AŞEKE

Senden nefret ediyorum!

Multimediadaki ''Di aslında '' şarkısını dinlemenizi tavsiye ediyorum.

*

''Artık sevgiliyiz'' dedim ona sevgililiğin ne olduğunu bilmeden.

Zaten bana yardım edecek sadece başka bir beklentisi yok bunu kendisi söyledi.

Aşka inanmıyordum. Ama yinede birbirini sevenleri görünce insan ''aşk'' denen  kelimenin , bir bedende can bulmuş olmasını diliyor.

Mesela bir sevgilim olsa, sevgiliden öte 'sevdiğim' .

O'nu karşıdan gelirken gördüğümde kalbim yerinden çıkacakmış gibi olmalı mesela. O'nu her gördüğümde  '' Aşk geliyor.'' diyebilsem aptal aptal sırıtarak.

Kim istemez ki her şeyiyle onu seven birinin olmasını,gözlerine her baktığında hayatında o olduğu için şükredebilmeyi.

Herkes ister gerçekten seveni.

Ama öyle bir insan yok.

Olsa ömrümü verirdim hiç düşünmeden.

Eşyalarımı çantama koyduktan sonra aşağı indim. Kapının önünde bir araba vardı. Yanından geçip gidecekken korna sesi ile durdum. Arabadakinin Selim olduğunu farkettiğimde şaşkınlığımı gizleyememiştim. Onun burada ne işi vardı? Arabaya binmemi işaret ettiğinde arabaya binerek:

''Senin burada ne işin var? Hem evimi nerden öğrendin?''

''Merak etme seni takip etmedim, hem sevgilin değil miyim?''

''Sadece oyun. Kendini fazla kaptırma!'' 

''Biliyorum, sadece inandırıcı olsun diye okula birlikte gidelim istedim. Sorun olmayacağını düşünmüştüm.''

''Ya  tamam, sorun değil. Ama önceden haber verirsen iyi olur.''

''Tamam, haber veririm.''

Okula geldiğimizde bütün gözler üzerimizdeydi. Selim'in kulağına '' Sen popüler misin?'' diye fısıldadım.

''Hayır, neden sordun?''

''Bunlar niye bize bakıyor ?''

''Sen çok güzelsin, herkesin merak ettiği bir insansın ve iki gün önce olanlarıda unutmamak lazım tabi.''

''Ah! Evet. Kesinlikle son olanların payı büyük'' dedim dudağımı ısırarak. Bu kadar insanın ilgi odağı olmak hiç iyi bir şey değil. Yaptığın her hareketin izleniyor olması can sıkıcı.

Az sonra karşımıza Emir ve Neslihan çıkmıştı. Selim elimi tutmuştu. Buna ne kadar alışamayacak olsamda sevgiliyi oynuyorduk. Ve sevgililer el ele tutuşabilir. Hatta daha neler neler..

Neslihan ilk önce kaşlarını çatsada daha sonra Emir'in koluna girerek bize doğru yürümeye başladı.

Emir'in bakışlarından hiçbir şey hissedemiyordum. Düşman değildi sanki bana. Ama dost hiç değildi. Bana yaptıklarından sonra hemen bir sevgili bulmuş olması okuldakilere Emir'in nasıl biri olduğunu açıklıyordu. Tabii benimde.

 Neslihan Emirle yanımıza geldiğinde gülümseyerek konuşmaya başladı:

'' Okulun yeni gözde çifti Emirle ben olurum diye düşünmüştüm. Ama siz olmuşsunuz bile. ''

''Öyle gibi görünüyor. '' dedim sakin bir şekilde.

''Nasıl oldu? Nasıl tanıştınız anlatsanıza biraz.''  dedi kurnaz bir bakış atarak Neslihan.

Selim ilk önce benim açıklamamı istemiş, sonra ise kendisi açıklamaya karar vermişti.

''İlk görüşte aşk bizimkisi. Ya siz, siz nasıl tanıştınız?''