AŞEKE

Gözleri dört defa lacivert.

Güzel bir Cumartesi sabahıydı. Yaptığım saçmalığın üzerinden bir hafta geçmişti. Ve ben bu bir haftada Emir'den köşe bucak kaçtım. Kantine hiç uğramadım. Gözlerine bakacak kadar gurursuz değilim. Bana aşkını itiraf ettikten bir gün sonra gidip başkasına çıkma teklifi etti. Adı Gökçe. Esmer bir kız. O kafasına kahve boşalttığım kız evet. Skor 2-1 oldu ve doksan dakika bitti. Hakem son düdüğü çaldı bile. 

Gerçekten samimi olduğuna inanmıştım. Gözleri, gerçekten farklı bakıyordu. Artık kendimden bile emin değilim. Sanki beynim bana oyun oynuyor. Ya da rüya görüyorum. Ama sonsuz bir rüya. Uyanamıyorum.

Üzüleceğilimi biliyordum. O'nun gözlerine bakmamalıydım. Aşk duygusunu tatmamalıydım. Hayatımı mahvetmek için gelmiş bir insan. Emir!

Sanki hiç tanımadığım birileri benden intikam alıyordu. Nasıl anlatsam. Hiç olmamış birileri işte.

Mesela bugüne kadar çıkma tekliflerini geri çevirdiğim insanlar.

Her neyse. Kafamdaki dağınık topuzu elimle düzelttim. Fincanıma kahvemi boşalttım. Sınavlara çalışmak için güzel zamanlardı. En azından notlarım iyi olurdu. Hiçbir şey yolunda gitmiyordu, gideceğide yoktu.

Çalışma masama büyük bir hevesle ders çalışmak için oturdum. Beş dakika sonra noldu bilin bakalım.

Hevesim kaçtı.

Kafamı masaya koymuştum. Dün çok erken yatmıştım. Bugünde çok geç kalkmıştım. Ama yinede çok uykum vardı. Tam uykuya dalacağım sırada telefonumun o ağlak sesi kulaklarımı doldurdu. Alarmıda sevmezdım, telefonumun çalmasınıda.

Kimin aradığına bakmadan telefonumu kulağıma götürdüm.Uykulu ses tonumla konuşmaya başladım:

''Alo?''

''Alo canım napıyorsun?''

''Hiç yatıyorum. Sen?''

''Ben de oturuyordum ama çok iyi haberlerim var sana!''

''Güzel haberler ha, anlat bakalım?''

''Neslihan ve Selim sevgili olmuşlar.Hatta nişanlanmışlar.''

Birden gözlerimi kocaman açmıştım.

''Nasıl?''

''İşte öyle''

Nasıl olabilirdi ki bu? Bir haftada insanın düşünceleri nasılda değişiyor öyle. Zaten Edebiyat son sınıftayım. Neslihan ve Selim'de öyle. Yakında evlenirler o zaman.''

''Orda mısın Bergüzar?''

Işıl'ın sesiyle kendime geldim. Evet! Buradayım..

''Burdayım.''

''Başka haberlerimde var. Özellikle senin için güzel bir şey bu!''

''Neymiş o haber merak ettim valla''

''Şiir yarışması varmış. Konusu ''İlk aşkım.'' ''

''Öyle yarışma mı olurmuş?'' diyerek kıkırdadım . Oturmaktan sıkılmıştım. Ayağa kalktım ve evde turlarken Işılla konuşmaya devam ettim.

''Olmuş işte, sen kesin yazarsın bir şeyler.''

''Ben ne anlarım aşktan meşkten . Boşversene.''

''Hadi ya, yaz işte. Hem çok güzel olur.''

''Olmaz, zaten yazacak kelime yok bende.''

"Bence kelime çok sende. Bu arada hazırlan çıkıyoruz ."