Boss Just Wants To Have Fun

Chapter Four

"Και κάπως έτσι κατέληξε να με προστατεύει ένας άντρας με την συμμορία του. Έπρεπε και εγώ εχθές να ευχηθώ να γίνει κάτι πιο περιπετειώδης στην ζωή μου...ΤΙ ΗΘΕΛΑ ΚΑΙ ΜΙΛΗΣΑ?!" χτύπησα το μαξιλάρι στο κεφαλι μου "...ξέρεις τι? Πρέπει να αποδεχτώ την μοίρα μου" είπα ηττημένη κοιτώντας το αρκουδάκι που ειχα εδώ και πόσα χρόνια.
Ήταν το μόνο που θυμάμαι να το έχω από όταν ήμουν μικρή και το θεωρώ πολύ σημαντικό για εμένα.

Βέβαια τώρα δεν είναι η ώρα για να λέω τέτοιες δραματικές ιστοριες.
Πρέπει να σκεφτώ για ποιο πράγμα μιλούσε αυτος ο Taehyung...
Ποιος είναι αυτός που πήγε να μου κάνει το κεφάλι σουρωτήρι? Και γιατί είναι εχθρος της συμμορίας αυτού του τρελου που για εναν περίεργο λόγο θέλει να με προστατέψει?

Έχει περάσει μια ημέρα όπου έγινε αυτό και ευτυχώς στον δρόμο μου για να πάρω ψωμί από τον φούρνο δεν μου επιτέθηκε κάνεις ,ούτε είδα κανεναν να με παρακολουθεί.
Ή η συμμορία αυτή είναι πολύ καλή στην δουλειά της ή όλοι από την χθεσινή ημέρα ήταν ψυχάκηδες που είχαν ψυχολογικά κόμπλεξ μεταξύ τους και πλέον έχουν ξεχάσει ότι υπάρχω.
Να πω την αλήθεια δεν θέλω να ξέρω την απάντηση σε αυτο, δεν είναι κανένα από τα δύο φυσιολογικο, αν και το δεύτερο μου ακούγεται πιο ευχάριστο.

Αποφάσισα να πάω στο μπαλκόνι μιας και δεν είχα τι να κάνω.
Άνοιξα την μπαλκονόπορτα και παρατήρησα προσεκτικά τον έξω χώρο.
Ο ουρανός ήταν μουντός και γεμάτος σύννεφα, όπως σχεδόν κάθε μερα.

Αααα ξέχασα να πω ότι πήγα να πάρω και πράγματα απ' το σούπερ μάρκετ το πρωι, έχω παγωτό για κανένα μήνα...
Επίσης πήρα και κακάο, πράγμα που πίνω αυτή την στιγμή.
Ήταν ζεστό ζεστό...αχ αυτή είναι η ζωή...

"ΑΧ ΝΑΙ HOSEOK"

Εφτυσα όλο μου το γάλα έξω από τα κάγκελα και θα ορκιζομουν ότι άκουσα καποιον από κάτω να λέει 'φτου γαμωτο και δεν έφερα ομπρελα'.
Μια κοπέλα μόλις αναστεναξε το όνομα του γείτονα που απεχθάνομαι όσο τίποτε άλλο και πραγματικά αν ήταν ώρα κοινής ησυχίας θα έπαιρνα αστυνομία.
Έχε χάρη που βαριεμάι να σηκωθώ να κάνω παράπονα.

"ΕΤΣΙ ΜΩΡΟ ΜΟΥ, ΦΩΝΑΞΕ ΝΑ ΣΕ ΑΚΟΥΣΟΥΝ ΟΛΟΙ"

...
Τώρα το ξεχεσανε και οι δυο.
Πήγα μέσα, πήρα την ζακέτα μου και άνοιξα την πορτα.
Σαν σίφουνας έφτασα έξω από το διαμέρισμα του Hoseok και χτύπησα το κουδούνι τόσο γρήγορα που ένιωθα ότι από στιγμή σε στιγμή ή θα έσπαγε αυτό ή θα παθαίνε κράμπα το χέρι μου.