ONE SHOTS

○○18○○

■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■

Ειμαι στην αίθουσα μουσικής και κάνω εξάσκηση με το βιολί μου.

Χταπ χταπ χταπ χταπ

Ακούγεται απο τον διάδρομο μαζί με γέλια. Με θυμό σηκώνομαι πανω και βγαινω έξω.

Είναι ο Ντέρεκ και η παρέα του, τα πιο διάσημα παιδιά του Γυμνασίου. Αυτός είναι στο κέντρο και κάνει κόλπα με την μπάλα μπάσκετ.

《Δεν είναι χώρος να εξασκηθείς στο μπάσκετ, ξέρεις έχουμε και κλειστό γήπεδο》είπα και στηρίχτα στην πόρτα.

Όλοι γύρισαν προς το μέρος μου, μαζί τους και ο Ντέρεκ τα μάτια του ένιωσα να με πυροβολούν σε ολο το σωμα.

《Ενοχλούμε;;》είπε με αλαζονικό ύφος.

《Ναι και πολυ μάλιστα》ανταποκρίθηκα ενοχλημένη απο την συμπεριφορά του.

《Αν καταφέρεις να μου πάρεις την μπάλα τότε θα φύγουμε》

《Ευκολο》

Αυτός ήρθε κοντά μου. Και έκανε εναλλαγές της μπάλας στα δυο του χέρια, όσες φορές και να προσπάθησα να την πάρω δεν τα κατάφερα.
Πέρναγε την μπάλα ανάμεσα απο τα πόδια του πολύ γρήγορα. Είχε καταπληκτικά αντανακλαστικά. Και οι φίλοι του σφύριζαν απο δίπλα μας.

Ώσπου τα παράτησα ...
Προχώρησα πάλι προς την αίθουσα της μουσικής αλλά η φωνή του με σταμάτησε.

《Πως σε λένε ;;》φώναξε.

《Αφροδίτη》απάντησα και τον κοίταξα με την άκρη του ματιού μου.

《Ενδιαφέρον》

Δεν έκανα τίποτα απλώς έφυγα απο εκεί. Το τελευταίο που άκουσα είναι τους φίλους του να του φωνάζουν:
《Έλα ερωτιάρη πάμε 》

Νομίζω πως εχω μπλέξει...

Τέλος...

■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■