Το επόμενο πρωινό η Καμέλια σκεφτόταν τα χθεσινά γεγονότα. Τα έπαιζε σαν κασέτα στο κεφάλι της, ξανά και ξανά, εξετάζοντας την κάθε λεπτομέρεια τους. Ακόμα και ότι χτυπήθηκε από αυτήν την λεπτή, άτακτη, ευλύγιστη ουρά. Της φαινόταν σημαντικό. Επίσης της τράβηξε το ενδιαφέρον πως ήξερε που είναι το σπίτι της, μπήκε απρόσκλητος μέσα -τι περίμενε όμως, να χτυπήσει την πόρτα ο Διάβολος;- και ξάπλωσε στα σκεπάσματα της...
Το βράδυ νόμιζε πως θα πεθάνει επειδή ακούμπησε εκείνον και τα μέρη που κάθισε. Δεν ήξερε πως αν ήθελε εκείνος να είναι νεκρή θα ήταν ήδη... Ίσα-ίσα ο Εωσφόρος δεν ήθελε να πεθάνει η Καμέλια, ήθελε να την χρησιμοποιεί για τις 'δουλειές' που δεν μπορούσε να κάνει εκείνος και η Αλίκη.
Η μέρα του κυλούσε χαλαρά. Απλά σπίτι και με την παρέα του. Οι φίλοι του, είχαν αποδεχτεί ότι είναι αυτός που είναι, και μάλιστα δεν θέλανε να σταματήσει η παρέα τους για ένα ζευγάρι φτερά, κέρατα και μια ούρα. Και εκείνος είχε δεθεί μαζί τους. Μέχρι και η Αλίκη...
Εκείνο το ψηλό κορίτσι με τα μαχαίρια δεμένα πάνω της, η προστάτιδα του... Που δεν μπορούσε να τραυματιστεί από κάτι ανθρώπινο, αλλά δεν ήταν το θέμα οι άνθρωποι...αλλά οι θεοί, για αυτό τον ακολούθησε στην Γη, όταν σταμάτησε να κυβερνά την Κόλαση για να εκδικηθεί τον Θεό που τον έδιωξε από τον παράδεισο.
Η Αλίκη...πιστή σωματοφύλακας και πολεμίστρια, για να σώζει τον κώλο του -όπως λέει. Κατά βάθος -αν και όχι τόσο πολύ- αγαπάνε και προσέχουν ο ένας τον άλλον. Η Αλίκη γιατί αυτό ορκίστηκε να κάνει...και ο βασιλιάς της κολάσεως γιατί δέθηκαν μαζί τόσες χιλιετίες.
Στην πραγματικότητα ο δαίμονας μας δεν είναι είναι τόσο 'κακός' όπως λένε όλοι, ούτε οι δύο δαίμονες του. Εκείνος, ο Άρης και η Αλίκη το ξέρουν πολύ καλά. Η Αλίκη το γνωρίζει αφού τον ξέρει από τότε που ήταν άγγελος και εκείνος γιατί το μόνο πράγμα που δεν μπορεί να ξεγελάσει είναι τον εαυτό του.
Ο διάολος μας θέλει να γίνει ο πιο κακός άγγελος -αν και το έχει καταφέρει αιώνες τώρα-, θέλει να μην νοιάζεται για κανέναν, ούτε για την Αλίκη, ούτε για τον άλλον δαίμονα που πήρε μαζί του τον Άρη, ούτε καν για τον εαυτό του!
"Ψψψψτττ. Καμέλια πάω βόλτα!" ενημέρωσε η Άννα "Με έναν από το μπαρ εχθές" συνέχισε χαρούμενα την ενημέρωση προς την φίλη της σχηματίζοντας ένα χαμόγελο στο πρόσωπο της Καμέλιας.
"Που θα πάτε;" ρώτησε πονηρά και γέλασαν
"Δεν ξέρω! Το άφησα πάνω του" λέει κι κοιτάζεται για άλλη μια φορά στον ολόσωμο καθρέπτη. Αν και ήταν συνηθισμένη να βγαίνει με αγνώστους, πάντα φοβόταν το τι θα συμβεί. Το τι είναι ο άγνωστος και τι έχει σκοπό να κάνει. Και η Καμέλια φοβόταν για την κολλητή της, πως να μην φοβάται, όταν αυτό το μικροκαμωμένο κορίτσι θα έβγαινε βόλτα, σε άγνωστο μέρος με κάποιον που γνώρισε την προηγούμενη μέρα σε ένα μπαρ;
"Να προσέχεις!" της είπε όταν άκουσε την κόρνα έξω από το σπίτι και την αγκάλιασε.
"Θα προσέχω!" της είπε γλυκά σπάζοντας την αγκαλιά "εσύ τι θα κάνεις μόνη σου;" ρώτησε ανοίγοντας και βγαίνοντας από την ξύλινη πόρτα
"Μην σε νοιάζει. Φρόντισε να περάσεις καλά!" της είπε με το μεγάλο χαμόγελο της η Καμέλια και η πόρτα έκλεισε μπαίνοντας ανάμεσα στις δύο φίλες.
YOU ARE READING
Ερωτευμένη Με Τον Διάβολο!
Paranormal"Δεν θέλω να σε πληγώσω, όμως δεν είναι στο χέρι μου." της είπε και της έπιασε τα χέρια "Τι εννοείς πως δεν είναι στο χέρι σου. Μόνο στο δικό σου είναι." απάντησε με ένα ερωτηματικό βλέμμα "όχι! Λοιπόν...θα σου πω τι είπε ο Ογκάστους σε έναν συγγραφ...
