa sahig.. umiiyak habang pinapanuod siyang unti-unting naglalakad palayo sakin.. stupid me! see April?! see what happened to yourself?! iyak pa rin ako ng iyak..

"wag kang umupo jan! nagmumukha ka ng tanga!" tiningnan ko kung sino ang nagsalita.. and guess what.. it's Jayvee!

JAYVEE'S POV

i saw scattered brain and Bryan talking while i'm walking on the hall.. i over heard some words that made me stop.. i looked at them.. d*mn she's crying! WTF! did Bryan did to her this time?! i tried to listen.. don't get me wrong..

sh*t! nagmamakaawa siya! ano nanaman ba ang pumasok sa utak niya? ai p*ta! nagkakalat nga pala ang utak niya kung saan-saan.. haixt!! April! pinapahirapan mo lang ang sarili mo! nakita kong umalis si Bryan.. lumapit ako sakanya..

"wag kang umupo diyan! nagmumukha ka ng tanga!" sinigawan ko siya.. sobra kasing tanga!

"iwan mo nga ako!!" ai p*ta galit pa siya?! siya ang may kasalanan tanga kasi!

"ayaw ko.. tumayo ka nga diyan.. wag mo siyang iyakan.." kinalma ko ang sarili ko..

"pakialam mo ba?!"

"wag ka ngang magpakamartir sa ginagawa mo!"

"wala kang pakialam! teka nga.. ano bang alam mo sa pinagdadaanan ko ngayon?! expert ka ba sa love para masabi mo yan?! hindi mo ba nakikita na mahal ko siya!"

"i know.. pero ma--"

"shut up! wala kang alam sa nararamdaman ko dahil hindi ka pa naman nag mamahal di ba?! dahil puro katarantaduhan lang ang alam mo!"

"maybe you're right.. i don't know that love.. so tell me about this so called love.. gamit ba yan? pagkain? tao? lugar? ano ba ang ginagamit sa love na yan? utak o puso?" tiningnan ko siya.. umiiyak pa din siya.. "but i think in your case i know the answer to my own question.. puso lang ang ginagamit mo kaya ka nagkakaganyan.. puso lang amg pinaiiral mo kaya ka niya iniwan.. ang babae na masyadong ipinapakita ang pagmamahal sa isang lalaki, nakakasawa.. ang OA na kasi nun.. gamitin mo ang utak mo para malaman at makita mo kung ano ang tama mong gawin.. porket sinabi niyang mahal ka niya seryoso na siya sayo? mapaglaro ang tadhana.. all of us live in a world full of lies..akala mo totoo sinasabi nila pero hindi pala.. evaluate others.. but evaluate your self first.. para hindi ka nagpapakatanga ng ganyan.."

tiningnan ko siya.. para na siyang statwa sa pagkakaupo hindi na gumagalaw..

"tama nga ang nickname ko para sayo.. scattered brain.. matalino ka naman sadyang hindi mo lang ginagamit ng tama ang utak mo."

"tumahimik ka na!!!"

"your stupid"

"mas stup-"

"stupid enough to love a d*mn guy and do everything for him even if it meant is to hurt yourself.. stupid enough to pretend like you're deaf and blind so you can't see and hear that everything went wrong.." i hugged her.. "and i like your stupidity.. c'mon wag mo ng pahirapan pa ang sarili mo.. tama na.."

lahat ng sinabi ko sakanya.. tumama rin sa akin.. nagalit ako sakanya kanina dahil nakita ko ang sarili ko sakanya.. ang dating ako ng una akong magmahal.. isang beses pa lang akong nagmahal but she left me.. siya ang 1st crush.. 1st puppy love.. 1st love hanggang ngayon mahal ko pa rin siya.. siya ang dahilan kung bakit ko nakayanan ang mga pagsubok sa buhay ko.. siya ang nagpatino sa akin.. pero aimula ng araw na yun.. ang pinakamasakit na nangyari sa buhay ko.. iniwan niya ako at sumama sa iba.. nung araw na yun bumalik aki sa dati.. ang dating ako.. the bad boy.. well known as THE GREAT of all bad guys.. tumatak na sa isip ko ang gawing laruan ang mga babae dahil pareparehas lang sila.. mga manggagamit.. mga manloloko.. mga paasa.. asdfghjkl!! but..

a year ago.. i encountered a girl.. she's brave and coward.. she's smart and stupid.. she annoys me to much to the point that i almost explode.. now that she's beside me right now.. i can see.. she's fragile.. she needs to be handled with care..

she change something in me..

i don't know what it is..

but soon...

i'll figure it out..

=====================================

hello sa mga silent readers jan.. paramdam kayo sa comment box..

hihi.. ^___^ thank you for reading..

vote.. comment.. read and be a friend..

the more you hate..  the more you love  (HIATUS)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon