Love and Lies

Chapter 29

Chapter 29

Den's POV

Dahan dahan kong minulat ang mata and took my phone to check the time. 8:30 pm...

agh! My head still hurts—- at ang katawan ko, ang sakit.

Then I stopped. Wait, sabay tingin sa paligid. Thank, God! This is our place. Then nung akmang pipikit na uli ako at humiga bigla akong napaisip if how I managed to go home sa lakas ng ulan kanina.

Then bigla akong napabangon upon remembering oh wait— shit! Wala akong maalala! Basta ang alam ko pauwi ako, masama ang pakiramdam, then Alyssa offered to drive me home but I refused then nag lakad ako then——

Wait—- nAsaan na nga pala si Alyssa?

Ah no! Erase! erase! As if may pakialam ka sa kanya after mong magulat na makita mo sya rito.

"How are you feeling? Nahimatay ka kanina."

Napa tingin naman ako nun sa kaliwa ko. And there she is—-naka tayo sa pinto ng kwarto ko. Why is she here? At Kaka ligo niya lang, fresh na fresh kasi ang itsura.

"Ah— kinda sick— still sick—- but— what are you doing here?"

"Nahimatay ka nga dba? May nag lalakad bang pauwi na nahimatay?"

Damn! I hate her! But then I felt relieved knowing na hindi kung sinu sinong estranghero ang naka pulot sakin at nag dala sakin dito sa apartment. Then I noticed she's wearing my loose sweatshirt.

"HEY! Who told you to wear that?"

"Ah eto ba? Alangan namang basang damit ang suutin ko dba? Soooo—- I volunteered na mag tresspass sa gamit mo."

Then naalala ko basa rin ang damit ko kanina kasi nga nabasa ako sa ulan. "Wait——" saka tiningnan ang suot ko. Damn! Naka loose shirt lang rin ako. "Where are my clothes? Hindi tu ang damit ko kanina!"

"Oh come on! Alangan ding pabayaan kitang mahigda dyan sa kama no na basa ka eh di lalo kang tatrangkasuhin."

Nanlaki naman ang mata ko. Shit don't tell me! "Hinubaran mo ako?!"

Tumawa ito. "Ba't gulat ka? May nahimatay bang kayang mag bihis ng sarili?"

Damn! So hinubaran nga niya ako! Shit!

"Nahiya kapa sakin? Been doing that since college days ha—-" and with that pilyang ngiti.

Agh i hate her! "Fuck! I hate you!" Saka tumayo at lumabas ng kwarto papuntang kusina kasi nauuhaw ako, then stopped when I noticed a smell, karne na pinapakuluan, then I saw some pechay, patatas at saging sa sink at may kaldero sa stove namin. Wait, nag luluto sya?

Then lumingon ako sa kanya thinking kung magagalit ba ako kasi nangealam sya ng gamit dito sa apartment o mag pasalamat kasi mag luluto sya ng—-

"Pochero—- am thinking na baka gustong mong humigop ng sabaw since umuulan at di masyadong maganda pakiramdam mo—-actually, bulalo nga dapat lulutuin ko eh kaso wala akong mais na makita so ayan, nag decide ako na pochero nalang para may sabaw ka."

At parang umurong naman ang dila ko. Di ko alam kung ano irereact ko, para akong kinikilig na ano. Fuck fuck! Agad akong umiwas sa tingin nito at imbes na uminom ng tubig dumiretso nlang ako sa cr. "Damn! damn! Damn!" Sabay sampal sa pisngi ko, fudge! Ba't namumula ka? Flattered ka na niyan? Nag luto lang naman eh!

Then i let myself calm down for 10 seconds.

Ok—— back to reality—- ba't nga ba sya nandito? I mean nandito sa San Francisco? Sinong kasama niya? Ang asawa niya? Or sya lang? Yep! I gotta ask her that later—- and then—- how the hell did she knew where my apartment is! Fuck! Is she stalking me or what? Yes! Right! I need to know!