Dolmuştan indikten sonra hızlı adımlarla hastaneye ilerledim. Giriş kapısından girdikten sonra Barlas'ı aradım. "Barlas ben hastaneye geldim. Kaçıncı kattasınız ?"
"3. Kat 61 numaralı odadayız."
Telefonu kapattıktan sonra asansöre doğru yürüdüm. Asansörün gelmesini beklerken aklımda plan kurmaya çalışsam da ne yapacağım hakkında bir plan oluşturamıyordum. Çünkü daha Savaş toplumundan birilerinin gelip gelmeyeceğini bile bilmiyordum. Ama onları birazcık tanıyorsam mutlaka gelip sebep olduklarını görmek isteyeceklerinden ve bundan gurur duyacaklarından emindim. Umarım bir şeyler öğrenebilirim. Asansör geldiğinde kalabalık olmamasına şükür ederek girdim. Asansör hareket ettiğinde telefonumu çantama koyuyordum. Durduğumuzda henüz 2. Kattaydık inenlere yol verirken karşıda ki danışma ile konuşan çocuk dikkatimi çekti. Bir yerden tanıdık geliyordu ama nereden. Tam o anda çocuk bana doğru döndü. O beni görmese de ben onu tanıdım. Gözlerim kocaman açılırken üst kata çıkmak için hareketlenen asansörü durdurmaya çalışıyor tuşlara basıyordum. Bu oydu. Ağzından laf alabilmek için yemek teklifini kabul ettiğim çocuk. Tam o anda arkada ki amcanın sesiyle kendime geldim. "Kızım manyak mısın? Asansörü bozacaksın bekle açılacak şimdi.". Utandığımdan ağzımın içinde geveleyerek özür diledim. Asansör 3. Kata gelip durduğunda hemen çıkıp merdivenlere yöneldim. İkiler üçer koşarak tekrar 2. Kata indikten sonra etrafa göz gezdirdim. Ama o çocuktan eser yoktu. İzini kaybetmiştim. Hayal kırıklığı ile tekrar merdivenlere yönelecek iken koridorun sonunda beliren yüz doğru yolda olduğumu gösteriyordu.
Yeni bölüm en kısa zamanda sizlerle 🖤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ELEMENT ( KİTAP )
Science FictionYavaşça eliyle sırtıma destek vererek oturmama yardımcı oldu. Elindeki bardağı aldığımda dudaklarıma götürüp yavaşça içmeye başladım. Elini çektiğinde hastane yatağının ucuna oturdu. Kafamı kaldırdığımda gördüğüm yüz ile donup kaldım. İçtiğim suyu y...
