■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
《Βαριέμαι ποτέ φτάνουμε ;;》ρώτησε φωναχτά η Βανέσα απο τα πίσω καθίσματα του αυτοκινήτου.
《Σε τρεις ώρες περίπου》υπολόγισα και πάτησα το γκάζι μήπως και φτάσουμε πιο νωρίς στην Φλόριντα.
Ο Ερρίκος ταλαντευτηκε στο διπλανό κάθισμα εδώ και δυο ώρες κοιμάται.
《Χαμήλωσε,θα τον ξυπνήσεις》ξαναλέω στην Βανέσα αφού έβαλε δυνατά απο τα περίεργα ροκ τραγούδια που ακούει.
《Έλεος》δυσανασχέτησε και το έκλεισε.
《Να έφερνες τα ακουστικά σου》της είπα.
《Τι Ώρα είναι ;;》ρωτήσε ο Ερρίκος με κλειστά μάτια.
《Κοντεύει δεκα το βράδυ》
《Έπρεπε να φύγουμε μέσα στην νύχτα ρε Ιαν;;》γκρίνιαξε για χιλιοστή φορά η άλλη.
《Μην μιλάς εσυ, να σου θυμίσω ποιος είχε την ιδέα να πάμε να δούμε μια συναυλία συγκροτήματος ;;》την ρώτησα ειρωνικά.
《Εγω, αλλά θα ήταν προτιμότερο να πάρουμε λεωφορείο》
《Το αυτοκίνητο του πατέρα μου είναι πιο ωραιο》είπα και θα υποστήριζα την άποψη μου μέχρι τέλους.
《Οκ,ότι πεις εσυ》είπε γιατί ήξερε καλά ότι θα καταλήγαμε να τσακωνόμαστε.
《Έχουμε πρόβλημα 》ανακοίνωσε στα ξαφνικά ο Ερρίκος.
《Τι;;》
《Κατουριέμαι》είπε και μας κοίταξε απολογητικά.
《Πάλι;;;》ούρλιαξε η Βανέσα.
《Φιλαράκι συγγνώμη αλλά θα πρέπει να περιμένεις μέχρι να φτάσουμε δεν έχει άλλη στάση》συμπλήρωσα εγώ.《ΤΙ;; δεν μπορώ να περιμένω τόση ώρα》
《ΚΡΑΤΉΣΟΥ》είπαμε μαζί σαν χορωδία.
《Μου φαίνεται ότι θα βάλω τα κλάματα και αντι για δάκρυα θα βγάλω κάτουρα 》είπε και μου ξέφυγε ενα γελάκι.
[...]
Μετα απο 15 λεπτά...
《ΔΏΣΤΕ ΜΟΥ ΚΆΤΙ ΑΛΛΙΏΣ ΘΑ ΚΑΤΟΥΡΉΣΩ ΤΟ ΚΆΘΙΣΜΑ ΚΑΙ ΣΒΈΛΤΑ 》τσίριξε ο Ερρίκος.
《Χριστέ μου》είπε η Βανέσα και έλυσε την ζώνη του καθίσματος της. Αρπάζει ενα μπουκάλι νερού και αδειάζει ολο το περιεχόμενο του στον δρόμο.
《Ορίστε κανε εδώ την ανάγκη σου 》του είπε σοβαρά.
《ΑΠΟΚΛΕΊΕΤΑΙ 》φώναξα με την σειρά μου.
Αλλά εκείνη την στιγμή ακούμε τον ηχο που δεν είχαμε ακούσει ποτέ μας, είναι ο ηχος που κάνουν τα κατούρια όπως συναντούν το πάτο ενός πλαστικού μπουκαλιού.
Ρίχνω μια ματιά στον Ερρίκο χαμογελάει ανακουφισμένος με μάτια στο κενό.
《Καλά αν πέσουν τα κατούρια σου στο αυτοκίνητο του πατέρα μου θα σου κόψω τα καρύδια》τον απειλώ.
Εντωμεταξύ η Βανέσα απο πίσω κάνει ότι της έρχεται εμετός.
Σιγά-σιγά ο ηχος επιβραδύνεται και όταν τελειώνει ανεβάζει το παντελόνι όσο πιο προσεχτικά μπορεί για να μην δούμε τίποτα και πάθουμε εγκεφαλικό και πετάει το μπουκάλι που είναι γεμάτο με κίτρινο υγρό απο το παράθυρο.《Πόσα λίτρα νερο ήπιες πριν φύγουμε;;》τον ρώτησε η κοπέλα αλλά αυτός κοίταξε γύρω του και σήκωσε θριαμβευτικά τα χέρια του.
《Ούτε μια σταγόνα στο κάθισμα. Ειμαι ο Ερρίκος Πάντρες και αξίζω τον τιτλο του πιο θεού αγοριού στο Λύκειο. Δοξάστε με !!!》
Μια ώρα πριν φτάσουμε ρωτάει με διστακτική φωνή 《Ποτέ φτάνουμε ;;》
《Σε μια ώρα και τρια λεπτά》αποκρίνομαι και αλλάζω ταχύτητα.
《Ωραία γιατί πρέπει να κατουρήσω》και τον κοιτάξαμε σοκαρισμένα.
Τέλος...
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
YOU ARE READING
ONE SHOTS
RandomΚάθε κεφάλαιο έχει και μια μικρή ιστορία... . . . . . . . . . . . don't copy my book🚫