Popłynąłbym do krainy,
Nieznanej
Do krainy gdzie nie trzeba być udziałem,
Choć bym nim był
I działo u rufy miał
A, przy dwóch, szalejmy tak
O cóż chodzi spytacie mnie?
Choć nie byłbym z nimi
Nawet ze statkiem moim
Byłbym udziałem gdyż dusza z nimi wypłynąłem
A jestem duchem z nimi
Bom oddał me ziemie podopiecznym moim
I u każdego stoję jako stróż, wyczekujący wsparcia na bitwie,
którą jeszcze przegrywa
Wyczekuje zwycięstwa, a któregoś dnia by i ich spuścizna
poszła dalej w świat
Aby nauki me rozgłaszali
Nie jestem Chrystusem choć on we mnie
W duszę moją wstąpił
Otula serce me z matką
I do ojca biegnę
Stoi pod słońcem, "nie widzę go"
Rzekłem, i światłość zastąpiła obraz cały
Nie byłem widoczny
Nie, to oczy przepadły w jasności tej
Ja widoczny dalej
"Czemu nie biegniesz?" Słyszę z oddali
Matka z ojcem odeszli, idą dalej
Mi nie przeznaczone było choć to puste słowo
Mi nie pozwolono iść dalej
Jeszcze
Czekam dnia, którego słońce zakwitnie ale oczu moich nie
wezwie do siebie
I wtedy pójdę dalej
Śladami Ojca i Matki w Niebie
