Faithfully Yours (Book 2)(COMPLETE)

Faithful: 25

Yow mga ka-igan! Keep safe po dahil padami na ng padami ang nagkakaroon ng corona virus. I just want you all safe. Huwag lalabas ng bahay if it's not necessary hehehehehe

Love you all! ;*

Enjoy......

⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️

Ash

I made circles around his chest habang siya naman ay humahaplos sa aking buhok.

The bed in the hospital is enough for the both of us para mahiga. Nakaunan ako sa kanang braso nito, kung saan iyon lamang ang walang bali, habang nakahilig ako sa kaniya. Feeling his heat on my bare skin makes me feel so comfortable na kahit anong oras ay pwede akong makatulog.

My heart is beating so fast kanina pa, hindi ko na lang alam kung nararamdaman niya iyon gayong napakalapit ng dibdib ko sa katawan niya.

Kanina pa kami sa ganoong sitwasyon, walang imikan, purong katahimkan lamang ang namayani sa aming dalawa. It's just like a silent communication between the two of us na kami lang ang nakakaalam. Just feeling the presence of each other is enough for us to know what we want.

Ngunit kahit ganoon ay bumabagabag pa rin sa akin ang isang katanungan sa aking isipan. Galit pa ba ito sa akin? Napatawad na ba niya ako? Kahit na alam kong ayos na kami ay gusto ko pa rin iyong marinig mula sa kaniya, ang sabihin niyang napatawad na niya ako. Gusto ko ring bawiin niya ang sinabi niyang nag sa-sawa na siya dahil kahit kailan ay hindi iyon naalis sa isipan ko.

Humugot ako ng malalim na buntong hininga to relieve some heavy loads in my heart.

Huminto ang kamay nito sa pag haplos sa aking buhok.

"Baby are you alright?"

My heart lipped on what he called. Geez! Ganito na ang epekto niya sa akin. Malala na nga ako.

I lifted my gaze on him. Pwede ko kaya siyang tanungin? Why not? Damn! Pakiramdam ko kasi ay wala pa rin akong karapatan sa kaniya. I want to own him just as how he owns me...

"A-are we ok now Tim?"

Sa mahinang boses ay tanong ko dito. His dark eyes darted on mine making me suffocate, leaving me with heavy breaths just to make my heart calm down. God how I wanted to just stare at his dark eyes. Makes me want to suffocate more....

"You won't be lying on my chest if we're not baby."

Bumaba ang mukha nito upang gawaran ako ng halik. Ewan ko pero dahil sa sinabi niya ay nag simula akong maluha. I tried hiding my face to his chest na dapat ay hindi ko ginawa dahil nabasa na ang t-shirt nito ng luha ko.

"Baby why the heck are you crying? Is there something wrong? "

Hindi ako sumagot. I want to compose myself before answering him. Pero masaya ako, masayang masaya ako sa nangyayari sa amin ngayon. Pakiramdam ko hindi ako ang nanunuyo kundi siya, siya ang sumusuyo sa matatakutin kong puso. And I just love him so much because of that.

"Speak up Ash. The last time you went crying like this was also the day you left me so damn it Ash! Talk.....please. You're scaring the shit out of me."

Sa narinig ko sa kaniya ay napaangat ako ng tingin. Doon ay nag salubong ang aming mga mata, my teary eyes gazed at his soulful eyes, mga matang nag papakita ng takot. Ghad, I want to take those fears away. I want to heal his wounds, not physically, but emotionally. I want to assure him that everything is ok, that everything is already fine. Kaya iyon ang ginawa ko.