Günler gecmişti. Rumeysa ve ailesi saraya cağrılmıştı. Rumeysa'nın annesi pek heyecanlıydı. Lakin Rumeysa dokunsan ağlayacaktı.
Annesinin 1 hafta evvel hazırlattığı elbiseyi giyecekti. Çok güzel olmuştu fakat hiçbir şey umrunda degildi. Tek umrunda olan Murad'ıydı. Allah bilir mektubu daha yolu yarılamamıştı.
Aşk insanı ne kadar da çaresiz yapıyordu böyle. Rumeysa'nın karşısında bir padişah vardı fakat gönlünde bir hekim...¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
Rumeysa ve annesi Valide Sultan dairesine alınmıştı babası ise bir odada padişah, lala, Damat Nasuh ile birlikte baş başa kalmıştı.
¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
"Ayşe Hatun bize konuklarımıza ikramda bulunun."
"Emredersiniz Valide Sultanım."
Cariye emri aldıktan sonra eğilerek dışarı çıktı. Bu sırada Seyhan Kadın neden Valide Sultanın onlara konuk dediğini anlayamamıştı. Sonuçta en fazla 3 ay sonra burası kızının evi olacaktı.
Rumeysa her zamanki gibi pek kederliydi. Sürekli ne yapacağını düşünüyordu. Bu kadar güçlü bir kadının karşısında nasıl duracağını bilmiyordu. Bu sarayın onu yutacağını düşünüyordu.
Valide Sultan ise bu kızın ne kadar saf olduğunu ve elindeki gücü bilmediğini düşünüyordu."Rumeysa gelinimiz olmaya hazır mısın? Bu sarayda yaşamaya hazır mısın?"
"Hünkarımız böyle istedi. Herşey onun istediği gibi olacak sultanım."
"Tabii öyle hünkarımız ne eylerse güzel eyler."
¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
Orhan Han Rumeysa'yı görmek için can atıyordu lakin nasıl görecekti. Rumeysa haremde idi. Bunun için bir sözü kafiydi. Fakat konu Rumeysa olunca koskoca padişahın huyu değişiyor ve utanıyordu. Saat akşama geliyordu muhtemelen yakında giderler diye düşündü Sultan Orhan. Ayağa kalktı birden. Diğerleri de kalkmaya çalışırken Orhan Han onları durdurdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKIN KÖLESİ
Historical FictionBEN RUMEYSA 15 yaşındaydım isteğim sorulmadan hünkârın karısı olurken... Çok korktum,ağladım,uyuyamadım ne de olsa padişah karısı olmuştum ve etrafımda dışı bir heykel kadar güzel ama içi cehennem zebanisini andıran mâhlukatlar vardı. Bir gün dedim...