Szesnastoletnia Klara żyła nie mając świadomości o okrutnych planach swej rodziny. Na domiar złego jej ukochany wykorzystuje ją, by skrzywdzić jej rodzinę.
Podstępem zostaje porwana i sprzedana mężczyźnie, który dał jej dach nad głową. Dziewczyna zo...
Z okazji, że wbiliście tysiąc gwiazdek wstawiam wcześniej rozdział. Bardzo dziękuję osobą, które za każdym razem polubili moje rozdziały. Dzięki wam dostaje takiego kopniaka bym pisała kolejne rozdział. Tak wiem, że nie pojawiały się czasami nawet 2 miesiące rozdział ale to wszytko było związane z moją nową szkołą. Teraz postaram się dodawać częściej rozdziały. Życzę miłego czytania.
***
Podszedłem od swojego apartamentu. Wszytko było by w porządku gdyby nie to, że drzwi były otwarte. Obejrzałem się po korytarzu czy nikogo tu niema. Ostrożnie wyciągnąłem broń i od razu załadowałem. Otworzyłem powoli drzwi i wszedłem ostrożnie do środka. Gdy przeszedłem próg ktoś z dużą siłą uderzył mnie w bok. Uderzenie było tak mocne, że wpadłem na ścianę. Osoba, która mnie uderzyła od razu zamknęła drzwi.
- Diego?- powiedziałem zaskoczony.
- Posłuchaj masz wycofał się jak najszybciej możesz.- podał mi dłoń. Wstałem z jego pomocą.
- Co Cię napadło?- spytałem trzymając się za obolały bok.
- Masz kurwa przestać współpracować z Sergejewem. Rozumiesz narażasz całą rodzinę.- szturchnął mnie palcem w kladke piersiową.
- Ale czego ty nie rozumiesz? Musimy zdobyć kody przed tym jak zdobędzie je Cornelio.
- Lucas co ty kombinujesz?- złapał mnie brat za kołnierz.
- A jak myślisz? Jeżeli będziemy mieli kody wreszcie pokażemy kto rządzi Italią. Znów zaczną się nas bać.
- Ty myślisz, że to coś pomoże?
- Kiedyś byliśmy...
- Właśnie kiedyś, a teraz jest najważniejsze to co jest w tym momencie.- wtrącił mi się w słowo.
- To co mam się poddać i kłaniać się jego rodzinie. Oczekiwać łaskę, że oszczędzi naszą rodzinę.
- Masz się z tego wycofać.
- Nie zrobię tego. Nie będę tego ukrywać kocham Klarę.
- Więc poświęcisz rodzinę dla jakieś ladacznicy.
- Ona nie jest ladacznicą.
- Nie ważne kim jest. Pomyśl o mnie i o naszej całej rodzinie. - puścił mnie.- Najpierw pomyśl co robisz, a później zrób.- wyszedł. Cholera co ja mam robić.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
