Love and Lies

Chapter 20

Chapter 20

Days went by so fast, we're on our last day of Med Mission here in Cebu, and they're planning to go on tour here. So bale lahat din kami sasama kasi iisang flight lang kami lahat, except Alyssa, na early ang alis niya. Actually uuwi na sya mamaya, at kami sa 30 pa. At ngayun palang parang na mimiss ko na sya. She's been kind to me the whole mission, sino ba naman hindi makaka miss sa kanya, sino ba naman ayaw matigil tu dba? But then reality sucks... matatapos din tu.

"Hey, you ok?" That's her.

"Yeah why?"

Kakalabas lang namin ng La Vie Parisienne, dito kasi kami nag dinner and we tried different kinds of wine, the place is so beautiful, parang nasa Paris ka lang dahil sa ambiance and plus the foods are so friggin delicioso!

"You look sad... masarap naman yung kinain natin ah... o baka naman pampalungkot na wine yung ininom mo." Biro nito.

Di ako sumagot, nakakainis lang, di ba niya alam na nalulungkot ako kasi aalis na sya, i mean uuwi sya sa Manila then matatapos tu, then babalik sa dati, na parang wala lang.

"Hey..." napatigil ako nang maramdaman kong hinawakan niya ako sa wrist, di ko napansin na ptuloy lang pala ako sa pag lakad, naiwan ko na pala sya.

"What?"

"You're not ok."

"So..." pag tataray ko.

"Aalis na ako mamaya... tapos nag tataray ka pa jan." sabi nito, 11:10 pm kasi ang flight nito, at mag a alas nueve na ng gabi ngayun.

Di ako sumagot.

"Den naman..." at yung nakakainis pa, ayaw niyang ihatid ko sya sa airport... kasi raw malulungkot daw sya.. eh pno ako?

Di ko sya pinansin, tumalikod ako saka sumunod sa mga kasama namin, nag papalano ang mga ito na tumambay, inom alak ganun.

Then maya maya ay nag paalam na ang mga ito kay Alyssa, dun na kasi sasakay si Ly papuntang airport, while kami pupunta dun sa sinasabi nilang tambayan dito or mag na night out daw.

Di ko pinapansin si Ly, yep, of course nag sabi ako ng ingat and happy trip, pero cold, hai... aside sa naiinis ako sa kanya, yun na rin yung paraan ko para maaga akong magising sa katotohanan, syempre once na lumapag na yang eroplano niya eh back to reality na lahat as if nothing happened ganun.

But damn, her stAre makes me weak, nanunuyo ksi ang mga mata niya habang namamaalam at pasulyap sulyap sakin, kaya iwas naman agad ako para di bumigay.

Then sumakay na kami ng van, habang si Ly naman sumakay ng taxi.

Fuck! I hate this.

Gusto kong lumingon kaso ayoko, masasaktan lang ako.

So i closed my eyes.

This makes me cry. Dammit!

At di ko namalayang naka tulog na ako. Pagod din kasi.

"Hey... kanina pa umiilaw yan..." si Jannah.

Lumingon ako rito.

"Is that LA????" Si Jen naman. Btw, si LA di na sumama sa Cebu, bumalik na agad ito sa Bacolod, may emergency daw kasi sa resto nito run, ah oo nga pala, after nung sa Siquijor? Well, the next day, Nag sorry si Ly, alam niyang wala din namang kasalanan si LA dahil yung papa naman nito yung may sala talaga, kaso dahil sa galit at mixed emotions na naramdaman niya nung malaman ang totoo eh nailabas niya lahat sa pamamagitan ng pag suntok kay LA, buti nga di napuruhan yung isa, kasi pag ganun, talagang mag tataka yung grupo.