•kesit•

905 19 0
                                    

Bu hayatı ben seçmedim, şuan burda olmayı,onun olmayı ben istemedim.

Bu kaçıncı yıkılışım artık bilmiyorum,saymaya takatim kalmadı çünkü.

Hunharca vücudumda kol geziyor, öpmedik, ısırmadık bir yer bırakmıyor.
O bundan aşırı derecede zevk alırken,ben ölmek için yalvarıyorum.

Cirpinislarim ona fayda etmiyor,onu istememem gururunu incitmiyor.

O istediğini alana kadar beni bırakmayacaktı anlamıştım bende.
Ama akan gözyaşlarıma,kopan çığlıklarıma engel olamıyorum yine de.

Ben bunları hak edecek ne yapmıştım?
Sevdiğim adamın evinde onun abisi tarafından tecavüze uğrayacak ne yapmıştım?

Bu çektiklerim hangi günahımın bedeli?
Hangi yaptığımın cezası?
Önceleri beni bırakır, vazgeçer sanıyordum.
Ama yanılmışım,her zaman olduğu gibi bu seferde beni yanılttı.

Canımı acıtıyor,daha çok yakacağınında  teminatını verdi az önce.

İçimde gel-git yaparken sızım sızım sızlıyor küçük bedenim. Vajinamin yirtilacagina yemin ede bilirim.

Kendini tatmin etmek için, tarumar ediyor bedenimi,ruhumu, tamamimi. Bunuda bilerek yapıyor, vücudumdaki izlerle,kadinligimdaki hasarla ondan sonra başkasına dukanamayim diye yapıyor,bu haldeyken kardeşine gidemeyecegimi biliyor.

Her seferinde arkasında koca bir enkaz bırakıyor,ben artık toparlayamiyorum.

Bana her dokunduğunda,her ona ait kılındığımda kendimden iğreniyorum,tiksiniyorum.

Bana 'benimsin' diyor, DEĞİLİM! Ben onun falan değilim,bana dokunmasına, canımı acitmasina bile sevdiğim  adam için katlanirken, nasıl olurda onun olurum?

ESARET;bir yok oluş hikâyesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin