AŞEKE

Kuzenine aşık oldum ama sevgilisi varmış.

Merhaba arkadaşlar bir yeni bölümle daha karşınızdayız. Ama eski okurlarımızı göremiyorum buralarda. Kitabımız çok az okunuyor artık. Yeniden desteklerinizi bekliyoruz, vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin...

Bergüzar'ın ağzından

Gözlerimi yavaşça açtım ve saatime baktım.Beş dakika geçmişti. Yolun ortasına çakılıp kalmıştım. Hala titriyordum. Motor yanımdan geçmişti ve rüzgarı saçlarımı savurmuştu. Kendime henüz gelebilmişken yerde duran kırmızı zarf dikkatimi çekmişti. Eğilerek zarfı yerden aldım. Üstündeki tozu üfledim. Üzerinde kocaman "B" harfi vardı. Korku bütün bedenimi sarmıştı. Hissedemediğim bacaklarımı zorlayarak yürümeye başladım. Zarfın içinde ne olduğunun merakı beynimi kemiriyordu. Ağır adımlarla merdivenlerden çıktım. Bir yandan zarfı tutmaya çalışırken diğer yandan çantamın içinden anahtarımı bulmaya çalışıyordum. Kafam allak bullak olmuştu. Nihayet anahtarı bulmuştum. Hızla kapıyı açarak kendimi eve attım. Odama girerek kapıyı kapattım. Beyaz örtülü yatağımın üzerine kırmızı paketli zarfı koydum ve uzun süre öylece baktım. Hem de baya uzun bir süre. Saatler boyunca öylece bekledim. En sonunda dayanamayıp zarfı elime aldım. Tam açmak için cesaretimi toplamıştım ki kapının sesi cesaretimi kırdı...

Işıl'ın ağzından

Boğazım düğümlenmişti. Karşımda birbirlerini seviyorlardı.

Koray gülümseyerek yanındaki kızı gösterdi.

"Sevgilim Natali"

Kız gülümseyerek elini uzattı. Zoraki bir gülümseme takınarak ben de elimi uzattım. Koray Bey 'in sevgilisiyle tanışıyordum. Şaka gibi.

"Koray biraz gelir misin ? " diyerek Koray'ı çağırdım. Masadan biraz uzaklaşmıştık. Kız gülümseyerek bize bakıyordu.

"Koray sen ne yaptığının farkında mısın?" diyerek ellerimi saçlarımın arasından sinirle geçirdim.

"Ne yapmışım ki?''

" Koray bugün senin benim kölem olman gereken bir gündü. Ama sen sevgilini çağırmışsın!"

"Hayır canım , sevgilimin bugün geleceği bir ay öncesinden belliydi, acelece beni buralara sürükleyen sensin. Ayrıca bugün sevgilimle birinci senemiz."

"Ya Koray sana inanamıyorum. Geldiğinde söyleyebilirdin değil mi? Hem banane sizin birinci senenizden." diyerek ayağımı hızla yere vurdum.

"Sakin ol Işıl, ne oldu ki sanki?"

"Hiç... Hiçbir şey!"

Hızla Koray'ın yanından uzaklaştım. Çantamı alarak mekandan ayrıldım. Aptalım ben aptal. Nefret ediyorum her şeyden.. Gözlerim dolu doluydu dokunsalar ağlayacaktım. Yoldan geçen bir taksiye atladım. Eve gitmeliydim ama kaldırabileceğim bir durumda değildim.

Taksi Bergüzar'ın evinin önünde durdu. Şoföre parayı vererek aşağı indim. Kapının önünde beş dakika filan bekleyerek sakinleşmeye çalıştım. Derin derin nefes alıp veriyordum. Ama pek işe yaramıyordu. Sonunda dayanamayarak zile bastım.

Bergüzar kapıyı açtığında yüzü bembeyazdı.

"Bergü! Ne oldu sana?"

"Yok bir şeyim iyiyim ben, asıl sana bir şeyler olmuş. Gir içeri de anlat."

İçeri girerek bir koltuğa oturdum. Telefonumu elime ekranın kilidini açıp kapamaya başladım.

Bergüzar yanıma oturdu ve beni izlemeye başladı.

"Işıl anlatacak mısın ?"

"Iıı, şey..."

"Ne oldu canım?"