■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
Η πρώτη μέρα μου στο κολλέγιο είναι πολυ ευχάριστη. Γνώρισα ενα παιδι τον Ντάνιελ και κάνουμε ωραία παρέα.
Εχω αρκετός άγχος διότι σήμερα είναι το πρωτο μάθημα φωνητικής, ναι διάλεξα να ακολουθήσω μουσικές σπουδές. Η μουσική είναι το κάτι μοναδικό για εμένα.
Η αίθουσα που γίνονταν το συγκεκριμένο μάθημα ήταν στην άλλη άκρη του Κολλεγίου. Για αυτο ξεκίνησα να πηγαίνω εκεί δεκα λεπτά νωρίτερα.
Όταν έφτασα είδα πως δεν είχαν έρθει όλοι ακόμα. Έκατσα στις τελευταίες θέσεις. Και περίμενα να εμφανιστεί ο καθηγητής.
[...]
《Γεια σας παιδιά λέγομαι-》πήγε να πει ο δάσκαλος φωνητικής αλλά το απότομο άνοιγμα της πόρτας τον διέκοψε.
Όλοι γυρίσαμε να δούμε ποιος είναι, ήταν ενα αγόρι πολυ ψηλό με μαύρα ξυρισμένα μαλλιά.
《Είπατε να μας τιμήσετε με την παρουσία σας κύριε Χάρντιν;;》ρώτησε με ειρωνεία ο κύριος και το αγόρι κλικάρε ενοχλημένα την γλώσσα του.
Προς έκπληξη μου ήρθε και έκατσε δίπλα μου και το μεθυστικό του γέμισε τα πνευμόνια μου.
Η εμφάνιση του φώναζε κίνδυνος, μαύρα ρούχα και φθαρμένα μποτάκια.
Τόση ώρα είχε καταλάβει ότι τον παρατηρούσα και με κοίταξε έντονα με τα εκφραστικά πράσινα μάτια του.
Εγώ απέφυγα κατευθείαν το βλέμμα του απο την αμήχανια,αλλά η ματιά του συνέχισε να με καίει.
《Που είχα μείνει πριν ;;; ααα ναι λέγομαι Δημήτρης Γαλανός και μαζί θα κάνουμε το μάθημα της φωνητικής. Για αρχή λέω να σηκώσω κάποιον για να μας παρουσιάσει με πιο τραγούδι κατάφερε να μπει στο κολλέγιο》είπε εύθυμα και πήρε στα χέρια του τον κατάλογο με τα ονόματα μας.
Μην πεις εμένα...μην πεις εμένα...μην πεις εμένα...
《Φωτεινή Τσάρου》είπε το όνομα μου και βλαστήμισα απο μέσα μου. Σηκώθηκα αργά απο την θέση μου και περπάτησα μέχρι το κέντρο της αίθουσας, εκεί ήταν τοποθετημένο ενα μικρόφωνο.
《Τι θα μας τραγουδήσεις;;》
《Το τραγούδι fake smile της Ariana Grande》απάντησα.
Πήρα μια βαθιά ανάσα, έκλεισα τα μάτια μου για να αποφύγω τα αδιάκριτα βλέμματα των συμφοιτητών μου και κυρίως του Χάρντιν και έτσι απλά τραγούδησα.
(Είναι μεταφρασμένο στα ελληνικά για όποιον ενδιαφέρεται)
Αμέσως ξέχασα πως ειμαι μέσα σε μια αίθουσα και έβαλα όλη την ψυχή μου με αποτέλεσμα να το τραγουδήσω και καλύτερα απο τότε ήμουν στα δοκιμαστικά. Σε κάποια σημεία κόμπλαρα εξαιτίας των πρασίνων ματιών που με σκάναραν απο πάνω μέχρι κάτω αλλά δεν το αφησα να φανεί.
Όταν τελείωσα όλοι είχαν μείνει άφωνη απο την φωνή μου και εγώ έκατσα ξανα κάτω. Ο καθηγητής ξερόβηξε απο το σοκ και συνέχισε να παραδίδει.
Όταν τελειώσαμε στην πορτα με περίμενε ο Ντάνιελ.
《Τι έγινε και είσαι έτσι ;;》μου λέει και εγώ του έδειξα τον Χάρντιν που εκείνη την στιγμή έβγαινε εξω.《Ξέχασε το κακομοίρα μου》είπε αμέσως.
《Γιατί ;;》κλαψούρισα.
《Είναι ο μεγαλύτερος κάγκουρας της Σχολής και εχω μάθει πως είναι μπλεγμένος με ναρκωτικά και παράνομους αγώνες 》με πληροφόρησε αλλά ήταν ήδη πολυ αργά γιατί το πρασινομάτικο αγόρι πριν φύγει με κοίταξε και μου έκλεισε παιχνιδιάρικα το μάτι.
Τέλος...
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
YOU ARE READING
ONE SHOTS
RandomΚάθε κεφάλαιο έχει και μια μικρή ιστορία... . . . . . . . . . . . don't copy my book🚫