Ερωτευμένη Με Τον Διάβολο!

~Τα μάτια του Διαβόλου~

Στην εικόνα είναι οι χρυσές πύλες του παραδείσου! Αυτές που θέλει να σπάσει ο Διάολος μας!

Η μέρες περνούσαν με την Καμέλια να περιμένει κάθε βράδυ τον Αχιλλέα στο δωμάτιο της. Η Άννα δεν ήξερε τίποτα, και ούτε τα δύο παιδιά δεν είχαν σκοπό να της πουν τίποτα για την περίεργη σχέση τους.

Ο Αχιλλέας άρχιζε να σκέφτεται τι θα την βάλει να κάνει... Έστυβε το μυαλό του μέρα-νύχτα!
Το σχέδιο του τελικά είναι πως η Καμέλια θα βρει το μεγάλο σπαθί που κρύβει μέσα του το κλειδί του παραδείσου και με την 'παραπλάνηση' που θα κάνει στα 2 μεγαλύτερα αδέρφια του, τον μικρότερο αδελφό του, την μητέρα του και τους υπόλοιπους φύλακες αγγέλους θα ξεσπάσει πόλεμο -ξανά- στον Πατέρα του, τον Θεό.

Από την δική του πλευρά όμως δεν είναι παραπλάνηση, ούτε ψευδής κατηγορίες... 

"Γεια και σε εσένα" είπε γελώντας και κοιτώντας τον Δαίμονα που ήθελε να την τρομάξει
"Τι; Μα πως;" πήγε να ρωτήσει αλλά η κοπέλα τον διέκοψε
"Το συνήθισα! Πάντα την ίδια ώρα έρχεσαι άρα το έμαθα" απαντάει στην ερώτηση που είχε δημιουργήσει στο μυαλό του. Ο Αχιλλέας ξαπλώνει στο κρεβάτι και περιμένει να καθίσει και αυτή μαζί του
"Θα μου βρεις αυτό!" την πρόσταξε και της έδωσε μια φωτογραφία του σπαθιού
"Ένα σπαθί!; Αυτό είναι που θες να κάνω;" ρώτησε γελώντας
"Πρέπει να με βοηθήσεις να εκδικηθώ!" λέει απλά αλλά τα κόκκινα μάτια του την παρακάλαγαν
"Γιατί; Ξέρω πως θες να πας στον Παράδεισο! Όμως! Είσαι ο Διάβολος οπότε κυβερνάς την κόλαση" λέει "άρα κανονικά πρέπει να πας στην κόλαση! Ποιον κι γιατί να εκδικηθείς;" συνέχισε εκφράζοντας τις απορίες που είχε.
"Ξάπλωσε είναι μεγάλη ιστορία" είπε, η κοπέλα υπάκουσε και ξαπλώσανε δίπλα-δίπλα στο κρεβάτι "Στην γέννηση μου εγώ και τα 7 αδέρφια μου ήμασταν άγγελοι. Πατέρας μας ο Θεός και μητέρα μας η θεά της ομορφιάς. Που για να ξέρεις δεν έχει να κάνει με την ελληνική μυθολογία της Αφροδίτης!" λέει απαντώντας στην ερώτηση που κάνουν όλοι
"Ναι οκ" λέει σχεδόν αδιάφορα αλλά από μέσα της θέλει να μάθει τα πάντα για εκείνον
"Ο πατέρας μου ποτέ δεν μας μιλούσε...βασικά ούτε καν μεγαλώσαμε μαζί του... μας μεγάλωσε η μητέρα μου.Καθώς μεγαλώναμε λοιπόν και γίναμε φύλακες άγγελοι αναλάβαμε ο καθένας από ένα θνητό, έναν θνητό που με βάση τις πράξης του χρειαζόταν βοήθεια...  Όταν πέθανε ο προστατευόμενος μου και εγώ είχα κάνει τα πάντα για να τον σώσω πήγα στο πατέρα και μου είπε πως δεν έπρεπε να ζει στην Γη και έπρεπε να πάει στην Κόλαση. Όμως απλά ήταν ένα παιδί που οι καταστάσεις τον οδήγησαν στον κίνδυνο. Κάθε μέρα Αυτός εγκαταλείπει πάρα πολλές ζωές!" άρχισε να φωνάζει προς το τέλος γεμάτος μίσος! 
"Πως κατέληξες στην κόλαση!; Ήσουν άγγελος!" ρωτάει δίχως να καταλαβαίνει που κολλάνε όλα αυτά
"Εκείνη την ημέρα έμαθα πως δεν είναι τόσο καλός! Αρχικά, εγκατέλειψε την μάνα μου με 7 παιδιά!" φωνάζει γεμάτος μίσος! "ξέσπασα πόλεμο και τρία από τα αδέρφια μου πέθαναν! Δεν πέθαναν και πήγαν στην κόλαση! Από την στιγμή που σκοτώθηκαν με την δύναμη του Θεού καταδικάστηκαν σε απόλυτη ανυπαρξία" μαλάκωσε την φωνή του από τον πόνο. "Τα υπόλοιπα αδέρφια μου έμειναν στο πλευρό Του και εγώ ως τιμωρία καταδικάστηκα να κυβερνώ την κόλαση αιώνια! Κι ξέρεις τι; Δεν είναι η τιμωρία που λέω στους ανθρώπους τα λάθη τους και τους βασανίζω, αυτό έχει πλάκα. Αλλά το ότι εσείς, σε ότι λάθος και αμαρτία κάνετε λέτε 'ο Διάβολος με κυρίευσε' και κάτι τέτοιες μαλακίες καταδικάζοντας το όνομα μου! ΤΟ ΔΙΚΌ ΜΟΥ ΌΝΟΜΑ!" πλέων είναι έξαλλος 
"Ηρέμησε σε παρακαλώ" λέει μέσα στον φόβο για την ζωή της η Καμέλια. Ποτέ δεν τον έχει ξαναδεί έτσι.
"Με έβαλε να τιμωρήσω την μάνα μου, που ήταν το μοναδικό μέλος της οικογένειας που με υποστήριξε από την πρώτη στιγμή!" λέει και ένα δάκρυ ξέφυγε αν και ακόμα ήταν θυμωμένος "Σκότωσε τα αδέρφια μου που με υπερασπίστηκαν με την ζωή τους και με έβαλε να φταίω για όλες τις παπαριές σας!" λέει και η θλίψη τον κυρίευσε! 
"Αχιλλ" πήγε να πει αλλά άνοιξε τις φτερούγες του και έφυγε από το δωμάτιο κάνοντας να τον χάσει από το οπτικό της πεδίο.

Αφού έφυγε ο δαίμονας, τα λόγια του έπαιζαν ξανά και ξανά μέσα στο κεφάλι της γεμίζοντας την σκέψεις. Ο Θεός που όλοι λένε ότι είναι τόσο καλός...ανάγκασε τον γιο του, τον ίδιο του τον γιο να τιμωρήσει αιώνια την μάνα του, σκότωσε τρία από τα παιδιά του, και τον πέταξε στην κόλαση για να φταίει για ότι κάνουν οι άνθρωποι... Πως μπορεί πια να Τον θεωρεί καλό και σοφό; Να υποστηρίζει πως Αυτή η ανώτατη φιγούρα είναι ότι ποιο καλό υπάρχει; Σκότωσε ένα παιδί που έμπλεξε άθελα του -από τα λόγια του δαίμονα- λέγοντας πως δεν αξίζει να ζει!;

Πως κάποιος δεν θα πάρει το μέρος του δαίμονα; Πως θα μπορέσει να του γυρίσει την πλάτη σε όλα όσα έχει περάσει;
Έχασε το σπίτι του, τα αδέρφια του και την μάνα του! Πως μπορεί να είναι τόσο κακός όσο λέει ο κόσμος; Πως; Κι ακόμα και αν είναι τόσο σκληρός και κακός, οι καταστάσεις στις οποίες βρέθηκε τον έκαναν αυτό που είναι! Και στα μάτια της Καμέλιας...είναι το καλύτερο άτομο που ξέρει με τα ποιο όμορφα μάτια του κόσμου! Τα μάτια του Διαβόλου!

Αυτές οι σκέψεις περνούσαν από το ανήξερο μυαλό της. Και που να ήξερε τα πάντα! Που να ήξερε όλη την ιστορία...
Ο Διάβολος έφυγε τρέχοντας από το σπίτι της και οι σκέψεις του ήταν εντελώς λανθασμένες! 

Πίστευε πως η νεαρή κοπέλα πήρε το μέρος του πατέρα του -απλά δεν του το είπε-, μόνο και μόνο επειδή αυτός είναι δαίμονας και είναι 'ο κακός' της υπόθεσης -όπως πάντα- που λέει ψέματα.
Το δάκρυ που άφησε να κυλίσει στο καυτό μάγουλο του τον έκανε να αισθάνεται ακόμα ποιο χάλια... Ποιο χάλια που έδειξε σε κάποιον αυτήν την ευαίσθητη πλευρά που υπάρχει μόνο όταν θυμάται την οικογένεια του. Αυτήν την ευαίσθητη πλευρά που τρέφεται από το μίσος και την οργή που έχει προς τον Πατέρα του! Αυτόν που κατέστρεψε την οικογένεια Του και τις αιώνιες ζωές των παιδιών Του. Αυτή την ευαίσθητη πλευρά που έδειξε σε έναν ασήμαντο άνθρωπο!

To be continued...

Hi demons!🔥😈❤
Τι κάνετε αγαπημένοι μου δαίμονες;
Πως σας φαίνεται μέχρι τώρα η ιστορία;
Βαριέστε;
Αυτά για τώρα από εμένα φωτίτσες πολλές!❤🤣🔥😈 (αντί για φιλάκια!)

Μπορεί να απέχω λίγες μέρες από  το wattpad μην μου κρατήσετε μούτρα demons