helpless; taekook

|kantin sıraları

Öğle arası.

Sonwho yok.

Sadece ben

ve Jungkook.

***

Taehyung kantin yemeklerinden nefret ederdi. Kantin çalışanları sağlıkla veya öğrencilerin damak tatlarıyla hiç ilgilenmiyordu. Tavuk gibi görünen şeyi seçip çilekli sütüyle birlikte tepsiye koydu. Bunlar için dua etti ve masalara doğru yürüdü.

Asıl meydan okuma şimdi başlıyordu. Oturacak bir yer bulmak. Bu Taehyung için zordu çünkü kimse sınıfta arka planda duran bu çocukla oturmak istemiyordu. Ya da öğretmenlerin en sevdiği olan.

Ama görünüşe göre, okulun zorbasını yumruklayan havalı çocuk kolaylıkla yer bulabilmişti.

Jungkook insanlar tarafından izdihama uğruyor, herkes onlara ve arkadaşlarına katılmasını teklif ediyordu. Sonunda, Jungkook birkaç sporcu ve bazı kızlarla oturmayı kabul etmişti.

Onun yanına yürümeli miyim?

Taehyung'un sahip olduğu tek arkadaşıydı.

Taehyung aşağıya, tepsisine baktı.

Belki de yine banyoda yemeliyim. Son seferki o kadar da kötü değildi.

Düşüncelerini uzaktan duyduğu ismi böldü.

"Hey, Kim Taehyung! Buradayım!"

Jungkook.

Taehyung, güneş ışığının Jungkook'un yüzüne yansıdığı pencere kenarındaki masaya ihtiyatla ilerledi.

"Bizimle oturmak ister misin?" Oldukça şirin bir şekilde sordu.

Taehyung ona kötü bakışlar attıklarından emin olduğu diğerlerine baktı.

"Imm..."

Jungkook gözlerini takip etti ve kararsızlığını çözdü.

"Bizimle oturması sorun değil, değil mi çocuklar?"

Hepsi onaylayıp kafalarını hafifçe salladı. Jungkook Taehyung'a yer açmak için kenara kaydı.

Taehyung sessizce yemeğini yerken diğerleri küçük sohbetler ediyordu.

Yavaşça çok pişmiş tavuğunu yerken gülmemeye çalıştı.

Kantin sırasında Jungkook ile birlikte oturuyorum.