Uratowałaś Mnie

Rozdział XII

Cztery dni wcześniej.
Camila Pov
Po tym jak zjadłyśmy po zapieknace trzymając się za ręce wróciłyśmy na koc. Było cudownie. Około 20 Lo odwiozła dziewczyny do domu. Kiedy miała skręcać w drogę prowadzącą do mojego domu musiałam jej przerwać. Nie chciałam się z nią rozstawać.
- Jedźmy do ciebie - po moich słowach Lauren wyłączył kierunkowskaz i ruszyła drogą do siebie. Zaparkowała w garażu a następnie udała się by otworzyć drzwi i zaprosić mnie do środka.
- Chcesz się czegoś napić? Może jesteś głodna? - podoba mi się jej troska.
- Może wina? - posyłam jej uśmiech.
- Nie jesteś za młoda? - zielonooka podnosi brew po czym rusza do kuchni po wino, kieliszki i korkociąg. Siadamy na kanapie i oglądamy jakieś durne seriale. Cztery godziny później jak i dwie butelki wina Lo łapie mnie za biodra i przyciąga do siebie. Wpija się w moje usta a ja czuję słodki posmak wina na jej wargach. Dociska mnie mocniej do siebie a jej zamglony wzrok jak i ciepłe dłonie błądzą po moim ciele. Jednak czar pryska gdy zamiast niej widzę Shawna.
- Lauren puść - odpycham ją od siebie. - przepraszam - mam ochotę uciec stąd i zacząć płakać.
- Ej skarbie stało się coś? - zmartwiona mina Lo owija mój umysł wokół siebie i nie jako uspokaja - coś się stało? Coś zrobiłam źle? - wiem że jest zdezorientowana ale nie mogę teraz jej tego wytłumaczyć. Ufam jej ale nie mogę. Nie mam w sobie tyle odwagi.
- Musze iść - chce pocałować ją w policzek, ale się odsuwa. Spuszczam głowe w dół i idę ubrać buty. Nic nie mówiąc wychodzę z mieszkanie. Być może jestem tu ostatni raz. Wzycham ciężko i wychodze z posesji.
Następne dwa dni siedzę odizolowana w domu a dziewczyną wmawiam, że źle się czuję. Nie mam ochoty na nic. Dzień po tym jak wyszłam od Lauren widziałam ją w kawiarni z jakąś laską. Myślałam, że to może jej koleżanka, siostra, kuzynka ktokolwiek ale wszystko się wydało jak zaczęły się całować i razem z czegoś śmiać. Moje serce się rozpadło. Wiem, że to też moja wina. Było tak fajnie a ja uciekłam. Bez wyjaśnień i nawet nie napisałam. Wiem, że musiała poczuć się beznadziejnie. Siedząc u Normani i słuchając o tym, że trzeba zaprosić Lauren na nasz wyjazd aż się wzdrygłam. I co pojedzie i zabierze może swoją nową miłość? Chociaż ja nie mogę się uważać za jej miłość bo nią nie byłam. Może wrócę do chłopaka z którym byłam przed Shawnem? W sumie byłam z nim miesiąc i traktowałam jak przyjaciela. Ale jakby teraz się udało? Czy zabolałoby ją to jakby mnie z nim zobaczyła? Z tego co wiem on nie ma dziewczyny. Napiszę do niego jutro. Właśnie wróciłam od Normani i szykuje sobie rzeczy do spania kiedy na instagramie widzę zdjęcie Lauren i wtulonej w nią jakieś blond laski. Widać, że jest szczęśliwa. Zamiast iść się myć kładę się na łóżku i zaczynam płakać.