the more you hate.. the more you love (HIATUS)

chapter 32

chapter 32

Nagpaka sweet nanaman si Jayvee.. kaya lalo akong naiinlove eh.. :))) okay na kami ngayon 2 days after that harana thingy nagpakabait na siya.. pero akala ko lang pala yun..

JAYVEE'S POV

okay na kami ni scattered brain.. masaya ako dahil hindi siya nagalit ng sobra.. sosorpresahin ko siya mamaya.. ang bading ng sinasabi ko pero parang mahal ko talaga siya.. papunta ako ngayon sa building nila..

"scattered brain!!" tawag ko sakanya ng makita ko siya pero mukhang nagkamali ata ako.. imbis na si scattered brain ang masorpresa mukhang ako ata ang nasorpresa..

"MONICA"

"Jayvee?" hindi ko alam pero bigla ko siyang niyakap.. namimiss ko siya.. ito na yun.. ito na ang hinihintay kong chance.. ang makita't makasama siya ulit..

after ng this day.. magbabago ang lahat..

-------------------------

APRIL'S POV

"nasaan na ba ang lalaking yun?"

To. Jayvee

Hoy! san ka na?

SEND

BZZT. BZZT.

FROM. Jayvee

hindi kita masusundo may pupuntahan ako

tss.loko talaga ang lalaking yun.. hindi man lang ako susunduin!! well ano pa nga bang magagawa ko..

BEEP BEEP!

"Epi sakay na!" si Bryan lang pala.. sayang naman kaya sumakay na ako..

"walang sumundo sayo?" tanong niya sa akin

"wala halata naman diba?"

"daan tayo sa mall gusto mo?"

"tara tara!!!" excited kong sabi..

BEEP! - text

"ahmm. okay lang bang dumaan muna tayo sa bahay? may kailangan akong kunin eh"

"oo naman.." :))

------------------------

10 minutes na ang nakalipas pero hindi pa din bumababa si Bryan kaya umakyat na ako sa kwarto niya

"Bryan?" pero walang sumasagot.. "Bryan?" wala pa din.. kumatok ako sa kwarto niya walang nagbukas pinihit ko ang door knob.. bukas.. pumasok na lang ako.. "Bryan?" tiningnan kong mabuti ang buong kwarto wala siya. lumabas ako at pumunta sa isang kwarto.. bukas.. pero nagulat ako sa mga nakita ko. ang buong dingding ng kwarto ay puro pictures namin noong kami pa.. at nansito pa ang binigay kong tshirt at relo sakanya.. may isang notebook akong nakita ito yung binigay ko sakanya noong high school kami.. sabi ko kasi kapag malungkot siya dito niya isulat lahat ng gusto niyang sabihin na hindi niya masabi sa ibang tao.. sinubukan kong basahin pero wala namang nakasulat.. ai meron pala yun nga lang nasa gitna na..

~ hindi ko na alam ang gagawin ko.. maling mali ang talikuran ko ang isang responsibilidad na ako mismo ang gumawa.. pero hindi ko pwedeng iwan ang taong mahal ko. anong gagawin ko? ~

~ buo na amg desisyon ko.. na.. iiwan ko na siya, hindi ko kayang wala si April pero paano ko sasabihin sakanya ang mga nangyari? 'April sorry iiwan na kita kasi magpapakasal na ako kay Jessica' 'April sorry kailangan na kitang iwan kasi magiging tatay na ako.. hindi ko pwedeng takasan ang responsibilidad ko' 'April mahal kita pero hindi na tayo pwede' putek! ang papangit! hindi ko alam ang dapat kong sabihin sakanya.. matanong pa naman yun.. haist! bobo. bobo. bobo Bryan!! ~

~ iniwan ko na siya, durog na durog ang puso ko ng makita kong umiiyak siya.. hindi ko kayang wala siya pero kailangan kong kayanin.. matagal niya na din palang alam ang tungkol sa amin ni Jessica pero hindi niya sinabi dahil ayaw niyang masira ang relationship namin.. kung pwede ko lang ibalik ang nakaraan hindi ko na pakakawalan si April ~

~ nakita ko siya ngayon sa hallway. malungkot.. gusto ko siyang lapitan at yakapin pero hindi ko kaya.. hindi ko kayang makita siyang ganun kalungkot dahil sa akin.. ang prinsesa ko.. ang unang babaeng minahal ko ng sobra. ngayon. hanggang tingin na lang ang kaya kong gawin.. miss na miss ko na siya :'(( ~

~ masaya akong malungkot sa araw na to.. masaya dahil nakikita kong ngumingiti na siya at nakakalimutan niya na ang masakit na nagawa ko.. malungkot dahil masaya siya sa piling ng iba.. kay Jayvee.. masakit para sa akin ang makitang masaya siya sa iba.. pero magiging selfish naman siguro ako kapag ginawa ko yun.. ako na nga ang nangiwan aalisin ko pa sakanya ang taong nagpapasaya sakanya ngayon.. sana.. sana ako na lang ulit.. ~

hindi ko na tinapos ang mga nakasulat.. naguunahan ng pumatak ang mga luha ko.. bakit? bakit hindi niya sinabi ang lahat ng to? bakit hindi niya sinabi na magkakaroon a siya ng pamilya?

"Epi..." tumingin ako sa pinto at nakita ko si Bryan

"Bryan bakit? bakit mo nagawa sa akin to?!"

"patawarin mo ako.. h-hindi ko kasi alam kung paano mo tatanggapin ang mga nangyari"

"kaya sinabi mo s-sa akin noon na hindi mo na ako mahal? kaya pinaniwala mo ako? ha?!!!" galit kong sabi

niyakap ako ni Bryan.. nag pupumiglas ako pero hindi ako makaalis.. masyado siyang malakas..

"sorry.. sorry.. patawarin mo ako Epi.. MAHAL NA MAHAL KITA at kahit kailan hinding hindi magbabago yun.."

mas lalong umiyak na ako.. napaupo ako pero hindi niya pa din ako binibitawan..

"mahal na mahal kita.. at kung pwede kong balikan ang nakaraan.. ikaw ang pipiliin ko."

"hinayaan mo akong mahulog sakanya Bryan.. hinayaan mo akong mahalin siya kahit alam mong ikaw pa din ang mahal ko.."

the last thing i know.. his lips touches mine..

-----------------------

wushuu! nakapag update din :)))

may bago po akong story na ginagawa..

entitled: K-POP invasion: For Real?!

thank you for reading.. don't forget to VOTE. COMMENT. or BE A FRIEND :))))