"Δεν θέλω να σε πληγώσω, όμως δεν είναι στο χέρι μου." της είπε και της έπιασε τα χέρια
"Τι εννοείς πως δεν είναι στο χέρι σου. Μόνο στο δικό σου είναι." απάντησε με ένα ερωτηματικό βλέμμα
"όχι! Λοιπόν...θα σου πω τι είπε ο Ογκάστους σε έναν συγγραφ...
Αυτό το κεφάλαιο είναι κατά των αυτοκτονιών! Παρακαλώ διαβάστε το μέχρι το τέλος!
"Που θες να πάμε;" την ρώτησε μόλις φτάσανε στον κεντρικό δρόμο "Δεν ξέρω. Όχι σπίτι πάντως" του απάντησε. Μερικά λεπτά αργότερα την πήγε σε ένα λιμάνι που είχε θέα όλη την πόλη.
Κατέβηκαν από το αυτοκίνητο και προχώρησαν προς την άκρη του λιμανιού για να θαυμάσουν την θέα.
"Είναι πανέμορφα! Πώς δεν είχα δει ποτέ αυτό το μέρος;" απόρησε μαγεμένη η Καμέλια από την υπέροχη θέα που της κράταγε έκπληξη ο Διάβολος.
Η θάλασσα, τα φώτα των σπιτιών σε διάφορα χρώματα και αποχρώσεις, τα βουνά στο βάθος, το λιμάνι, ο υπέροχος νυχτερινός ουρανός με τα σύννεφα να τον σκίζουν. Όλα αυτά στα μάτια της φαινόντουσαν τόσο μαγικά με τον Αχιλλέα από δίπλα της.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Σχεδόν κανείς δεν έχει προσέξει αυτό το μέρος αν και είναι δίπλα στα σπίτια τους." την ενημέρωσε και την κοίταξε να χαζεύει την θέα. Δεν του απάντησε. Απλά κάθισε κάτω. Πίσω από αυτό το μέρος κρυβόταν μια ιστορία...
"Ξέρεις... εδώ έφερα την πρώτη μου σχέση" της είπε ξαφνιάζοντας την "Τι;" απόρησε με μια μικρή ενόχληση "Δεν ήταν κανονική σχέση. Απλά την χρησιμοποιούσα για να πάρω αυτό που ήθελα." της απάντησε καθησυχαστικά. Όμως χωρίς αποτέλεσμα. "Τι συνέβη;" ρώτησε μόλις ξανά έφερε στο μυαλό της, πόσες φορές απέδειξε ότι την αγαπάει. "Αυτοκτόνησε" είπε με μια λέξη. "Τι;" ξανά ρώτησε "Πότε;" συνέχισε "Θα πρέπει να ήταν το 1820 σε αυτό το μέρος αυτήν την ημέρα. Βέβαια ήταν πολύ διαφορετικό τότε. Ήταν όταν είχα πρωτοέρθει στην Γη για το σπαθί που σου ζήτησα. Την γνώρισα όταν την είδα σε ένα bar, είχε μεθύσει πολύ. Μου τριβόταν και κάναμε μια ξεπέτα στο σπίτι της εκείνη την νύχτα. Όμως όταν συνήλθε και με είδε μαζί της μου είπε πως ήθελε να γνωριστούμε καλύτερα. Ήταν το τέλειο θύμα! Όμορφη, αφελής, ανήξερη, ότι χρειαζόμουν! Αργότερα μου έλεγε πως με είχε ερωτευτεί και έτσι προσποιήθηκα πως και εγώ ήμουν ερωτευμένος μαζί της, χωρίς να ξέρω καν τι σημαίνει" έκανε μια παύση για να την κοιτάξει να μένει άφωνη. "Τώρα ξέρω τι σημαίνει. Και μπορώ να καταλάβω πως προσποιούμουν πολύ λάθος" συνέχισε και γέλασαν. "Τι συνέβη μετά;" απόρησε θέλοντας την συνέχεια "Δεν ήθελε και πολύ για να καταλάβει ότι την κορόιδευα. Ήρθε να μου ζητήσει εξηγήσεις. Νευρίασα απίστευτα πολύ που ήθελε να της δίνω αναφορά που πάω, πότε πάω, που χέζω, γιατί χέζω και τα λοιπά οπότε δεν άντεξα να μην αλλάξω μορφή. Με είδε τρομαγμένη, πρώτην φορά είχα αποκαλυφθεί σε άνθρωπο. Έφυγε τρέχοντας και εγώ θυμωμένος φώναξα το όνομα της. Δεν γύρισε. Απλά ήρθε σε αυτό το σημείο που ερχόμασταν όταν ήθελε να πάμε μαζί βόλτα. Η αστυνομία την βρήκε το πρωί της επόμενης μέρας. Κατάλαβα πως εγώ ήμουν η άτια της αυτοκτονίας της άλλα δεν μπορούσα να αλλάξω κάτι μόλις το κατάλαβα. Είχε γράψει στον τοίχο από πίσω μας 'Σε εμπιστεύτηκα' με μια πέτρα λίγο πριν πέσει στα βράχια και χτυπήσει τον σβέρκο της" συνέχισε και έδειξε τον φρεσκοβαμμένο τοίχο πίσω τους "Τότε έφερα την Αλίκη και τον Άρη στην Γη για να μπορώ να έχω κάποιον να εμπιστευτώ. Και τότε ήταν η πρώτη και τελευταία μου σχέση πριν από εσένα" τελείωσε την αφήγηση κι την κοίταξε κατάματα "Λυπάμαι" του είπε κοιτάζοντας το πάτωμα. Δεν ήξερε τι άλλο να πει "Γιατί; Εδώ δεν λυπάμαι εγώ." απάντησε ενοχλώντας την "Πως μπορείς να μην λυπάσαι;" ρώτησε όσο ποιο ήρεμα μπορούσε "Οι συνθήκες με έκαναν αυτό που είμαι. Αυτή η ιστορία είναι ένα μικρό κλαδί της σχέσης μας. Για αυτό προσπαθώ να μην σε πληγώσω Καμέλια! Για να μην καταλήξεις όπως εκείνη." ξανά απάντησε σε άλλη μια ερώτηση. "Δεν ξέρω τι να πω" "Μην πεις τίποτα"
-
"Τι θα κάνουμε με αυτούς εκεί κάτω;" ρώτησε ο Σαμανδιριήλ τον Άγιο Νικόλαο "Δεν ξέρω. Πάντως ο Ουνάι επέστρεψε, και είναι στην κόλαση" απάντησε "Γιατί επέστρεψε; Μια χαρά ήταν στην Γη κάνοντας τον Πάτερ" ρώτησε και η Αγία Ειρήνη. "Έκανε πολλά κακά πράγματα στην Γη, και έτσι ο Πατέρας τον άφησε στην κόλαση. Τώρα για ποιον λόγο επέστρεψε δεν γνωρίζω" είπε ο Άγιος Νικόλαος "Ο Σαμαήλ μπορεί να επιστρέψει στον Παράδεισο μαζί με την κοπέλα του" ενημέρωσε και ο Άγιος Μιχαήλ μόλις ήρθε απλώνοντας ένα χαμόγελο στα χείλι του αδερφού του "Η κοπέλα έγινε άγγελος απλά δεν το γνωρίζει ακόμα. Και εκείνος καταργήθηκε από βασιλιάς της Κόλασης λόγο υπερβολικά καλής συμπεριφοράς" συνέχισε "Όμως ποιος θα πάρει την θέση του;" απόρησε η Αγία Ειρήνη "Μπορεί να την πάρει ο Ουνάι. Εξορίστηκε από άγγελος του Παραδείσου" Απάντησε ο Άγιος Νικόλαος "Πάω να ενημερώσω!" είπε χαρούμενος, ο Σαμανδιριήλ, που θα επιστρέψει στον Παράδεισο ο αδερφός του "Μην." τον διέκοψε ο Άγιος Μιχαήλ " Άστους λίγο ακόμα στην Γη" συνέχισε και όλοι οι υπόλοιποι συμφώνησαν.
To be continued...
Γεια σαςςς! Θα ήθελα να σας πω πως προσπάθησα να κάνω όσο ποιο ενδιαφέρουσες τις εξελίξεις μπορούσα. Θα σας παρακαλούσα καθώς έχουμε φτάσει στο εικοστό όγδοο κεφάλαιο της ιστορίας μας και στο τριακοστό τελειώνει θα σας παρακαλούσα -ξανά- να ψηφίσετε μια υποψήφια ιστορία για να ανεβάσω αργότερα (αφού φτιάξω λίγο την πλοκή). Οι τίτλοι είναι δημοσιευμένοι στις 'Συζητήσεις' του προφίλ μου και οι περίληψης σε ένα ξεχωριστό βιβλίο.
