|final

7.7K 350 262
                                        

iyi okumalar❤️
--

Cenaze kısaydı.

Güneşin loş ışığı ve hafif esen bir rüzgar vardı.

Sadece birkaç insan oradaydı.

Yakın ailesi, eski okulundan birkaç arkadaşı ve Taehyung.

Taehyung konuşmasını yapacak son kişiydi.

Kürsüye yavaşça yürüdü. Namjoon ve Jin'e baktı. İkisinin de gözleri kızarmıştı ama hala Taehyung'a dikkatlerini vermiş, odaklanmışlardı.

Boğazını temizledi ve okumaya başladı.

"Onu çok uzun zamandır tanımıyorum. Tanımıyordum. Onunla sadece bir gün okulda tanıştım. Ama bir şekilde, benim hayatımı değiştirdi. Parlak, mutlu ve eğlenceli bir insandı, herkesin seveceği türden biri. Hayatıma bütün karanlığımı aydınlatacak bir ışık getirdi. Bana yaşamam için bir neden verdi. Bir bahane. Bana bir ev, umut ve biraz sevgi bile verdi. Bana yaşadığımız bu berbat dünyanın içerisinde bir yerlerde hala iyiliğin var olduğunu gösterdi. O," Taehyung kendini toparlamak için duraksadı,

"o benim bugün burada durma sebebim. Kendisininkini feda ederek bana yaşama şansı verdi. Ve bunun için ona teşekkür etmek istiyorum. Teşekkür ederim, Jungkook. Benim için yaptığın her şey için. Bana istediğim; ihtiyaç duyduğum her şeyi verdin. Hayatımın ışığıydın, ve öyle kalacaksın."

-

Bu fic'in de iyisiyle kötüsüyle sonuna geldik.

Öncelikle görüşlerinizi şöyle bir almak isterim;

Daha sonra ağlayarak çevirdiğimi de belirtmek isterim:')

Son olarak sizi çook seviyorum ve buraya kadar okuyan gözlerinizden öpüyorum...<<<333

Kendinize iyi bakın!

❤️


helpless; taekookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin