Yürüyorum nereye gittiğimi bilmeden ayaklarım beni götürüyor mantıklı düşünemiyorum..
gene bir yıkım gene bir acı.. Doğru bildiğim bir yanlış daha ,böyle birşeyi hak etmedim ben ya da etmişte olabilirim..birşey bilmiyorum hem de hiç birşey tek bildiğim içimde birşeylerin acıdığı..kendimi bir parka otururken buluyorum hayatımı düşünüyorum. acaba nerede yanlış yaptım diye.. aslında nerede doğru yaptım diye düşünsem en mantıklısı bu olurdu.. hayatımda doğru diye yaptığım bir sürü yanlışım ve hatam var . soğuk içime isliyor. ceketime biraz daha sarılıyorum ama bu soğuk içimdeki yangın hafifletmiyor daha da arttırıyor sanki.
kendi gözlerimle aldatıldığımı görmek büyük bir yıkım benim için güvendiğiniz yanında huzur bulup güven kokan biri aile sevgisini onda bulmak büyük aptallıktı.. onu orda o kızla öyle gördüğüm de inanmak istemedim ilk basta belki bana gelip biri dese inanmaz hatta güler geçerdim ama kendim gördüm ve birşey demeden uzaklaştım oradan beni görmedi çünkü o sürtükle öpüşüyordu etrafını görmüyordu bile..
birden telefonum çaldı baktığımda onurun aradığını gördüm içim cız etti birden önceden heyecanla açtığım telefonu simdi hiç açasım gelmiyordu ama yüzleşmem gerekiyor gerçekle artik etrafımda olup biteni doğrusuyla görmeliydim ve bu ilişki bitmeliydi ben bunları düşünürken onur ikinci sefer aradığında açtım..
''alo aşkım nerdesin''
''eve gidiyorum onur bir sorun mu var''
''hayır sevgilimi aramak için illa bir sorun mu olması gerekiyor''
''hayır''
''niye böyle soğuksun ?neyin var? ''
''çok mu umurunda nasıl olduğum''
''tabi ki de umrumda su sen ne dediğinin farkında misin niye böylesin bir anlam veremiyorum daha sabah konuştuğumuzda neşeli geliyordu sesin simdi ne değişti yoksa beni sevmiyor musun artik? ''
bunları derken ondan bir anda nefret etmemi sağlamıştı sözleri iğne gibi batıyordu tüm vücuduma..
''bi cevap verirmisin'' demesiyle göz yaşlarımı silip konuşmaya başladım..
''sabah gayet neşeliydim evet çünkü o zaman aldatıldığımı öğrenmemiştim''
karşı taraftan hiç ses gelmiyordu. yaklaşık beş dakika beklemişimdir birsey demesi için ama yok tek kelime bile etmiyordu inkar etmesini bekliyordum beni sevdiğini söylemesini belki de ama tek dediği..
''nerden öğrendin ''
''bunun bir önemi yok onur ben aptalmışım sana güvendim sevdim her şeyimdin sen benim nasıl yaptın bunu bana nasıl aptal yerine koyup bu ihaneti bana uygun gördün sevmiyorum deyip ayrılsaydın da bunları yaşamasaydım keşke '' arada hıçkırıyordum gözlerimden yaslar sel gibi akıyordu onura resmen nefret kusuyordum.
''bak su kim dediyse yalan ben seni seviyorum seni aldatmadim bana inan baskalarinin sozune inanma bizim ilişkimiz çok güzel gidiyor ve herkesin gözü var bizi ayırmaya calisiyolar askim lutfen inanma onlara''onur bir anda kendini savunmaya geçti bunun bana birinin söylediğini sanıyor yazık ben ona güvenmekle hata yaptım evet güzel giden bir ilişkimiz vardı herkeste örnek bir çift olarak görüyordu bizi ama onur'un bu ihanetiyle birlikte hepsi yıkıldı en başta ben olmak üzere..
''su lütfen susma birşey de ne olur''
''bunu bana biri demedi onur ''
''peki böyle bir düşünceye nerden kapıldın''
